¹ 1 I'r Cyfarwyddwr: i Ddafydd. Salm.0 ARGLWYDD, yr wyt wedi fy chwilio a'm hadnabod.

¹För sångmästaren; av David; en psalm. HERRE, du utrannsakar mig och känner mig.

² Gwyddost ti pa bryd y byddaf yn eistedd ac yn codi; yr wyt wedi deall fy meddwl o bell;

²Evad jag sitter eller uppstår, vet du det; du förstår mina tankar fjärran ifrån.

³ yr wyt wedi mesur fy ngherdded a'm gorffwys, ac yr wyt yn gyfarwydd �'m holl ffyrdd.

³Evad jag går eller ligger, utforskar du det, och med alla mina vägar är du förtrogen.

⁴ Oherwydd nid oes air ar fy nhafod heb i ti, ARGLWYDD, ei wybod i gyd.

⁴Ty förrän ett ord är på min tunga, se, så känner du, HERRE, det till fullo.

⁵ Yr wyt wedi cau amdanaf yn �l ac ymlaen, ac wedi gosod dy law drosof.

⁵Du omsluter mig på alla sidor och håller mig i din hand.

⁶ Y mae'r wybodaeth hon yn rhy ryfedd i mi; y mae'n rhy uchel i mi ei chyrraedd.

⁶En sådan kunskap är mig alltför underbar; den är mig för hög, jag kan icke begripa den.

⁷ I ble yr af oddi wrth dy ysbryd? I ble y ffoaf o'th bresenoldeb?

⁷Vart skall jag gå för din Ande, och vart skall jag fly för ditt ansikte?

⁸ Os dringaf i'r nefoedd, yr wyt yno; os cyweiriaf wely yn Sheol, yr wyt yno hefyd.

⁸Fore jag upp till himmelen, så är du där, och bäddade jag åt mig i dödsriket, se, så är du ock där.

⁹ Os cymeraf adenydd y wawr a thrigo ym mhellafoedd y m�r,

⁹Toge jag morgonrodnadens vingar, gjorde jag mig en boning ytterst i havet,

¹⁰ yno hefyd fe fydd dy law yn fy arwain, a'th ddeheulaw yn fy nghynnal.

¹⁰så skulle också där din hand leda mig och din högra hand fatta mig.

¹¹ Os dywedaf, "Yn sicr bydd y tywyllwch yn fy nghuddio, a'r nos yn cau amdanaf",

¹¹Och om jag sade: »Mörker må betäcka mig och ljuset bliva natt omkring mig»,

¹² eto nid yw tywyllwch yn dywyllwch i ti; y mae'r nos yn goleuo fel dydd, a'r un yw tywyllwch a goleuni.

¹²så skulle själva mörkret icke vara mörkt för dig, natten skulle lysa såsom dagen: ja, mörkret skulle vara såsom ljuset.

¹³ Ti a greodd fy ymysgaroedd, a'm llunio yng nghroth fy mam.

¹³Ty du har skapat mina njurar, du sammanvävde mig i min moders liv.

¹⁴ Clodforaf di, oherwydd yr wyt yn ofnadwy a rhyfeddol, ac y mae dy weithredoedd yn rhyfeddol. Yr wyt yn fy adnabod mor dda;

¹⁴Jag tackar dig för att jag är danad så övermåttan underbart; ja, underbara äro dina verk, min själ vet det väl.

¹⁵ ni chuddiwyd fy ngwneuthuriad oddi wrthyt pan oeddwn yn cael fy ngwneud yn y dirgel, ac yn cael fy llunio yn nyfnderoedd y ddaear.

¹⁵Benen i min kropp voro icke förborgade för dig, när jag bereddes i det fördolda, när jag bildades i jordens djup.

¹⁶ Gwelodd dy lygaid fy nefnydd di-lun; y mae'r cyfan wedi ei ysgrifennu yn dy lyfr; cafodd fy nyddiau eu ffurfio pan nad oedd yr un ohonynt.

¹⁶Dina ögon sågo mig, när jag ännu knappast var formad; alla mina dagar blevo uppskrivna i din bok, de voro bestämda, förrän någon av dem hade kommit.

¹⁷ Mor ddwfn i mi yw dy feddyliau, O Dduw, ac mor lluosog eu nifer!

¹⁷Huru outgrundliga äro icke för mig dina tankar, o Gud, huru stor är icke deras mångfald!

¹⁸ Os cyfrifaf hwy, y maent yn amlach na'r tywod, a phe gorffennwn hynny, byddit ti'n parhau gyda mi.

¹⁸Skulle jag räkna dem, så vore de flera än sanden; när jag uppvaknade, vore jag ännu hos dig.

¹⁹ Fy Nuw, O na fyddit ti'n lladd y drygionus, fel y byddai rhai gwaedlyd yn troi oddi wrthyf �

¹⁹Gud, o att du ville dräpa de ogudaktiga! Ja, måtte de blodgiriga vika bort ifrån mig,

²⁰ y rhai sy'n dy herio di yn ddichellgar, ac yn gwrthryfela'n ofer yn dy erbyn.

²⁰de som tala om dig med ränker i sinnet, de som hava bragt dina städer i fördärv!

²¹ Onid wyf yn cas�u, O ARGLWYDD, y rhai sy'n dy gas�u di, ac yn ffieiddio'r rhai sy'n codi yn dy erbyn?

²¹Skulle jag icke hata dem som hata dig, HERRE? Skulle jag icke känna leda vid dem som stå dig emot?

²² Yr wyf yn eu cas�u � chas perffaith, ac y maent fel gelynion i mi.

²²Jag hatar dem med starkaste hat; ja, mina fiender hava de blivit.

²³ Chwilia fi, O Dduw, iti adnabod fy nghalon; profa fi, iti ddeall fy meddyliau.

²³Utrannsaka mig, Gud, och känn mitt hjärta; pröva mig och känn mina tankar,

²⁴ Edrych a wyf ar ffordd a fydd yn loes i mi, ac arwain fi yn y ffordd dragwyddol.

²⁴och se till, om jag är stadd på en olycksväg, och led mig på den eviga vägen.