¹ 1 Gweddi'r gostyngedig, pan yw'n wan ac yn bwrw ei gu373?yn o flaen yr ARGLWYDD.0 ARGLWYDD, clyw fy ngweddi, a doed fy nghri atat.

¹Bön av en betryckt, när han försmäktar och utgjuter sitt bekymmer inför HERREN.

² Paid � chuddio dy wyneb oddi wrthyf yn nydd fy nghyfyngder; tro dy glust ataf, brysia i'm hateb yn y dydd y galwaf.

²HERRE, hör min bön, och låt mitt rop komma inför dig.

³ Oherwydd y mae fy nyddiau'n darfod fel mwg, a'm hesgyrn yn llosgi fel ffwrn.

³Dölj icke ditt ansikte för mig, när jag är i nöd. Böj ditt öra till mig; när jag ropar, så skynda att svara mig.

⁴ Yr wyf wedi fy nharo, ac yn gwywo fel glaswellt; yr wyf yn darfod o beidio � bwyta.

⁴Ty mina dagar hava försvunnit såsom rök, benen i min kropp äro förtorkade såsom av eld.

⁵ Oherwydd su373?n fy ochneidio y mae fy esgyrn yn glynu wrth fy nghnawd.

⁵Mitt hjärta är förbränt såsom gräs och förvissnat; ty jag förgäter att äta mitt bröd.

⁶ Yr wyf fel pelican mewn anialwch, ac fel tylluan mewn adfeilion.

⁶För min högljudda suckans skull tränga benen i min kropp ut till huden.

⁷ Yr wyf yn methu cysgu, ac fel aderyn unig ar do.

⁷Jag är lik en pelikan i öknen, jag är såsom en uggla bland ruiner.

⁸ Y mae fy ngelynion yn fy ngwawdio trwy'r amser, a'm gwatwarwyr yn defnyddio fy enw fel melltith.

⁸Jag får ingen sömn och har blivit lik en ensam fågel på taket.

⁹ Yr wyf yn bwyta lludw fel bara, ac yn cymysgu fy niod � dagrau,

⁹Hela dagen smäda mig mina fiender; de som rasa mot mig förbanna med mitt namn.

¹⁰ o achos dy lid a'th ddigofaint, oherwydd cydiaist ynof a'm bwrw o'r neilltu.

¹⁰Ty jag äter aska såsom bröd och blandar min dryck med gråt,

¹¹ Y mae fy mywyd fel cysgod hwyrddydd; yr wyf yn gwywo fel glaswelltyn.

¹¹för din vredes och förtörnelses skull, därför att du har gripit mig och kastat mig bort.

¹² Ond yr wyt ti, ARGLWYDD, wedi dy orseddu am byth, a phery dy enw dros y cenedlaethau.

¹²Mina dagar äro såsom skuggan, när den förlänges, och jag själv förvissnar såsom gräs.

¹³ Byddi'n codi ac yn trugarhau wrth Seion; y mae'n adeg i dosturio wrthi, oherwydd fe ddaeth yr amser.

¹³Men du, o HERRE, tronar evinnerligen, och din åminnelse varar från släkte till släkte.

¹⁴ Y mae dy weision yn hoffi ei meini, ac yn tosturio wrth ei llwch.

¹⁴Du skall stå upp och förbarma dig över Sion; se, det är tid att du bevisar det nåd; ja, stunden har kommit.

¹⁵ Bydd y cenhedloedd yn ofni enw'r ARGLWYDD, a holl frenhinoedd y ddaear dy ogoniant.

¹⁵Ty dina tjänare hava dess stenar kära och ömka sig över dess grus.

¹⁶ Oherwydd bydd yr ARGLWYDD yn adeiladu Seion, bydd yn ymddangos yn ei ogoniant;

¹⁶Då skola hedningarna frukta HERRENS namn och alla jordens konungar din härlighet,

¹⁷ bydd yn gwrando ar weddi'r gorthrymedig, ac ni fydd yn diystyru eu herfyniad.

¹⁷när en gång HERREN har byggt upp Sion och uppenbarat sig i sin härlighet;

¹⁸ Bydded hyn yn ysgrifenedig i'r genhedlaeth i ddod, fel bod pobl sydd eto heb eu geni yn moli'r ARGLWYDD:

¹⁸när han har vänt sig till de utblottades bön och upphört att förakta deras bön.

¹⁹ ddarfod iddo edrych i lawr o'i uchelder sanctaidd, i'r ARGLWYDD edrych o'r nefoedd ar y ddaear,

¹⁹Det skall tecknas upp för ett kommande släkte, och det folk som varder skapat skall lova HERREN,

²⁰ i wrando ocheneidiau carcharorion a rhyddhau'r rhai oedd i farw,

²⁰att han har blickat ned från sin heliga höjd, att HERREN har skådat från himmelen ned till jorden,

²¹ fel bod cyhoeddi enw'r ARGLWYDD yn Seion, a'i foliant yn Jerwsalem,

²¹för att höra den fångnes klagan, för att befria dödens barn,

²² pan fo pobloedd a theyrnasoedd yn ymgynnull ynghyd i addoli'r ARGLWYDD.

²²på det att man i Sion må förkunna HERRENS namn och hans lov i Jerusalem,

²³ Y mae wedi sigo fy nerth ar y daith, ac wedi byrhau fy nyddiau.

²³när alla folk församlas, och alla riken, för att tjäna HERREN.

²⁴ Dywedaf, "O fy Nuw, paid �'m cymryd yng nghanol fy nyddiau, oherwydd y mae dy flynyddoedd di dros yr holl genedlaethau.

²⁴Han har på vägen nedböjt min kraft, han har förkortat mina dagar.

²⁵ "Gynt fe osodaist sylfeini'r ddaear, a gwaith dy ddwylo yw'r nefoedd.

²⁵Jag säger: Min Gud, tag mig icke bort i mina halva dagar, du vilkens år vara från släkte till släkte.

²⁶ Y maent hwy yn darfod, ond yr wyt ti yn aros; y maent i gyd yn treulio fel dilledyn. Yr wyt yn eu newid fel gwisg, ac y maent yn diflannu;

²⁶I urtiden lade du jordens grund, och himlarna äro dina händer verk:

²⁷ ond yr wyt ti yr un, a'th flynyddoedd heb ddiwedd.

²⁷de skola förgås, men du förbliver, de skola alla nötas ut såsom en klädnad; du skall förvanda dem såsom man byter om sin dräkt, och de fara hän.

²⁸ Bydd plant dy weision yn byw'n ddiogel, a'u disgynyddion yn sicr o'th flaen."

²⁸Men du är densamme, och dina år skola icke hava någon ände.

²⁹Dina tjänares barn skola få bo i landet, och deras avkomma skall bestå inför dig.