¹(Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,

¹Bæn hrjáðs manns, þá er hann örmagnast og úthellir kveini sínu fyrir Drottni.

²skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!

²Drottinn, heyr þú bæn mína og hróp mitt berist til þín.

³Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;

³Byrg eigi auglit þitt fyrir mér, þegar ég er í nauðum staddur, hneig að mér eyra þitt, þegar ég kalla, flýt þér að bænheyra mig.

⁴mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.

⁴Því að dagar mínir hverfa sem reykur, bein mín brenna sem eldur.

⁵Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;

⁵Hjarta mitt er mornað og þornað sem gras, því að ég gleymi að neyta brauðs míns.

⁶jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;

⁶Sakir kveinstafa minna er ég sem skinin bein.

⁷om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;

⁷Ég líkist pelíkan í eyðimörkinni, er sem ugla í rústum.

⁸mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.

⁸Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.

⁹Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer

⁹Daginn langan smána óvinir mínir mig, fjandmenn mínir formæla með nafni mínu.

¹⁰over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;

¹⁰Ég et ösku sem brauð og blanda drykk minn tárum

¹¹mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.

¹¹sakir reiði þinnar og bræði, af því að þú hefir tekið mig upp og varpað mér burt.

¹²Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;

¹²Dagar mínir eru sem hallur skuggi, og ég visna sem gras.

¹³du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;

¹³En þú, Drottinn, ríkir að eilífu, og nafn þitt varir frá kyni til kyns.

¹⁴thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.

¹⁴Þú munt rísa upp til þess að miskunna Síon, því að tími er kominn til þess að líkna henni, já, stundin er komin.

¹⁵Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;

¹⁵Þjónar þínir elska steina hennar og harma yfir öskuhrúgum hennar.

¹⁶thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;

¹⁶Þá munu þjóðirnar óttast nafn Drottins og allir konungar jarðarinnar dýrð þína,

¹⁷han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.

¹⁷því að Drottinn byggir upp Síon og birtist í dýrð sinni.

¹⁸For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;

¹⁸Hann snýr sér að bæn hinna nöktu og fyrirlítur eigi bæn þeirra.

¹⁹thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord

¹⁹Þetta skal skráð fyrir komandi kynslóð, og þjóð, sem enn er ósköpuð, skal lofa Drottin.

²⁰for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,

²⁰Því að Drottinn lítur niður af sínum helgu hæðum, horfir frá himni til jarðar

²¹at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,

²¹til þess að heyra andvarpanir bandingjanna og leysa börn dauðans,

²²når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.

²²að þau mættu kunngjöra nafn Drottins í Síon og lofstír hans í Jerúsalem,

²³Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.

²³þegar þjóðirnar safnast saman og konungsríkin til þess að þjóna Drottni.

²⁴Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.

²⁴Hann hefir bugað kraft minn á ferð minni, stytt daga mína.

²⁵Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;

²⁵Ég segi: Guð minn, tak mig eigi burt á miðri ævinni. Ár þín vara frá kyni til kyns.

²⁶de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;

²⁶Í öndverðu grundvallaðir þú jörðina, og himnarnir eru verk handa þinna.

²⁷som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!

²⁷Þeir líða undir lok, en þú varir. Þeir fyrnast sem fat, þú skiptir þeim sem klæðum, og þeir hverfa.En þú ert hinn sami, og þín ár fá engan enda. [ (Psalms 102:29) Synir þjóna þinna munu búa kyrrir og niðjar þeirra standa stöðugir fyrir augliti þínu. ]

²⁸Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.

²⁸En þú ert hinn sami, og þín ár fá engan enda. [ (Psalms 102:29) Synir þjóna þinna munu búa kyrrir og niðjar þeirra standa stöðugir fyrir augliti þínu. ]