1 Yna atebodd Soffar y Naamathiad:
1ויען צפר הנעמתי ויאמר׃
2 "Yn awr, fe'm cynhyrfir i ateb; am hynny atebaf ar frys.
2לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי׃
3 Clywais gerydd sy'n fy nifr�o; y mae cynnwrf fy meddwl yn fy ngorfodi i ateb.
3מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני׃
4 Onid wyt yn gwybod hyn? o'r dechrau, er pan osodwyd pobl ar y ddaear,
4הזאת ידעת מני עד מני שים אדם עלי ארץ׃
5 byr yw gorfoledd y drygionus, ac am gyfnod yn unig y pery llawenydd yr annuwiol.
5כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי רגע׃
6 Er i'w falchder esgyn i'r uchelder, ac i'w ben gyffwrdd �'r cymylau,
6אם יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע׃
7 eto derfydd am byth fel ei dom ei hun, a dywed y rhai a'i gwelodd, 'Ple mae ef?'
7כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו׃
8 Eheda ymaith fel breuddwyd, ac ni fydd yn bod; fe'i hymlidir fel gweledigaeth nos.
8כחלום יעוף ולא ימצאוהו וידד כחזיון לילה׃
9 Y llygad a'i gwelodd, ni w�l mohono mwy, ac nid edrych arno yn ei le.
9עין שזפתו ולא תוסיף ולא עוד תשורנו מקומו׃
10 Cais ei blant ffafr y tlawd, a dychwel ei ddwylo ei gyfoeth.
10בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו׃
11 Y mae ei esgyrn sy'n llawn egni yn gorwedd gydag ef yn y llwch.
11עצמותיו מלאו עלומו ועמו על עפר תשכב׃
12 "Er i ddrygioni droi'n felys yn ei enau, a'i fod yntau am ei gadw dan ei dafod,
12אם תמתיק בפיו רעה יכחידנה תחת לשונו׃
13 ac yn anfodlon ei ollwng, ond yn ei ddal dan daflod ei enau,
13יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו׃
14 eto y mae ei fwyd yn ei gylla yn troi'n wenwyn asb iddo.
14לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו׃
15 Llynca gyfoeth, ac yna'i chwydu; bydd Duw'n ei dynnu allan o'i fol.
15חיל בלע ויקאנו מבטנו יורשנו אל׃
16 Sugna wenwyn yr asb, ac yna fe'i lleddir gan golyn gwiber.
16ראש פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה׃
17 Ni chaiff weld ffrydiau o olew, nac afonydd o f�l a llaeth.
17אל ירא בפלגות נהרי נחלי דבש וחמאה׃
18 Dychwel ffrwyth ei lafur heb iddo elwa arno; er cymaint ei enillion, ni chaiff eu mwynhau.
18משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס׃
19 Oherwydd gorthrymodd y tlawd a'i adael yn ddiymgeledd; cipiodd du375? nas adeiladodd.
19כי רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו׃
20 Ni u373?yr sut i dawelu ei chwant, ac ni ddianc dim rhag ei wanc.
20כי לא ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט׃
21 Nid oes gweddill iddo'i fwyta, ac felly nid oes parhad i'w ffyniant.
21אין שריד לאכלו על כן לא יחיל טובו׃
22 Wedi digoni ei chwant, �'n gyfyng arno; daw holl rym gofid arno.
22במלאות שפקו יצר לו כל יד עמל תבואנו׃
23 Pan fydd ar fedr llenwi ei fol, gyrrir arno angerdd llid, a'i dywallt i lawr i'w berfedd.
23יהי למלא בטנו ישלח בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו׃
24 "Fe ffy rhag arfau haearn, ond fe'i trywenir gan y saeth bres.
24יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה׃
25 Tynnir hi allan o'i gorff, y blaen gloyw allan o'i fustl; daw dychrynfeydd arno.
25שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים׃
26 Tywyllwch llwyr a gadwyd ar gyfer ei drysorau; ysir ef gan d�n nad oes raid ei chwythu; difethir yr hyn a adawyd yn ei babell.
26כל חשך טמון לצפוניו תאכלהו אש לא נפח ירע שריד באהלו׃
27 Dadlenna'r nefoedd ei gamwedd, a chyfyd y ddaear yn ei erbyn.
27יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו׃
28 Bydd i'r dilyw ddwyn ymaith ei du375?, a llifogydd, yn nydd ei lid.
28יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו׃
29 Dyma dynged yr annuwiol oddi wrth Dduw, a'r etifeddiaeth a osododd iddo."
29זה חלק אדם רשע מאלהים ונחלת אמרו מאל׃