¹Ros dig ikke af Dagen i Morgen, du ved jo ikke, hvad Dag kan bringe.

¹Vertu ekki hróðugur af morgundeginum, því að þú veist ekki, hvað dagurinn ber í skauti sínu.

²Lad en anden rose dig, ikke din Mund, en fremmed, ikke dine egne Læber.

²Lát aðra hrósa þér og ekki þinn eigin munn, óviðkomandi menn, en ekki þínar eigin varir.

³Sten er tung, og Sand vejer til, men tung fremfor begge er Dårers Galde.

³Steinar eru þungir, og sandurinn sígur í, en gremja afglapans er þyngri en hvort tveggja.

⁴Vrede er grum, og Harme skummer, men Skinsyge, hvo kan stå for den?

⁴Heiftin er grimm, og reiðin er svæsin, en hver fær staðist öfundina?

⁵Hellere åbenlys Revselse end Kærlighed, der skjules.

⁵Betri er opinber ofanígjöf en elska sem leynt er.

⁶Vennehånds Hug er ærligt mente, Avindsmands Kys er mange.

⁶Vel meint eru vinar sárin, en viðbjóðslegir kossar hatursmannsins.

⁷Den mætte vrager Honning, alt beskt er sødt for den sultne.

⁷Saddur maður treður hunangsseim undir fótum, en hungruðum manni þykir allt beiskt sætt.

⁸Som Fugl, der må fly fra sin Rede, er Mand, der må fly fra sit Hjem:

⁸Eins og fugl, sem floginn er burt úr hreiðri sínu, svo er maður, sem flúinn er burt af heimili sínu.

⁹Olie og Røgelse fryder Sindet, men Sjælen sønderslides af Kummer.

⁹Ilmolía og reykelsi gleðja hjartað, en indælli er vinur en ilmandi viður.

¹⁰Slip ikke din Ven og din Faders Ven, gå ej til din Broders Hus på din Ulykkes Dag. Bedre er Nabo ved Hånden end Broder i det fjerne.

¹⁰Yfirgef eigi vin þinn né vin föður þíns og gakk eigi í hús bróður þíns á óheilladegi þínum. Betri er nábúi í nánd en bróðir í fjarlægð.

¹¹Vær viis, min Søn, og glæd mit Hjerte, at jeg kan svare den, der smæder mig.

¹¹Vertu vitur, sonur minn, og gleð hjarta mitt, svo að ég geti svarað þeim orði, sem smána mig.

¹²Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder,

¹²Vitur maður sér ógæfuna og felur sig, en einfeldningarnir halda áfram og fá að kenna á því.

¹³Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!

¹³Tak þú skikkjuna af þeim manni, sem hefir gengið í ábyrgð fyrir ókunnugan, tak veð af þeim manni, sem hefir gengið í ábyrgð fyrir útlending.

¹⁴Den, som årle højlydt velsigner sin Næste, han får det regnet for Banden.

¹⁴Hver sem blessar náunga sinn snemma morguns með hárri raustu, það skal metið við hann sem formæling.

¹⁵Ustandseligt Tagdryp en Regnvejrsdag og trættekær Kvinde ligner hinanden;

¹⁵Sífelldur þakleki í rigningatíð og þrasgjörn kona _ er hvað öðru líkt.

¹⁶den, som vil skjule hende, skjuler Vind, og hans højre griber i Olie.

¹⁶Sá er hana stöðvaði, gæti stöðvað vindinn og haldið olíu í hægri hendi sinni.

¹⁷Jern skærpes med Jern, det ene Menneske skærper det andet.

¹⁷Járn brýnir járn, og maður brýnir mann.

¹⁸Røgter man et Figentræ, spiser man dets Frugt; den, der vogter sin Herre, æres.

¹⁸Sá sem gætir fíkjutrés, mun eta ávöxt þess, og sá sem þjónar húsbónda sínum með virktum, mun heiður hljóta.

¹⁹Som i Vandspejlet Ansigt møder Ansigt, slår Menneskehjerte Menneske i Møde.

¹⁹Eins og andlit horfir við andliti í vatni, svo er hjarta eins manns gagnvart öðrum.

²⁰Dødsrige og Afgrund kan ikke mættes, ej heller kan Menneskens Øjne mættes.

²⁰Dánarheimar og undirdjúpin eru óseðjandi, svo eru og augu mannsins óseðjandi.

²¹Digel til Sølv og Ovn til Guld, efter sit Ry bedømmes en Mand.

²¹Deiglan er fyrir silfrið og bræðsluofninn fyrir gullið, og maðurinn er dæmdur eftir orðstír hans.

²²Om du knuste en Dåre i Morter med Støder midt imellem Gryn, hans Dårskab veg dog ej fra ham.

²²Þótt þú steyttir afglapann í mortéli með stauti innan um grjón, þá mundi fíflska hans ekki við hann skilja.

²³Mærk dig, hvorledes dit Småkvæg ser ud, hav Omhu for dine Hjorde;

²³Haf nákvæmar gætur á útliti sauða þinna og veit hjörðunum athygli þína.

²⁴thi Velstand varer ej evigt, Rigdom ikke fra Slægt til Slægt;

²⁴Því að auður varir ekki eilíflega, né heldur kóróna frá kyni til kyns.

²⁵er Sommergræsset svundet, Grønt spiret frem, og sankes Bjergenes Urter,

²⁵Sé heyið komið undan og grængresi komið í ljós, og hafi jurtir fjallanna verið hirtar,

²⁶da har du Lam til at give dig Klæder og Bukke til at købe en Mark,

²⁶þá átt þú lömb þér til klæðnaðar og geithafra til þess að kaupa fyrir akurog nóga geitamjólk þér til fæðslu, til fæðslu heimili þínu, og til viðurlífis þernum þínum.

²⁷Gedemælk til Mad for dig og dit Hus, til Livets Ophold for dine Piger.

²⁷og nóga geitamjólk þér til fæðslu, til fæðslu heimili þínu, og til viðurlífis þernum þínum.