¹Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.

¹Betri er þurr brauðbiti með ró en fullt hús af fórnarkjöti með deilum.

²Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.

²Hygginn þræll verður drottnari yfir spilltum syni, og hann tekur erfðahlut með bræðrunum.

³Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.

³Deiglan er fyrir silfrið og bræðsluofninn fyrir gullið, en Drottinn prófar hjörtun.

⁴Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.

⁴Illmennið gefur gaum að fláræðis-vörum, lygin hlýðir á glæpa-tungu.

⁵Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.

⁵Sá sem gjörir gys að fátækum, óvirðir þann er skóp hann, og sá sem gleðst yfir ógæfu, sleppur ekki óhegndur.

⁶De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.

⁶Barnabörnin eru kóróna öldunganna, og feðurnir eru heiður barnanna.

⁷Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.

⁷Ekki hæfa heimskum manni stóryrði, hve miklu síður göfgum manni lygavarir.

⁸Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.

⁸Mútan er gimsteinn í augum þess er hana fær, hvert sem maður snýr sér með hana, kemur hann sínu fram.

⁹Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.

⁹Sá sem breiðir yfir bresti, eflir kærleika, en sá sem ýfir upp sök, veldur vinaskilnaði.

¹⁰Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.

¹⁰Ávítur fá meira á hygginn mann en hundrað högg á heimskingja.

¹¹Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.

¹¹Uppreisnarmaðurinn hyggur á illt eitt, en grimmur sendiboði mun sendur verða móti honum.

¹²Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.

¹²Betra er fyrir mann að mæta birnu, sem rænd er húnum sínum, heldur en heimskingja í flónsku hans.

¹³Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.

¹³Sá sem launar gott með illu, frá hans húsi víkur ógæfan eigi.

¹⁴At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.

¹⁴Þegar deila byrjar, er sem tekin sé úr stífla, lát því af þrætunni, áður en rifrildi hefst.

¹⁵At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.

¹⁵Sá sem sekan sýknar, og sá sem saklausan sakfellir, þeir eru báðir Drottni andstyggð.

¹⁶Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?

¹⁶Hvað stoða peningar í hendi heimskingjans til þess að kaupa speki, þar sem vitið er ekkert?

¹⁷Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.

¹⁷Vinur elskar ætíð og í nauðum er hann sem bróðir.

¹⁸Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.

¹⁸Óvitur maður er sá, er til handsala gengur, sá sem gengur í ábyrgð fyrir náunga sinn.

¹⁹Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.

¹⁹Sá elskar yfirsjón, sem þrætu elskar, sá sem háar gjörir dyr sínar, sækist eftir hruni.

²⁰Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.

²⁰Rangsnúið hjarta öðlast enga gæfu, og sá sem hefir fláráða tungu, hrapar í ógæfu.

²¹Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.

²¹Sá sem getur af sér heimskingja, honum verður það til mæðu, og faðir glópsins fagnar ekki.

²²Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.

²²Glatt hjarta veitir góða heilsubót, en dapurt geð skrælir beinin.

²³Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.

²³Hinn óguðlegi þiggur mútur á laun til þess að beygja leiðir réttvísinnar.

²⁴Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.

²⁴Hygginn maður hefir viskuna fyrir framan sig, en augu heimskingjans eru úti á heimsenda.

²⁵Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.

²⁵Heimskur sonur er föður sínum til sorgar og þeirri til angurs, er ól hann.

²⁶At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.

²⁶Það eitt að sekta saklausan er ekki gott, en að berja tignarmenni tekur þó út yfir.

²⁷Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.

²⁷Fámálugur maður er hygginn, og geðrór maður er skynsamur.Afglapinn getur jafnvel álitist vitur, ef hann þegir, hygginn, ef hann lokar vörunum.

²⁸Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.

²⁸Afglapinn getur jafnvel álitist vitur, ef hann þegir, hygginn, ef hann lokar vörunum.