¹(Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel

¹Þeir hafa fjandskapast mjög við mig frá æsku, _ skal Ísrael segja _

²de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

²þeir hafa fjandskapast mjög við mig frá æsku, en þó eigi borið af mér.

³Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

³Plógmennirnir hafa plægt um hrygg mér, gjört plógför sín löng,

⁴retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

⁴en Drottinn hinn réttláti hefir skorið í sundur reipi óguðlegra.

⁵Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

⁵Sneypast skulu þeir og undan hörfa, allir þeir sem hata Síon.

⁶blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,

⁶Þeir skulu verða sem gras á þekju, er visnar áður en það frævist.

⁷og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;

⁷Sláttumaðurinn skal eigi fylla hönd sína né sá fang sitt sem bindur,og þeir sem fram hjá fara skulu ekki segja: ,,Blessun Drottins sé með yður.`` Vér blessum yður í nafni Drottins!

⁸Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"

⁸og þeir sem fram hjá fara skulu ekki segja: ,,Blessun Drottins sé með yður.`` Vér blessum yður í nafni Drottins!