1Hele Menneskeheden havde eet Tungemål og samme Sprog.
1En de ganse aarde was van enerlei spraak en enerlei woorden.
2Da de nu drog østerpå, traf de på en Dal i Sinear, og der slog de sig ned.
2Maar het geschiedde, als zij tegen het oosten togen, dat zij een laagte vonden in het land Sinear; en zij woonden aldaar.
3Da sagde de til hverandre: "Kom, lad os stryge Teglsten og brænde dem godt!" De brugte nemlig Tegl som Sten og Jordbeg som Kalk.
3En zij zeiden een ieder tot zijn naaste: Kom aan, laat ons tichelen strijken, en wel doorbranden! En de tichel was hun voor steen, en het lijm was hun voor leem.
4Derpå sagde de: "Kom, lad os bygge os en By og et Tårn, hvis Top når til Himmelen, og skabe os et Navn, for at vi ikke skal spredes ud over hele Jorden!"
4En zij zeiden: Kom aan, laat ons voor ons een stad bouwen, en een toren, welks opperste in den hemel zij, en laat ons een naam voor ons maken, opdat wij niet misschien over de ganse aarde verstrooid worden!
5Men HERREN steg ned for at se Byen og Tårnet, som Menneskebørnene byggede,
5Toen kwam de HEERE neder, om te bezien de stad en den toren, die de kinderen der mensen bouwden.
6og han sagde: "Se, de er eet Folk og har alle eet Tungemål; og når de nu først er begyndt således, er intet, som de sætter sig for, umuligt for dem;
6En de HEERE zeide: Ziet, zij zijn enerlei volk, en hebben allen enerlei spraak; en dit is het, dat zij beginnen te maken; maar nu, zoude hun niet afgesneden worden al wat zij bedacht hebben te maken?
7lad os derfor stige ned og forvirre deres Tungemål der, så de ikke forstår hverandres Tungemål!"
7Kom aan, laat Ons nedervaren, en laat Ons hun spraak aldaar verwarren, opdat iegelijk de spraak zijns naasten niet hore.
8Da spredte HERREN dem fra det Sted ud over hele Jorden, og de opgav at bygge Byen.
8Alzo verstrooide hen de HEERE van daar over de ganse aarde; en zij hielden op de stad te bouwen.
9Derfor kaldte man den Babel, thi der forvirrede HERREN al Jordens Tungemål, og derfra spredte HERREN dem ud over hele Jorden.
9Daarom noemde men haar naam Babel; want aldaar verwarde de HEERE de spraak der ganse aarde, en van daar verstrooide hen de HEERE over de ganse aarde.
10Dette er Sems Slægtebog. Da Sem var 100 År gammel, avlede han Arpaksjad, to År efter Vandfloden;
10Deze zijn de geboorten van Sem: Sem was honderd jaren oud, en gewon Arfachsad, twee jaren na den vloed.
11og efter at Sem havde avlet Arpaksjad, levede han 500 År og avlede Sønner og Døtre.
11En Sem leefde, nadat hij Arfachsad gewonnen had, vijfhonderd jaren; en hij gewon zonen en dochteren.
12Da Atpaksjad havde levet 35 År, avlede han Sjela;
12En Arfachsad leefde vijf en dertig jaren, en hij gewon Selah.
13og efter at Arpaksjad havde avlet Sjela, levede han 403 År og avlede Sønner og Døtre.
13En Arfachsad leefde, nadat hij Selah gewonnen had, vierhonderd en drie jaren; en hij gewon zonen en dochteren.
14Da Sjela havde levet 30 År, avlede han Eber;
14En Selah leefde dertig jaren, en hij gewon Heber.
15og efter at Sjela havde avlet Eber, levede han 403 År og avlede Sønner og Døtre.
15En Selah leefde, nadat hij Heber gewonnen had, vierhonderd en drie jaren, en hij gewon zonen en dochteren.
16Da Eber havde levet 34 År, avlede han Peleg;
16En Heber leefde vier en dertig jaren, en gewon Peleg.
17og efter at Eber havde avlet Peleg, levede han 430 År og avlede Sønner og Døtre.
17En Heber leefde, nadat hij Peleg gewonnen had, vierhonderd en dertig jaren; en hij gewon zonen en dochteren.
18Da Peleg havde levet 30 År, avlede han Re'u;
18En Peleg leefde dertig jaren, en hij gewon Rehu.
19og efter at Peleg havde avlet Re'u, levede han 209 År og avlede Sønner og Døtre.
19En Peleg leefde, nadat hij Rehu gewonnen had, tweehonderd en negen jaren; en hij gewon zonen en dochteren.
20Da Re'u havde levet 32 År, avlede han Serug;
20En Rehu leefde twee en dertig jaren, en hij gewon Serug.
21og efter at Re'u havde avlet Serug, levede han 207 År og avlede Sønner og Døtre.
21En Rehu leefde, nadat hij Serug gewonnen had, tweehonderd en zeven jaren; en hij gewon zonen en dochteren.
22Da Serug havde levet 30 År, avlede han Nakor;
22En Serug leefde dertig jaren, en gewon Nahor.
23og efter at Serug havde avlet Nakor, levede han 200 År og avlede Sønner og Døtre.
23En Serug leefde, nadat hij Nahor gewonnen had, tweehonderd jaren; en hij gewon zonen en dochteren.
24Da Nakor havde levet 29 År, avlede han Tara;
24En Nahor leefde negen en twintig jaren, en gewon Terah.
25og efter at Nakor havde avlet Tara, levede han 119 År og avlede Sønner og Døtre.
25En Nahor leefde, nadat hij Terah gewonnen had, honderd en negentien jaren; en hij gewon zonen en dochteren.
26Da Tara havde levet 70 År, avlede han Abram, Nakor og Haran.
26En Terah leefde zeventig jaren, en gewon Abram, Nahor en Haran.
27Dette er Taras Slægtebog. Tara avlede Abram, Nako og Haran. Haran avlede Lot.
27En deze zijn de geboorten van Terah: Terah gewon Abram, Nahor en Haran; en Haran gewon Lot.
28Haran døde i sin Fader Taras Levetid i sin Hjemstavn i Ur Kasdim.
28En Haran stierf voor het aangezicht zijns vaders Terah, in het land zijner geboorte, in Ur der Chaldeen.
29Abram og Nakor tog sig Hustruer; Abrams Hustru hed Saraj, Nakors Milka, en Datter af Haran, Milkas og Jiskas Fader.
29En Abram en Nahor namen zich vrouwen; de naam van Abrams huisvrouw was Sarai, en de naam van Nahors huisvrouw was Milka, een dochter van Haran, vader van Milka, en vader van Jiska.
30Men Saraj var ufrugtbar og havde ingen Børn.
30En Sarai was onvruchtbaar; zij had geen kind.
31Tara tog sin Søn Abram, sin Sønnesøn Lot, Harans Søn, og sin Sønnekone Saraj, hans Søn Abrams Hustru, og førte dem fra Ur Kasdim for at begive sig til Kana'ans Land; men da de kom til Karan, slog de sig ned der.
31En Terah nam Abram, zijn zoon, en Lot, Harans zoon, zijns zoons zoon, en Sarai, zijn schoondochter, de huisvrouw van zijn zoon Abram, en zij togen met hen uit Ur der Chaldeen, om te gaan naar het land Kanaan; en zij kwamen tot Haran, en woonden aldaar.
32Taras Levetid var 205 År; og Tara døde i Karan.
32En de dagen van Terah waren tweehonderd en vijf jaren, en Terah stierf te Haran.