¹ 1 I Ddafydd.0 Atat ti, ARGLWYDD, y dyrchafaf fy enaid;

¹Av David. Till dig, HERRE, upplyfter jag min själ.

² O fy Nuw, ynot ti yr wyf yn ymddiried; paid � dwyn cywilydd arnaf, paid � gadael i'm gelynion orfoleddu o'm hachos.

²Min Gud, på dig förtröstar jag; låt mig icke komma på skam, låt icke mina fiender fröjda sig över mig.

³ Ni ddaw cywilydd i'r rhai sy'n gobeithio ynot ti, ond fe ddaw i'r rhai sy'n llawn brad heb achos.

³Nej, ingen kommer på skam, som förbidar dig; på skam kommer de som, utan sak, handla trolöst.

⁴ Gwna imi wybod dy ffyrdd, O ARGLWYDD, hyffordda fi yn dy lwybrau.

⁴HERRE, kungör mig dina vägar, lär mig dina stigar.

⁵ Arwain fi yn dy wirionedd a dysg fi, oherwydd ti yw Duw fy iachawdwriaeth; wrthyt ti y b�m yn disgwyl trwy'r dydd.

⁵Led mig i din sanning, och lär mig, ty du är min frälsnings Gud; dig förbidar jag alltid.

⁶ O ARGLWYDD, cofia dy drugaredd a'th ffyddlondeb, oherwydd y maent erioed.

⁶Tänk, HERRE, på din barmhärtighet och din nåd, ty de äro av evighet.

⁷ Paid � chofio pechodau fy ieuenctid na'm gwrthryfel, ond yn dy gariad cofia fi, er mwyn dy ddaioni, O ARGLWYDD.

⁷Tänk icke på min ungdoms synder och på mina överträdelser, utan tänk på mig efter din nåd, för din godhets skull, HERRE.

⁸ Y mae'r ARGLWYDD yn dda ac uniawn, am hynny fe ddysg y ffordd i bechaduriaid.

⁸HERREN är god och rättfärdig, därför undervisar han syndare om vägen.

⁹ Fe arwain y gostyngedig yn yr hyn sy'n iawn, a dysgu ei ffordd i'r gostyngedig.

⁹Han leder de ödmjuka rätt, han lär de ödmjuka sin väg.

¹⁰ Y mae holl lwybrau'r ARGLWYDD yn llawn cariad a gwirionedd i'r rhai sy'n cadw ei gyfamod a'i gyngor.

¹⁰Alla HERRENS vägar äro nåd och trofasthet för dem som hålla hans förbund och vittnesbörd.

¹¹ Er mwyn dy enw, ARGLWYDD, maddau fy nghamwedd, oherwydd y mae'n fawr.

¹¹För ditt namns skull, HERRE, förlåt min missgärning, ty den är stor.

¹² Pwy bynnag sy'n ofni'r ARGLWYDD, fe'i dysg pa ffordd i'w dewis;

¹²Finnes det en man som fruktar HERREN, då undervisar han honom om den väg han bör välja.

¹³ fe gaiff fyw'n ffyniannus, a bydd ei blant yn etifeddu'r tir.

¹³Han själv skall leva i lycka, och hans efterkommande skola besitta landet.

¹⁴ Caiff y rhai sy'n ei ofni gyfeillach yr ARGLWYDD a hefyd ei gyfamod i'w dysgu.

¹⁴HERREN har sin umgängelse med dem som frukta honom, och sitt förbund vill han kungöra för dem.

¹⁵ Y mae fy llygaid yn wastad ar yr ARGLWYDD, oherwydd y mae'n rhyddhau fy nhraed o'r rhwyd.

¹⁵Mina ögon se alltid till HERREN, ty han drager mina fötter ur nätet.

¹⁶ Tro ataf, a bydd drugarog wrthyf, oherwydd unig ac anghenus wyf fi.

¹⁶Vänd dig till mig och var mig nådig; ty jag är ensam och betryckt.

¹⁷ Esmwyth� gyfyngder fy nghalon, a dwg fi allan o'm hadfyd.

¹⁷Mitt hjärtas ångest är stor; för mig ut ur mitt trångmål.

¹⁸ Edrych ar fy nhrueni a'm gofid, a maddau fy holl bechodau.

¹⁸Se till mitt lidande och min vedermöda, och förlåt mig alla mina synder.

¹⁹ Gw�l mor niferus yw fy ngelynion ac fel y maent yn fy nghas�u � chas perffaith.

¹⁹Se därtill att mina fiender äro så många och hata mig med orätt.

²⁰ Cadw fi a gwared fi, na ddoed cywilydd arnaf, oherwydd ynot ti yr wyf yn llochesu.

²⁰Bevara min själ och rädda mig; låt mig icke komma på skam, ty jag tager min tillflykt till dig.

²¹ Bydd cywirdeb ac uniondeb yn fy niogelu, oherwydd gobeithiais ynot ti.

²¹Ostrafflighet och redlighet bevare mig, ty jag förbidar dig.

²² O Dduw, gwareda Israel o'i holl gyfyngderau.

²²Förlossa Israel, o Gud, ur all dess nöd.