1 Atebodd Job:
1ויען איוב ויאמר׃
2 "Gwrandewch eto ar fy ngeiriau; felly y rhowch gysur imi.
2שמעו שמוע מלתי ותהי זאת תנחומתיכם׃
3 Goddefwch i mi lefaru, ac wedi imi lefaru, cewch watwar.
3שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג׃
4 Oni chaf ddweud fy nghwyn wrth rywun? a pham na chaf fod yn ddiamynedd?
4האנכי לאדם שיחי ואם מדוע לא תקצר רוחי׃
5 Edrychwch arnaf, a synnwch, a rhowch eich llaw ar eich genau.
5פנו אלי והשמו ושימו יד על פה׃
6 Pan ystyriaf hyn, rwy'n arswydo, a daw cryndod i'm cnawd.
6ואם זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות׃
7 "Pam y caiff yr annuwiol fyw, a heneiddio'n gadarnach eu nerth?
7מדוע רשעים יחיו עתקו גם גברו חיל׃
8 Y mae eu plant yn byw o'u cwmpas, a'u teulu yn eu hymyl.
8זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם׃
9 Y mae eu tylwyth yn ddiogel oddi wrth ddychryn, ac ni ddaw dyrnod Duw arnynt.
9בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם׃
10 Y mae eu tarw'n cyfloi yn ddi-feth, a'u buwch yn bwrw lloi heb erthylu.
10שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל׃
11 Caiff eu plantos grwydro'n rhydd fel defaid, a dawnsia'u plant yn hapus.
11ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון׃
12 Canant gyda'r dympan a'r delyn, a byddant lawen wrth su373?n y pibau.
12ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב׃
13 Treuliant eu dyddiau mewn esmwythyd, a disgynnant i Sheol mewn heddwch.
13יבלו בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו׃
14 Dywedant wrth Dduw, 'Cilia oddi wrthym; ni fynnwn wybod dy ffyrdd.
14ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו׃
15 Pwy yw'r Hollalluog i ni ei wasanaethu, a pha fantais sydd inni os gwedd�wn arno?'
15מה שדי כי נעבדנו ומה נועיל כי נפגע בו׃
16 "Ai yn eu dwylo'u hunain y mae eu ffyniant? Pell yw cyngor y drygionus oddi wrth Dduw.
16הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני׃
17 "Pa mor aml y diffoddir lamp yr annuwiol, ac y daw eu dinistr arnynt hwy, ac y tynghedir hwy i boen gan ei lid?
17כמה נר רשעים ידעך ויבא עלימו אידם חבלים יחלק באפו׃
18 A ydynt hwy fel gwelltyn o flaen y gwynt, neu fel us a ddygir ymaith gan y storm?
18יהיו כתבן לפני רוח וכמץ גנבתו סופה׃
19 A geidw Duw ddinistr rhiant i'w blant? Na, taled iddo ef ei hun, a'i ddarostwng.
19אלוה יצפן לבניו אונו ישלם אליו וידע׃
20 Bydded i'w lygaid ei hun weld ei ddinistr, ac yfed o lid yr Hollalluog.
20יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה׃
21 Pa ddiddordeb fydd ganddo yn ei deulu ar ei �l, pan fydd nifer ei fisoedd wedi darfod?
21כי מה חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו׃
22 "A ellir dysgu gwybodaeth i Dduw? Onid ef sy'n barnu'r beilchion?
22הלאל ילמד דעת והוא רמים ישפוט׃
23 "Bydd un farw yn ei lwyddiant, mewn llonyddwch a thawelwch,
23זה ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו׃
24 ei lwynau yn llawn braster, a m�r ei esgyrn yn iraidd.
24עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה׃
25 Bydd arall farw yn chwerw ei ysbryd, heb brofi daioni.
25וזה ימות בנפש מרה ולא אכל בטובה׃
26 Ond gorweddant gyda'i gilydd yn y pridd, a'r pryfed yn amdo drostynt.
26יחד על עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם׃
27 "Yn awr gwn eich meddyliau, a'r bwriadau sydd gennych i'm drygu;
27הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו׃
28 oherwydd dywedwch, 'Ble'r aeth tu375?'r pendefig? a phle mae trigfannau'r annuwiol?'
28כי תאמרו איה בית נדיב ואיה אהל משכנות רשעים׃
29 Oni ofynnwch i'r rhai sy'n teithio'r ffordd? Onid ydych yn adnabod yr arwyddion,
29הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו׃
30 yr arbedir y drygionus rhag dydd dinistr, ac y gwaredir ef rhag dydd digofaint?
30כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו׃
31 Pwy a'i cyhudda yn ei wyneb? Pwy a d�l yn �l iddo am yr hyn a wnaeth?
31מי יגיד על פניו דרכו והוא עשה מי ישלם לו׃
32 Pan ddygir ef i'r bedd, cedwir gwyliadwriaeth ar ei feddrod.
32והוא לקברות יובל ועל גדיש ישקוד׃
33 Y mae tywyrch y fynwent yn dyner arno; bydd gorymdaith yn dilyn ar ei �l, a thyrfa niferus yn cerdded o'i flaen.
33מתקו לו רגבי נחל ואחריו כל אדם ימשוך ולפניו אין מספר׃
34 Sut, felly, y mae eich gwagedd yn gysur i mi? Nid oes ond twyll yn eich atebion."
34ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר מעל׃