¹ Fel eira yn yr haf, neu law yn ystod y cynhaeaf, felly nid yw anrhydedd yn gweddu i'r ff�l.

¹Såsom snö icke hör till sommaren och regn icke till skördetiden, så höves det ej heller att dåren får ära.

² Fel aderyn y to yn hedfan, neu wennol yn gwibio, felly ni chyflawnir melltith ddiachos.

²Såsom sparven far sin kos, och såsom svalan flyger bort, så far en oförtjänt förbannelse förbi.

³ Chwip i geffyl, ffrwyn i asyn, a gwialen i gefn ffyliaid!

³Piskan för hästen, betslet för åsnan och riset för dårarnas rygg!

⁴ Paid ag ateb y ffu373?l yn �l ei ffolineb, rhag i ti fynd yn debyg iddo.

⁴Svara icke dåren efter hans oförnuft, så att du icke själv bliver honom lik.

⁵ Ateb y ffu373?l yn �l ei ffolineb, rhag iddo fynd yn ddoeth yn ei olwg ei hun.

⁵Svara dåren efter hans oförnuft, för att han icke må tycka sig vara vis.

⁶ Y mae'r sawl sy'n anfon neges yn llaw ffu373?l yn torri ymaith ei draed ei hun ac yn profi trais.

⁶Den som sänder bud med en dåre, han hugger själv av sig fötterna, och får olycka till dryck.

⁷ Fel coesau'r cloff yn honcian, felly y mae dihareb yng ngenau ffyliaid.

⁷Lika den lames ben, som hänga kraftlösa ned, äro ordspråk i dårars mun.

⁸ Fel gosod carreg mewn ffon dafl, felly y mae rhoi anrhydedd i ffu373?l.

⁸Såsom att binda slungstenen fast vid slungan, så är det att giva ära åt en dåre.

⁹ Fel draenen yn mynd i law meddwyn, felly y mae dihareb yng ngenau ffyliaid.

⁹Såsom när en törntagg kommer i en drucken mans hand, så är det med ordspråk i dårars mun.

¹⁰ Fel saethwr yn clwyfo pawb sy'n mynd heibio, felly y mae'r un sy'n cyflogi ffu373?l neu feddwyn.

¹⁰En mästare gör själv allt, men dåren lejer, och lejer vem som kommer.

¹¹ Fel ci yn troi'n �l at ei gyfog, felly y mae'r ffu373?l sy'n ailadrodd ei ffolineb.

¹¹Lik en hund som vänder åter till i sina spyor dåre som på nytt begynner sitt oförnuft.

¹² Fe welaist un sy'n ddoeth yn ei olwg ei hun; y mae mwy o obaith i ffu373?l nag iddo ef.

¹²Ser du en man som tycker sig själv vara vis, det är mer hopp om en dåre än om honom.

¹³ Dywed y diog, "Y mae llew ar y ffordd, llew yn rhydd yn y strydoedd!"

¹³Den late säger: »Ett vilddjur är på vägen, ja, ett lejon är på gatorna.

¹⁴ Fel y mae drws yn troi ar ei golyn, felly y mae'r diog yn ei wely.

¹⁴Dörren vänder sig på sitt gångjärn, och den late vänder sig i sin säng.

¹⁵ Y mae'r diog yn gwthio'i law i'r ddysgl, ond yn rhy ddiog i'w chodi i'w geg.

¹⁵Den late sticker sin hand i fatet, men finner det mödosamt att föra den åter till munnen.

¹⁶ Y mae'r diog yn ddoethach yn ei olwg ei hun na saith o rai sy'n ateb yn synhwyrol.

¹⁶Den late tycker sig vara vis, mer än sju som giva förståndiga svar.

¹⁷ Fel cydio yng nghlustiau ci sy'n mynd heibio, felly y mae ymyrryd yng nghweryl rhywun arall.

¹⁷Lik en som griper en hund i öronen är den som förivrar sig vid andras kiv, där han går fram.

¹⁸ Fel rhywun gwallgof yn saethu pentewynion � saethau marwol,

¹⁸Lik en rasande, som slungar ut brandpilar och skjuter och dödar,

¹⁹ felly y mae'r un sy'n twyllo'i gymydog, ac yn dweud, "Dim ond cellwair yr oeddwn."

¹⁹är en man som bedrager sin nästa och sedan säger: »Jag gjorde det ju på skämt.»

²⁰ Heb goed fe ddiffydd t�n, a heb y straegar fe dderfydd am gynnen.

²⁰När veden tager slut, slocknar elden. och när örontasslaren är borta, stillas trätan.

²¹ Fel glo i farwor, a choed i d�n, felly y mae'r cwerylgar yn creu cynnen.

²¹Såsom glöd kommer av kol, och eld av ved, så upptändes kiv av en trätgirig man.

²² Y mae geiriau'r straegar fel danteithion sy'n mynd i lawr i'r cylla.

²²Örontasslarens ord äro såsom läckerbitar och tränga ned till hjärtats innandömen.

²³ Fel golchiad arian ar lestr pridd, felly y mae geiriau esmwyth a chalon ddrygionus.

²³Såsom silverglasering på ett söndrigt lerkärl äro kärleksglödande läppar, där hjärtat är ondskefullt.

²⁴ Y mae gelyn yn rhagrithio �'i eiriau, ac yn cynllunio twyll yn ei galon;

²⁴En fiende förställer sig i sitt tal, men i sitt hjärta bär han på svek.

²⁵ pan yw'n llefaru'n deg, paid ag ymddiried ynddo, oherwydd y mae saith peth ffiaidd yn ei feddwl;

²⁵Om han gör sin röst ljuvlig, så tro honom dock icke, ty sjufaldig styggelse är i hans hjärta.

²⁶ er iddo guddio'i gasineb � rhagrith, datguddir ei ddrygioni yn y gynulleidfa.

²⁶Hatet brukar list att fördölja sig med, men den hatfulles ondska varder dock uppenbar i församlingen.

²⁷ Y mae'r un sy'n cloddio pwll yn syrthio iddo, a daw carreg yn �l ar yr un sy'n ei threiglo.

²⁷Den som gräver en grop, han faller själv däri, och den som vältrar upp en sten, på honom rullar den tillbaka.

²⁸ Y mae tafod celwyddog yn cas�u purdeb, a genau gwenieithus yn dwyn dinistr.

²⁸En lögnaktig tunga hatar dem hon har krossat, och en hal mun kommer fall åstad.