¹Når du sidder til bords hos en Stormand, mærk dig da nøje, hvem du har for dig,

¹Kiam vi sidigxos, por mangxi kun reganto, Rigardu bone, kio estas antaux vi;

²og sæt dig en Kniv på Struben, i Fald du er alt for sulten.

²Kaj vi metu trancxilon al via gorgxo, Se vi estas avidulo.

³Attrå ikke hans lækre Retter, thi det er svigefuld kost.

³Ne deziru liajn bongustajn mangxojn; CXar gxi estas trompa pano.

⁴Slid dig ikke op for at vinde dig Rigdom, brug ej din Forstand dertil!

⁴Ne penu ricxigxi; Forlasu vian pripensadon.

⁵Skal dit Blik flyve efter den uden at finde den? Visselig gør den sig Vinger som Ørnen, der flyver mod Himlen.

⁵CXu vi direktos viajn okulojn al gxi? gxi jam ne ekzistos; CXar ricxeco faras al si flugilojn kiel aglo, kaj forflugas al la cxielo.

⁶Spis ej den misundeliges Brød, attrå ikke hans lækre Retter;

⁶Ne mangxu panon de malbondeziranto, Kaj ne deziru liajn bongustajn mangxojn.

⁷thi han sidder med karrige Tanker; han siger til dig: "Spis og drik!" men hans Hjerte er ikke med dig.

⁷CXar kiaj estas la pensoj en lia animo, tia li ankaux estas: Mangxu kaj trinku, li diros al vi, Sed lia koro ne estas kun vi.

⁸Den Bid, du har spist, må du udspy, du spilder dine fagre Ord.

⁸La pecon, kiun vi mangxis, vi elvomos; Kaj vane vi perdis viajn agrablajn vortojn.

⁹Tal ikke for Tåbens Ører, thi din kloge Tale agter han ringe.

⁹En la orelojn de malsagxulo ne parolu; CXar li malsxatos la sagxecon de viaj vortoj.

¹⁰Flyt ej ældgamle Skel, kom ikke på faderløses Mark;

¹⁰Ne forsxovu la antikvajn limojn, Kaj sur la kampon de orfoj ne iru.

¹¹thi deres Løser er stærk, han fører deres Sag imod dig.

¹¹CXar ilia Liberiganto estas forta; Li defendos ilian aferon kontraux vi.

¹²Vend dit Hjerte til Tugt, dit Øre til Kundskabs Ord.

¹²Elmetu vian koron al instruo Kaj viajn orelojn al paroloj de prudento.

¹³Spar ej Drengen for Tugt; når du slår ham med Riset, undgår han Døden;

¹³Ne malvolu puni knabon: Se vi batos lin per kano, li ne mortos.

¹⁴du slår ham vel med Riset, men redder hans Liv fra Dødsriget.

¹⁴Vi batos lin per kano, Kaj lian animon vi savos de SXeol.

¹⁵Min Søn, er dit Hjerte viist, så glæder mit Hjerte sig også,

¹⁵Mia filo, se via koro estos sagxa, Tiam gxojos ankaux mia koro.

¹⁶og mine Nyrer jubler, når dine Læber taler, hvad ret er!

¹⁶Kaj mia internajxo gxojos, Kiam viaj lipoj parolos gxustajxon.

¹⁷Dit Hjerte være ikke skinsygt på Syndere, men stadig ivrigt i HERRENs Frygt;

¹⁷Via koro sin tiru ne al pekuloj, Sed al timo antaux la Eternulo cxiutage.

¹⁸en Fremtid har du visselig da, dit Håb bliver ikke til intet.

¹⁸CXar ekzistas estonteco, Kaj via espero ne perdigxos.

¹⁹Hør, min Søn, og bliv viis, lad dit Hjerte gå den lige Vej.

¹⁹Auxskultu vi, mia filo, kaj estu sagxa, Kaj direktu vian koron al la gxusta vojo.

²⁰Hør ikke til dem, der svælger i Vin, eller dem, der frådser i Kød;

²⁰Ne estu inter la drinkantoj de vino, Inter tiuj, kiuj mangxas tro da viando;

²¹thi Dranker og Frådser forarmes, Søvn giver lasede Klæder.

²¹CXar drinkemulo kaj mangxegemulo malricxigxos, Kaj dormemulo havos sur si cxifonajxojn.

²²Hør din Fader, som avlede dig, ringeagt ikke din gamle Moder!

²²Auxskultu vian patron, kiu vin naskigis, Kaj ne malsxatu vian patrinon, kiam sxi maljunigxos.

²³Køb Sandhed og sælg den ikke, Visdom, Tugt og Forstand.

²³Veron acxetu, kaj ne vendu sagxon Kaj instruon kaj prudenton.

²⁴Den retfærdiges Fader jubler; har man avlet en Vismand, glædes man ved ham;

²⁴Grandan gxojon havas patro de virtulo, Kaj naskinto de sagxulo gxojos pro li.

²⁵din Fader og Moder glæde sig, hun, der fødte dig, juble!

²⁵Via patro kaj via patrino gxojos, Kaj via naskintino triumfos.

²⁶Giv mig dit Hjerte, min Søn, og lad dine Øjne synes om mine Veje!

²⁶Donu, mia filo, vian koron al mi, Kaj al viaj okuloj placxu miaj vojoj.

²⁷Thi en bundløs Grav er Skøgen, den fremmede Kvinde, en snæver Brønd;

²⁷CXar malcxastulino estas profunda foso, Kaj fremda edzino estas malvasta puto.

²⁸ja, som en Stimand ligger hun på Lur og øger de troløses Tal blandt Mennesker.

²⁸SXi embuskas kiel rabisto, Kaj kolektas cxirkaux si perfidulojn.

²⁹Hvem har Ak, og hvem har Ve, hvem har Kiv, og hvem har Klage? Hvem har Sår uden Grund, hvem har sløve Øjne?

²⁹CXe kiu estas ploro? cxe kiu estas gxemoj? cxe kiu estas malpaco? CXe kiu estas plendoj? cxe kiu estas senkauxzaj batoj? CXe kiu estas malklaraj okuloj?

³⁰De, som sidder sent over Vinen, som kommer for at smage den stærke Drik.

³⁰CXe tiuj, kiuj sidas malfrue cxe vino, CXe tiuj, kiuj venas, por gustumi aroman trinkajxon.

³¹Se ikke til Vinen, hvor rød den er, hvorledes den perler i Bægeret; den glider så glat,

³¹Ne rigardu la vinon, kiel rugxa gxi estas, Kiel gxi brilas en la pokalo, kiel glate gxi eniras:

³²men bider til sidst som en Slange og spyr sin Gift som en Øgle;

³²En la fino gxi mordas kiel serpento Kaj pikas kiel vipuro.

³³dine Øjne skuer de sælsomste Ting, og bagvendt taler dit Hjerte;

³³Viaj okuloj vidos fremdajxojn, Kaj via koro parolos malgxustajxojn.

³⁴du har det, som lå du midt i Havet, som lå du oppe på en Mastetop.

³⁴Kaj vi estos kiel dormanto meze de la maro, Kaj kiel dormanto sur la supro de masto.

³⁵"De slog mig, jeg følte ej Smerte, gav mig Hug, jeg mærked det ikke; når engang jeg vågner igen, så søger jeg atter til Vinen!"

³⁵Ili batis min, sed gxi min ne doloris; Ili frapis min, sed mi ne sentis; Kiam mi vekigxos, mi denove tion sercxos.