Welsh

Svenska 1917

Psalms

22

1 1 I'r Cyfarwyddwr: ar Ewig y Wawr. Salm. I Ddafydd.0 Fy Nuw, fy Nuw, pam yr wyt wedi fy ngadael, ac yn cadw draw rhag fy ngwaredu ac oddi wrth eiriau fy ngriddfan?
1För sångmästaren, efter »Morgonrodnadens hind»; en psalm av David.
2 O fy Nuw, gwaeddaf arnat liw dydd, ond nid wyt yn ateb, a'r nos, ond ni chaf lonyddwch.
2Min Gud, min Gud, varför har du övergivit mig? Jag brister ut och klagar, men min frälsning är fjärran.
3 Eto, yr wyt ti, y Sanctaidd, wedi dy orseddu yn foliant i Israel.
3Men Gud, jag ropar om dagen, men du svarar icke, så ock om natten, men jag får ingen ro.
4 Ynot ti yr oedd ein hynafiaid yn ymddiried, yn ymddiried a thithau'n eu gwaredu.
4Och dock är du den Helige, den som tronar på Israels lovsånger.
5 Arnat ti yr oeddent yn gweiddi ac achubwyd hwy, ynot ti yr oeddent yn ymddiried ac ni chywilyddiwyd hwy.
5På dig förtröstade våra fäder; de förtröstade, och du räddade dem.
6 Pryfyn wyf fi ac nid dyn, gwawd a dirmyg i bobl.
6Till dig ropade de och blevo hulpna; på dig förtröstade de och kommo icke på skam.
7 Y mae pawb sy'n fy ngweld yn fy ngwatwar, yn gwneud ystumiau arnaf ac yn ysgwyd pen:
7Men jag är en mask, och icke en människa, till smälek bland män, föraktad av folket.
8 "Rhoes ei achos i'r ARGLWYDD, bydded iddo ef ei achub! Bydded iddo ef ei waredu, oherwydd y mae'n ei hoffi!"
8Alla som se mig bespotta mig; de spärra upp munnen, de skaka huvudet:
9 Ond ti a'm tynnodd allan o'r groth, a'm rhoi ar fronnau fy mam;
9»Befall dig åt HERREN! Han befrie honom, han rädde honom, ty han har ju behag till honom.»
10 arnat ti y bwriwyd fi ar fy ngenedigaeth, ac o groth fy mam ti yw fy Nuw.
10Ja, det var du som hämtade mig ut ur moderlivet och lät mig vila trygg vid min moders bröst.
11 Paid � phellhau oddi wrthyf, oherwydd y mae fy argyfwng yn agos ac nid oes neb i'm cynorthwyo.
11På dig är jag kastad allt ifrån modersskötet; du är min Gud allt ifrån min moders liv.
12 Y mae gyr o deirw o'm cwmpas, rhai cryfion o Basan yn cau amdanaf;
12Var icke långt ifrån mig, ty nöd är nära, och det finnes ingen hjälpare.
13 y maent yn agor eu safn amdanaf fel llew yn rheibio a rhuo.
13Tjurar i mängd omgiva mig, Basans oxar omringa mig.
14 Yr wyf wedi fy nihysbyddu fel du373?r, a'm holl esgyrn yn ymddatod; y mae fy nghalon fel cwyr, ac yn toddi o'm mewn;
14Såsom glupande och rytande lejon spärrar man upp gapet mot mig.
15 y mae fy ngheg yn sych fel cragen a'm tafod yn glynu wrth daflod fy ngenau; yr wyt wedi fy mwrw i lwch marwolaeth.
15Jag är lik vatten som utgjutes, alla mina leder hava skilts åt; mitt hjärta är såsom vax, det smälter i mitt liv.
16 Y mae cu373?n o'm hamgylch, haid o ddihirod yn cau amdanaf; y maent yn trywanu fy nwylo a'm traed.
16Min kraft är förtorkad och lik en lerskärva, min tunga låder vid min gom, och du lägger mig i dödens stoft.
17 Gallaf gyfrif pob un o'm hesgyrn, ac y maent hwythau'n edrych ac yn rhythu arnaf.
