Welsh

World English Bible

Genesis

3

1 Yr oedd y sarff yn fwy cyfrwys na'r holl fwystfilod gwyllt a wnaed gan yr ARGLWYDD Dduw. A dywedodd wrth y wraig, "A yw Duw yn wir wedi dweud, 'Ni chewch fwyta o'r un o goed yr ardd'?"
1Now the serpent was more subtle than any animal of the field which Yahweh God had made. He said to the woman, “Has God really said, ‘You shall not eat of any tree of the garden?’”
2 Dywedodd y wraig wrth y sarff, "Cawn fwyta o ffrwyth coed yr ardd,
2The woman said to the serpent, “Of the fruit of the trees of the garden we may eat,
3 ond am ffrwyth y goeden sydd yng nghanol yr ardd dywedodd Duw, 'Peidiwch � bwyta ohono, na chyffwrdd ag ef, rhag ichwi farw.'"
3but of the fruit of the tree which is in the middle of the garden, God has said, ‘You shall not eat of it, neither shall you touch it, lest you die.’”
4 Ond dywedodd y sarff wrth y wraig, "Na! ni fyddwch farw;
4The serpent said to the woman, “You won’t surely die,
5 ond fe u373?yr Duw yr agorir eich llygaid y dydd y bwytewch ohono, a byddwch fel Duw yn gwybod da a drwg."
5for God knows that in the day you eat it, your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil.”
6 A phan ddeallodd y wraig fod y pren yn dda i fwyta ohono, a'i fod yn deg i'r golwg ac yn bren i'w ddymuno i beri doethineb, cymerodd o'i ffrwyth a'i fwyta, a'i roi hefyd i'w gu373?r oedd gyda hi, a bwytaodd yntau.
6When the woman saw that the tree was good for food, and that it was a delight to the eyes, and that the tree was to be desired to make one wise, she took of its fruit, and ate; and she gave some to her husband with her, and he ate.
7 Yna agorwyd eu llygaid hwy ill dau i wybod eu bod yn noeth, a gwn�asant ddail ffigysbren i wneud ffedogau iddynt eu hunain.
7The eyes of both of them were opened, and they knew that they were naked. They sewed fig leaves together, and made themselves aprons.
8 A chlywsant su373?n yr ARGLWYDD Dduw yn rhodio yn yr ardd gyda hwyr y dydd, ac ymguddiodd y dyn a'i wraig o olwg yr ARGLWYDD Dduw ymysg coed yr ardd.
8They heard the voice of Yahweh God walking in the garden in the cool of the day, and the man and his wife hid themselves from the presence of Yahweh God among the trees of the garden.
9 Ond galwodd yr ARGLWYDD Dduw ar y dyn, a dweud wrtho, "Ble'r wyt ti?"
9Yahweh God called to the man, and said to him, “Where are you?”
10 Atebodd yntau, "Clywais dy su373?n yn yr ardd, ac ofnais oherwydd fy mod yn noeth, ac ymguddiais."
10The man said, “I heard your voice in the garden, and I was afraid, because I was naked; and I hid myself.”
11 Dywedodd yntau, "Pwy a ddywedodd wrthyt dy fod yn noeth? A wyt ti wedi bwyta o'r pren y gorchmynnais iti beidio � bwyta ohono?"
11God said, “Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree that I commanded you not to eat from?”
12 A dywedodd y dyn, "Y wraig a roddaist i fod gyda mi a roes i mi o ffrwyth y pren, a bwyteais innau."
12The man said, “The woman whom you gave to be with me, she gave me of the tree, and I ate.”
13 Yna dywedodd yr ARGLWYDD Dduw wrth y wraig, "Pam y gwnaethost hyn?" A dywedodd y wraig, "Y sarff a'm twyllodd, a bwyteais innau."
13Yahweh God said to the woman, “What is this you have done?” The woman said, “The serpent deceived me, and I ate.”
14 Yna dywedodd yr ARGLWYDD Dduw wrth y sarff: "Am iti wneud hyn, yr wyt yn fwy melltigedig na'r holl anifeiliaid, ac na'r holl fwystfilod gwyllt; byddi'n ymlusgo ar dy dor, ac yn bwyta llwch holl ddyddiau dy fywyd.
14Yahweh God said to the serpent, “Because you have done this, you are cursed above all livestock, and above every animal of the field. On your belly you shall go, and you shall eat dust all the days of your life.
15 Gosodaf elyniaeth hefyd rhyngot ti a'r wraig, a rhwng dy had di a'i had hithau; bydd ef yn ysigo dy ben di, a thithau'n ysigo'i sawdl ef."
15I will put enmity between you and the woman, and between your offspring and her offspring. He will bruise your head, and you will bruise his heel.”
16 Dywedodd wrth y wraig: "Byddaf yn amlhau yn ddirfawr dy boen a'th wewyr; mewn poen y byddi'n geni plant. Eto bydd dy ddyhead am dy u373?r, a bydd ef yn llywodraethu arnat."
16To the woman he said, “I will greatly multiply your pain in childbirth. In pain you will bear children. Your desire will be for your husband, and he will rule over you.”
17 Dywedodd wrth Adda: "Am iti wrando ar lais dy wraig, a bwyta o'r pren y gorchmynnais i ti beidio � bwyta ohono, melltigedig yw'r ddaear o'th achos; trwy lafur y bwytei ohoni holl ddyddiau dy fywyd.
17To Adam he said, “Because you have listened to your wife’s voice, and have eaten of the tree, of which I commanded you, saying, ‘You shall not eat of it,’ cursed is the ground for your sake. In toil you will eat of it all the days of your life.
18 Bydd yn rhoi iti ddrain ac ysgall, a byddi'n bwyta llysiau gwyllt.
18It will yield thorns and thistles to you; and you will eat the herb of the field.
19 Trwy chwys dy wyneb y byddi'n bwyta bara hyd oni ddychweli i'r pridd, oherwydd ohono y'th gymerwyd; llwch wyt ti, ac i'r llwch y dychweli."
19By the sweat of your face will you eat bread until you return to the ground, for out of it you were taken. For you are dust, and to dust you shall return.”
20 Rhoddodd y dyn i'w wraig yr enw Efa, am mai hi oedd mam pob un byw.
20The man called his wife Eve, because she was the mother of all living.
21 A gwnaeth yr ARGLWYDD Dduw beisiau crwyn i Adda a'i wraig, a'u gwisgo amdanynt.
21Yahweh God made coats of skins for Adam and for his wife, and clothed them.
22 Yna dywedodd yr ARGLWYDD Dduw, "Edrychwch, y mae'r dyn fel un ohonom ni, yn gwybod da a drwg. Yn awr, rhaid iddo beidio ag estyn ei law a chymryd hefyd o bren y bywyd, a bwyta, a byw hyd byth."
22Yahweh God said, “Behold, the man has become like one of us, knowing good and evil. Now, lest he reach out his hand, and also take of the tree of life, and eat, and live forever...”
23 Am hynny anfonodd yr ARGLWYDD Dduw ef allan o ardd Eden, i drin y tir y cymerwyd ef ohono.
23Therefore Yahweh God sent him out from the garden of Eden, to till the ground from which he was taken.
24 Gyrrodd y dyn allan; a gosododd gerwbiaid i'r dwyrain o ardd Eden, a chleddyf fflamllyd yn chwyrl�o, i warchod y ffordd at bren y bywyd.
24So he drove out the man; and he placed Cherubs at the east of the garden of Eden, and the flame of a sword which turned every way, to guard the way to the tree of life.