1 Peidiodd y tri gu373?r � dadlau rhagor � Job, am fod Job yn ei ystyried ei hun yn fwy cyfiawn na Duw.
1וישבתו שלשת האנשים האלה מענות את איוב כי הוא צדיק בעיניו׃
2 Ond yr oedd Elihu fab Barachel y Busiad, o dylwyth Ram, wedi ei gythruddo yn erbyn Job. Yr oedd yn ddig am ei fod yn ei ystyried ei hun yn gyfiawn gerbron Duw,
2ויחר אף אליהוא בן ברכאל הבוזי ממשפחת רם באיוב חרה אפו על צדקו נפשו מאלהים׃
3 a'r un mor ddig wrth ei dri chyfaill am eu bod yn methu ateb Job er iddynt ei gondemnio.
3ובשלשת רעיו חרה אפו על אשר לא מצאו מענה וירשיעו את איוב׃
4 Tra oeddent hwy'n llefaru wrth Job, yr oedd Elihu wedi cadw'n dawel am eu bod yn hu375?n nag ef.
4ואליהו חכה את איוב בדברים כי זקנים המה ממנו לימים׃
5 Ond digiodd pan welodd nad oedd gan y tri gu373?r ateb i Job.
5וירא אליהוא כי אין מענה בפי שלשת האנשים ויחר אפו׃
6 Yna dywedodd Elihu fab Barachel y Busiad: "Dyn ifanc wyf fi, a chwithau'n hen; am hyn yr oeddwn yn ymatal, ac yn swil i ddweud fy marn wrthych.
6ויען אליהוא בן ברכאל הבוזי ויאמר צעיר אני לימים ואתם ישישים על כן זחלתי ואירא מחות דעי אתכם׃
7 Dywedais, 'Caiff profiad maith siarad, ac amlder blynyddoedd draethu doethineb.'
7אמרתי ימים ידברו ורב שנים ידיעו חכמה׃
8 Ond yr ysbryd oddi mewn i rywun, ac anadl yr Hollalluog, sy'n ei wneud yn ddeallus.
8אכן רוח היא באנוש ונשמת שדי תבינם׃
9 Nid yr oedrannus yn unig sydd ddoeth, ac nid yr hen yn unig sy'n deall beth sydd iawn.
9לא רבים יחכמו וזקנים יבינו משפט׃
10 Am hyn yr wyf yn dweud, 'Gwrando arnaf; gad i minnau ddweud fy marn.'
10לכן אמרתי שמעה לי אחוה דעי אף אני׃
11 "B�m yn disgwyl am eich geiriau, ac yn gwrando am eich deallusrwydd; tra oeddech yn dewis eich geiriau,
11הן הוחלתי לדבריכם אזין עד תבונתיכם עד תחקרון מלין׃
12 sylwais yn fanwl arnoch, ond nid oedd yr un ohonoch yn gallu gwrthbrofi Job, nac ateb ei ddadleuon.
12ועדיכם אתבונן והנה אין לאיוב מוכיח עונה אמריו מכם׃
13 Peidiwch � dweud, 'Fe gawsom ni ddoethineb'; Duw ac nid dyn a'i trecha.
13פן תאמרו מצאנו חכמה אל ידפנו לא איש׃
14 Nid yn f'erbyn i y trefnodd ei ddadleuon; ac nid �'ch geiriau chwi yr atebaf fi ef.
14ולא ערך אלי מלין ובאמריכם לא אשיבנו׃
15 "Y maent hwy wedi eu syfrdanu, ac yn methu ateb mwyach; pallodd geiriau ganddynt.
15חתו לא ענו עוד העתיקו מהם מלים׃
16 A oedaf fi am na lefarant hwy, ac am eu bod hwy wedi peidio ag ateb?
16והוחלתי כי לא ידברו כי עמדו לא ענו עוד׃
17 Gwnaf finnau fy rhan trwy ateb, a dywedaf fy marn.
17אענה אף אני חלקי אחוה דעי אף אני׃
18 Yr wyf yn llawn o eiriau, ac ysbryd ynof sy'n fy nghymell.
18כי מלתי מלים הציקתני רוח בטני׃
19 O'm mewn yr wyf fel petai gwin yn methu arllwys allan, a minnau fel costrelau newydd ar fin rhwygo.
19הנה בטני כיין לא יפתח כאבות חדשים יבקע׃
20 Rhaid i mi lefaru er mwyn cael gollyngdod, rhaid i mi agor fy ngenau i ateb.
20אדברה וירוח לי אפתח שפתי ואענה׃
21 Ni ddangosaf ffafr at neb, ac ni wenieithiaf i neb;
21אל נא אשא פני איש ואל אדם לא אכנה׃
22 oherwydd ni wn i sut i wenieithio; pe gwnawn hynny, byddai fy nghreawdwr ar fyr dro yn fy symud.
22כי לא ידעתי אכנה כמעט ישאני עשני׃