1 Pobl biau trefnu eu meddyliau, ond oddi wrth yr ARGLWYDD y daw ateb y tafod.
1En människa gör upp planer i sitt hjärta, men från HERREN kommer vad tungan svarar.
2 Y mae holl ffyrdd rhywun yn bur yn ei olwg ei hun, ond y mae'r ARGLWYDD yn pwyso'r cymhellion.
2Var man tycker sina vägar vara goda, men HERREN är den som prövar andarna.
3 Cyflwyna dy weithredoedd i'r ARGLWYDD, a chyflawnir dy gynlluniau.
3Befall dina verk åt HERREN, så hava dina planer framgång.
4 Gwnaeth yr ARGLWYDD bob peth i bwrpas, hyd yn oed y drygionus ar gyfer dydd adfyd.
4HERREN har gjort var sak för dess särskilda mål, så ock den ogudaktige för olyckans dag.
5 Ffiaidd gan yr ARGLWYDD yw pob un balch; y mae'n sicr na chaiff osgoi cosb.
5En styggelse för HERREN är var högmodig man; en sådan bliver förvisso icke ostraffad.
6 Trwy deyrngarwch a ffyddlondeb y maddeuir camwedd, a thrwy ofn yr ARGLWYDD y troir oddi wrth ddrwg.
6Genom barmhärtighet och trofasthet försonas missgärning, och genom HERRENS fruktan undflyr man det onda.
7 Pan yw'r ARGLWYDD yn hoffi ffyrdd rhywun, gwna hyd yn oed i'w elynion fyw mewn heddwch ag ef.
7Om en mans vägar behaga HERREN väl så gör han ock hans fiender till hans vänner.
8 Gwell ychydig gyda chyfiawnder nag enillion mawr heb farn.
8Bättre är något litet med rättfärdighet än stor vinning med orätt.
9 Y mae meddwl rhywun yn cynllunio'i ffordd, ond yr ARGLWYDD sy'n trefnu ei gamre.
9Människans hjärta tänker ut en väg, men HERREN är den som styr hennes steg.
10 Ceir dyfarniad oddi ar wefusau'r brenin; nid yw ei enau yn bradychu cyfiawnder.
10Gudasvar är på konungens läppar, i domen felar icke hans mun.
11 Mater i'r ARGLWYDD yw mantol a chloriannau cyfiawn; a'i waith ef yw'r holl bwysau yn y god.
11Våg och rätt vägning äro från HERREN, alla vikter i pungen äro hans verk.
12 Ffiaidd gan frenhinoedd yw gwneud drwg, oherwydd trwy gyfiawnder y sicrheir gorsedd.
12En styggelse för konungar äro ogudaktiga gärningar, ty genom rättfärdighet bliver tronen befäst.
13 Hyfrydwch brenin yw genau cyfiawn, a hoffa'r sawl sy'n llefaru'n uniawn.
13Rättfärdiga läppar behaga konungar väl, Och den som talar vad rätt är, han bliver älskad.
14 Y mae llid brenin yn gennad angau, ond fe'i dofir gan yr un doeth.
14Konungens vrede är dödens förebud, men en vis man blidkar den.
15 Yn llewyrch wyneb brenin y ceir bywyd, ac y mae ei ffafr fel cwmwl glaw yn y gwanwyn.
15När konungen låter sitt ansikte lysa, är där liv, och hans välbehag är såsom ett moln med vårregn.
16 Gwell nag aur yw ennill doethineb, a gwell dewis deall nag arian.
16Långt bättre är att förvärva vishet än guld förstånd är mer värt att förvärvas än silver.
17 Y mae priffordd yr uniawn yn troi oddi wrth ddrygioni, a chadw ei fywyd y mae'r un sy'n gwylio'i ffordd.
17De redligas väg är att fly det onda; den som aktar på sin väg, han bevarar sitt liv.
18 Daw balchder o flaen dinistr, ac ymffrost o flaen cwymp.
18Stolthet går före undergång, och högmod går före fall.
19 Gwell bod yn ddistadl gyda'r anghenus na rhannu ysbail gyda'r balch.
19Bättre är att vara ödmjuk bland de betryckta än att utskifta byte med de högmodiga.
20 Y mae'r medrus yn ei fater yn llwyddo, a'r un sy'n ymddiried yn yr ARGLWYDD yn ddedwydd.
20Den som aktar på ordet, han finner lycka, och säll är den som förtröstar på HERREN.
21 Y doeth o galon a ystyrir yn ddeallus, a geiriau deniadol sy'n ychwanegu dysg.
21Den som har ett vist hjärta, honom kallar man förståndig, och där sötma är på läpparna hämtas mer lärdom.
22 Y mae deall yn ffynnon bywyd i'w berchennog, ond ffolineb yn ddisgyblaeth i ffyliaid.
22En livets källa är förståndet för den som äger det, men oförnuftet är de oförnuftigas tuktan.
23 Y mae meddwl y doeth yn gwneud ei eiriau'n ddeallus, ac yn ychwanegu dysg at ei ymadroddion.
23Den vises hjärta gör hans mun förståndig och lägger lärdom på hans läppar, allt mer och mer.
24 Y mae geiriau teg fel diliau m�l, yn felys i'r blas ac yn iechyd i'r corff.
24Milda ord äro honungskakor; de äro ljuvliga för själen och en läkedom för kroppen.
25 Y mae ffordd sy'n ymddangos yn union, ond sy'n arwain i farwolaeth.
25Mången håller sin väg för den rätta, men på sistone leder den dock till döden.
26 Angen llafurwr sy'n gwneud iddo lafurio, a'i enau sy'n ei annog ymlaen.
26Arbetarens hunger hjälper honom att arbeta ty hans egen mun driver på honom.
27 Y mae dihiryn yn cynllunio drwg; y mae fel t�n poeth ar ei wefusau.
27Fördärvlig är den människa som gräver gropar för att skada; det är såsom brunne en eld på hennes läppar.
28 Y mae rhywun croes yn creu cynnen, a'r straegar yn gwahanu cyfeillion.
28En vrång människa kommer träta åstad, och en örontasslare gör vänner oense.
29 Y mae rhywun traws yn denu ei gyfaill, ac yn ei arwain ar ffordd wael.
29Den orättrådige förför sin nästa och leder honom in på en väg som icke är god.
30 Y mae'r un sy'n wincio llygad yn cynllunio trawster, a'r sawl sy'n crychu ei wefusau yn gwneud drygioni.
30Den som ser under lugg, han umgås med vrånga tankar; den som biter ihop läpparna, han är färdig med något ont.
31 Y mae gwallt sy'n britho yn goron anrhydedd; fe'i ceir wrth rodio'n gyfiawn.
31En ärekrona äro grå hår; den vinnes på rättfärdighetens väg.
32 Gwell bod yn amyneddgar nag yn rhyfelwr, a rheoli tymer na chipio dinas.
32Bättre är en tålmodig man än en stark, och bättre den som styr sitt sinne än den som intager en stad.
33 Er bwrw'r coelbren i'r arffed, oddi wrth yr ARGLWYDD y daw pob dyfarniad.
33Lotten varder kastad i skötet, men den faller alltid vart HERREN vill.