¹Min Søn, vogt dig mine Ord,mine bud må du gemme hos dig;

¹ Fy mab, cadw fy ngeiriau, a thrysora fy ngorchmynion.

²vogt mine bud, så skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;

² Cadw fy ngorchmynion, iti gael byw, a boed fy nghyfarwyddyd fel cannwyll dy lygad.

³bind dem om dine Fingre, skriv dem på dit Hjertes Tavle,

³ Rhwym hwy am dy fysedd, ysgrifenna hwy ar lech dy galon.

⁴sig til Visdommen: "Du er min Søster!" og kald Forstanden Veninde,

⁴ Dywed wrth ddoethineb, "Fy chwaer wyt ti", a chyfarch ddeall fel c�r,

⁵at den må vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.

⁵ i'th gadw dy hun rhag y wraig ddieithr, a rhag yr estrones a'i geiriau gwenieithus.

⁶Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;

⁶ Yr oeddwn yn ffenestr fy nhu375?, yn edrych allan trwy'r dellt

⁷og blandt de tankeløse så jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;

⁷ ac yn gwylio'r rhai ifainc gwirion; a gwelais yn eu plith un disynnwyr

⁸han gik på Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem på Vej til hendes Hus

⁸ yn mynd heibio i gornel y stryd, ac yn troi i gyfeiriad ei thu375?

⁹i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.

⁹ yn y cyfnos, yn hwyr y dydd, pan oedd yn dechrau nosi a thywyllu.

¹⁰Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;

¹⁰ Daeth dynes i'w gyfarfod, wedi ei gwisgo fel putain, ac yn llawn ystryw �

¹¹løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;

¹¹ un benchwiban a gwamal, nad yw byth yn aros gartref,

¹²snart på Gader, snart på Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun; -

¹² weithiau ar y stryd, weithiau yn y sgw�r, yn llercian ym mhob cornel �

¹³hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;

¹³ y mae'n cydio ynddo ac yn ei gusanu, ac yn ddigon wynebgaled i ddweud wrtho,

¹⁴"Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,

¹⁴ "Roedd yn rhaid imi offrymu heddoffrymau, ac rwyf newydd gyflawni f'addewid;

¹⁵gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!

¹⁵ am hynny y deuthum allan i'th gyfarfod ac i chwilio amdanat, a dyma fi wedi dy gael.

¹⁶Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred

¹⁶ Taenais ar fy ngwely gwrlid o frethyn lliwgar yr Aifft;

¹⁷jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;

¹⁷ ac rwyf wedi persawru fy ngwely � myrr, aloes a sinamon.

¹⁸kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!

¹⁸ Tyrd, gad inni ymgolli mewn cariad tan y bore, a chael mwynhad wrth garu.

¹⁹Thi Manden er ikke hjemme, - på Langfærd er han draget;

¹⁹ Oherwydd nid yw'r gu373?r gartref; fe aeth ar daith bell.

²⁰Pengepungen tog han med, ved Fuldmåne kommer han hjem!"

²⁰ Cymerodd god o arian gydag ef, ac ni fydd yn �l nes y bydd y lleuad yn llawn."

²¹Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;

²¹ Y mae'n ei ddenu �'i phersw�d, ac yn ei hudo �'i geiriau gwenieithus.

²²tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,

²² Y mae yntau'n ei dilyn heb oedi, fel ych yn mynd i'r lladd-dy, fel carw yn neidio i'r rhwyd

²³til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.

²³ cyn i'r saeth ei drywanu i'r byw, fel aderyn yn hedeg yn syth i'r fagl heb wybod fod ei einioes mewn perygl.

²⁴Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!

²⁴ Yn awr, blant, gwrandewch arnaf, a rhowch sylw i'm geiriau.

²⁵Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild på hendes Stier;

²⁵ Paid � gadael i'th galon dy ddenu i'w ffyrdd, a phaid � chrwydro i'w llwybrau;

²⁶thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.

²⁶ oherwydd y mae wedi taro llawer yn gelain, a lladdwyd nifer mawr ganddi.

²⁷Hendes Hus er Dødsrigets Veje, som fører til Dødens Kamre.

²⁷ Ffordd i Sheol yw ei thu375?, yn arwain i lawr i neuaddau marwolaeth.