17Ty hundar omgiva mig; de ondas hop har kringränt mig, mina händer och fötter hava de genomborrat.
18 Y maent yn rhannu fy nillad yn eu mysg, ac yn bwrw coelbren ar fy ngwisg.
18Jag kan räkna alla mina ben; de skåda därpå, de se med lust på mig.
19 Ond ti, ARGLWYDD, paid � sefyll draw; O fy nerth, brysia i'm cynorthwyo.
19De dela mina kläder mellan sig och kasta lott om min klädnad.
20 Gwared fi rhag y cleddyf, a'm hunig fywyd o afael y cu373?n.
20Men du, HERRE, var icke fjärran; du min starkhet, skynda till min hjälp.
21 Achub fi o safn y llew, a'm bywyd tlawd rhag cyrn yr ychen gwyllt.
21Rädda min själ från svärdet, mitt liv ur hundarnas våld.
22 Fe gyhoeddaf dy enw i'm cydnabod, a'th foli yng nghanol y gynulleidfa:
22Fräls mig från lejonets gap. Ja, du bönhör mig och räddar mig undan vildoxarnas horn.
23 "Molwch ef, chwi sy'n ofni'r ARGLWYDD; rhowch anrhydedd iddo, holl dylwyth Jacob; ofnwch ef, holl dylwyth Israel.
23Då skall jag förkunna ditt namn för mina bröder, mitt i församlingen skall jag prisa dig:
24 Oherwydd ni ddirmygodd na diystyru gorthrwm y gorthrymedig; ni chuddiodd ei wyneb oddi wrtho, ond gwrando arno pan lefodd."
24I som frukten HERREN, loven honom; ären honom, alla Jakobs barn, och bäven för honom, alla Israels barn.
25 Oddi wrthyt ti y daw fy mawl yn y gynulleidfa fawr, a thalaf fy addunedau yng ngu373?ydd y rhai sy'n ei ofni.
25Ty han föraktade icke den betrycktes elände och höll det icke för en styggelse; han fördolde icke sitt ansikte för honom, och när han ropade, lyssnade han till honom.
26 Bydd yr anghenus yn bwyta, ac yn cael digon, a'r rhai sy'n ceisio'r ARGLWYDD yn ei foli. Bydded i'w calonnau fyw byth!
26Genom dig skall min lovsång ljuda i den stora församlingen; mina löften får jag infria inför dem som frukta honom.
27 Bydd holl gyrrau'r ddaear yn cofio ac yn dychwelyd at yr ARGLWYDD, a holl dylwythau'r cenhedloedd yn ymgrymu o'i flaen.
27De ödmjuka skola äta och bliva mätta, de som söka HERREN skola få lova honom; ja, edra hjärtan skola leva evinnerligen.
28 Oherwydd i'r ARGLWYDD y perthyn brenhiniaeth, ac ef sy'n llywodraethu dros y cenhedloedd.
28Alla jordens ändar skola betänka det och omvända sig till HERREN. Hedningarnas alla släkter skola tillbedja inför dig.
29 Sut y gall y rhai sy'n cysgu yn y ddaear blygu iddo ef, a'r rhai sy'n disgyn i'r llwch ymgrymu o'i flaen? Ond byddaf fi fyw iddo ef,
29Ty riket är HERRENS, och han råder över hedningarna.
30 a bydd fy mhlant yn ei wasanaethu; dywedir am yr ARGLWYDD wrth genedlaethau i ddod,
30Ja, alla mäktiga på jorden skola äta och tillbedja; inför honom skola knäböja alla de som måste fara ned i graven, de som icke kunna behålla sin själv vid liv.
31 a chyhoeddi ei gyfiawnder wrth bobl heb eu geni, mai ef a fu'n gweithredu.
31Kommande ättled skola tjäna honom; man skall förtälja om Herren för ett annat släkte.
32Man skall träda upp och förkunna hans rättfärdighet, ja, bland folk som skola födas att han har gjort det.