1(Af David.) Lovet være HERREN, min Klippe, som oplærer mine hænder til Strid mine Fingre til Krig,
1De David. Benata estu la Eternulo, mia Roko, Kiu instruas miajn manojn batali, miajn fingrojn militi:
2min Miskundhed og min Fæstning, min Klippeborg, min Frelser, mit Skjold og den, jeg lider på, som underlægger mig Folkeslag!
2Mia bono kaj mia fortikajxo, Mia rifugxejo kaj mia savanto, Mia sxildo, Li, kiun mi fidas, Kiu submetas al mi mian popolon.
3HERRE, hvad er et Menneske, at du kendes ved det, et Menneskebarn, at du agter på ham?
3Ho Eternulo, kio estas homo, ke Vi lin konas, Kaj homido, ke Vi lin atentas?
4Mennesket er som et Åndepust, dets Dage som svindende Skygge.
4Homo estas simila al spireto; Liaj tagoj estas kiel pasanta ombro.
5HERRE, sænk din Himmel, stig ned og rør ved Bjergene, så at de ryger;
5Ho Eternulo, klinu Vian cxielon kaj iru malsupren; Tusxu la montojn, kaj ili ekfumigxos.
6slyng Lynene ud og adsplit Fjenderne, send dine Pile og indjag dem Rædsel;
6Ekbriligu fulmon, kaj dispelu ilin; Sendu Viajn sagojn, kaj konfuzu ilin.
7udræk din Hånd fra det høje, fri og frels mig fra store Vande,
7Etendu Vian manon el supre; Liberigu min, kaj savu min el granda akvo, El la mano de fremduloj,
8fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.
8Kies busxo parolas malverajxon Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.
9Gud, jeg vil synge dig en ny Sang, lege for dig på tistrenget Harpe,
9Ho Dio, novan kanton mi kantos al Vi, Sur dekkorda psaltero mi muzikos al Vi,
10du, som giver Konger Sejr og udfrier David, din Tjener.
10Kiu donas helpon al la regxoj, Kiu savas Sian sklavon David de dangxera glavo.
11Fri mig fra det onde Sværd, frels mig fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.
11Liberigu min, kaj savu min el la mano de fremduloj, Kies busxo parolas malverajxon Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.
12I Ungdommen er vore Sønner som højvoksne Planter, vore Døtre er som Søjler, udhugget i Tempelstil;
12Niaj filoj kiel plantitajxoj kreskas en sia juneco; Niaj filinoj estas kiel skulptitaj kolonoj, ornamoj de palaco;
13vore Forrådskamre er fulde, de yder Forråd på, Forråd, vore Hjorde føder Tusinder, Titusinder på vore Marker,
13Niaj grenejoj estas plenaj, enhavas suficxe da greno de cxiu speco; Niaj sxafoj estas en la nombro de miloj kaj dekmiloj sur niaj pasxtejoj;
14fede er vore Okser; intet Murbrud, ingen Udvandring, ingen Skrigen på Torvene.
14Niaj bovoj estas sxargxitaj; Ne ekzistas difekto, ne ekzistas perdo, ne ekzistas ploro sur niaj stratoj;
15Saligt det Folk, der er således stedt, saligt det Folk, hvis Gud er HERREN!
15Felicxa estas la popolo, kiu havas tian staton; Felicxa estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo.