1Halleluja! Salig er den, der frygter Herren og ret har lyst til hans bud!
1Halelúja. Sæll er sá maður, sem óttast Drottin og hefir mikla unun af boðum hans.
2Hans Æt bliver mægtig på Jord, den oprigtiges Slægt velsignes;
2Niðjar hans verða voldugir á jörðunni, ætt réttvísra mun blessun hljóta.
3Velstand og Rigdom er i hans Hus, hans Retfærdighed varer evindelig.
3Nægtir og auðæfi eru í húsi hans, og réttlæti hans stendur stöðugt að eilífu.
4For den oprigtige oprinder Lys i Mørke; han er mild, barmhjertig retfærdig.
4Hann upprennur réttvísum sem ljós í myrkrinu, mildur og meðaumkunarsamur og réttlátur.
5Salig den, der ynkes og låner ud og styrer sine Sager med Ret;
5Vel farnast þeim manni, sem er mildur og fús að lána, sem framkvæmir málefni sín með réttvísi,
6thi han rokkes aldrig i Evighed, den retfærdige ihukommes for evigt;
6því að hann mun eigi haggast að eilífu, hins réttláta mun minnst um eilífð.
7han frygter ikke for onde Tidender, hans Hjerte er trøstigt i Tillid, til HERREN;
7Hann óttast eigi ill tíðindi, hjarta hans er stöðugt og treystir Drottni.
8fast er hans Hjerte og uden Frygt, indtil han skuer sine Fjender med Fryd;
8Hjarta hans er öruggt, hann óttast eigi, og loks fær hann að horfa á fjendur sína auðmýkta.
9til fattige deler han rundhåndet ud, hans Retfærdighed varer evindelig; med Ære løfter hans Horn sig.
9Hann hefir miðlað mildilega, gefið fátækum, réttlæti hans stendur stöðugt að eilífu, horn hans gnæfir hátt í vegsemd.Hinn óguðlegi sér það, og honum gremst, nístir tönnum og tortímist. Ósk óguðlegra verður að engu.
10Den gudløse ser det og græmmer sig, skærer Tænder og går til Grunde; de gudløses Attrå bliver til intet.
10Hinn óguðlegi sér það, og honum gremst, nístir tönnum og tortímist. Ósk óguðlegra verður að engu.