¹Min Søn, når du tager imod mine ord og gemmer mine Pålæg hos dig,

¹Mia filo! se vi akceptos miajn parolojn Kaj konservos cxe vi miajn ordonojn,

²idet du låner Visdom Øre og bøjer dit Hjerte til Indsigt,

²Ke via orelo atente auxskultos sagxon Kaj vian koron vi inklinigos al komprenado;

³ja, kalder du på Forstanden og løfter din Røst efter Indsigt,

³Se vi vokos la prudenton Kaj direktos vian vocxon al la sagxo:

⁴søger du den som Sølv og leder den op som Skatte,

⁴Se vi sercxos gxin kiel argxenton, Sercxegos kiel trezoron:

⁵da nemmer du HERRENs Frygt og vinder dig Kundskab om Gud.

⁵Tiam vi komprenos la timon antaux la Eternulo, Kaj vi akiros konadon pri Dio.

⁶Thi HERREN, han giver Visdom, fra hans Mund kommer Kundskab og Indsigt.

⁶CXar la Eternulo donas sagxon; El Lia busxo venas scio kaj kompreno.

⁷Til retsindige gemmer han Lykke, han er Skjold for alle med lydefri Vandel,

⁷Li havas helpon por la virtuloj; Li estas sxildo por tiuj, kiuj vivas pie.

⁸idet han værner Rettens Stier og vogter sine frommes Vej.

⁸Li gardas la iradon de la justo, Kaj zorgas pri la vojo de Siaj piuloj.

⁹Da nemmer du Retfærd, Ret og Retsind, hvert et Spor, som er godt.

⁹Tiam vi komprenos veremon kaj juston Kaj pion kaj cxiun bonan vojon.

¹⁰Thi Visdom kommer i dit Hjerte, og Kundskab er liflig for din Sjæl;

¹⁰CXar sagxo venos en vian koron, Kaj scio estos agrabla por via animo.

¹¹Kløgt skal våge over dig, Indsigt være din Vogter -

¹¹Bona konscio vin gvidos, Prudento vin gardos,

¹²idet den frier dig fra den ondes Vej, fra Folk, hvis Ord kun er vrange, -

¹²Por savi vin de la vojo de malbono, De homo, parolanta kontrauxverajxon,

¹³som går fra de lige Stier for at vandre på Mørkets Veje.

¹³De tiuj, kiuj forlasas la gxustan vojon, Por iri la vojojn de mallumo,

¹⁴som glæder sig ved at gøre ondt og jubler over vrangt og ondt,

¹⁴Kiuj gxojas, kiam ili faras malbonon, Trovas plezuron en la malordo de la malboneco,

¹⁵de, som går krogede Stier og følger bugtede Spor -

¹⁵Kies vojoj estas malrektaj Kaj kies irado deflankigxis;

¹⁶idet den frier dig fra Andenmands Hustru, fra fremmed Kvinde med sleske Ord,

¹⁶Por savi vin de fremda virino, De edzino ne via, kies paroloj estas glataj,

¹⁷der sviger sin Ungdoms Ven og glemmer sin Guds Pagt;

¹⁷Kiu forlasas la amikon de sia juneco, Kaj forgesas la ligon de sia Dio;

¹⁸thi en Grav til Døden er hendes Hus, til Skyggerne fører hendes Spor;

¹⁸CXar sxia domo kondukas al morto, Kaj sxiaj pasxoj al la inferuloj;

¹⁹tilbage vender ingen, som går ind til hende, de når ej Livets Stier

¹⁹CXiuj, kiuj eniras al sxi, ne revenas, Kaj ne reatingas la vojon de la vivo;

²⁰at du må vandre de godes Vej og holde dig til de retfærdiges Stier;

²⁰Ke vi iru la vojon de bonuloj, Kaj sekvu la pasxosignojn de piuloj.

²¹thi retsindige skal bo i Landet, lydefri levnes deri,

²¹CXar la piuloj logxos sur la tero, Kaj la senpekuloj restos sur gxi;

²²men gudløse ryddes af Landet, troløse rykkes derfra.

²²Sed la malpiuloj estos ekstermitaj de sur la tero, Kaj la maliculoj estos malaperigitaj de tie.