¹Jubler i Herren, I retfærdige, for de oprigtige sømmer sig Lovsang;

¹Gleðjist, þér réttlátir, yfir Drottni! Hreinlyndum hæfir lofsöngur.

²lov HERREN med Citer, tak ham til tistrenget Harpe;

²Lofið Drottin með gígjum, leikið fyrir honum á tístrengjaða hörpu.

³en ny Sang synge I ham, leg lifligt på Strenge til Jubelråb!

³Syngið honum nýjan söng, knýið strengina ákaft með fagnaðarópi.

⁴Thi sandt er HERRENs Ord, og al hans Gerning er trofast;

⁴Því að orð Drottins er áreiðanlegt, og öll verk hans eru í trúfesti gjörð.

⁵han elsker Retfærd og Ret, af HERRENs Miskundhed er Jorden fuld.

⁵Hann hefir mætur á réttlæti og rétti, jörðin er full af miskunn Drottins.

⁶Ved HERRENs Ord blev Himlen skabt og al dens Hær ved hans Munds Ånde.

⁶Fyrir orð Drottins voru himnarnir gjörðir og öll þeirra prýði fyrir anda munns hans.

⁷Som i Vandsæk samled han Havets Vand, lagde Dybets Vande i Forrådskamre.

⁷Hann safnaði vatni hafsins sem í belg, lét straumana í forðabúr.

⁸Al Jorden skal frygte for HERREN, Alverdens Beboere skælve for ham;

⁸Öll jörðin óttist Drottin, allir heimsbúar hræðist hann,

⁹thi han talede, så skete det, han bød, så stod det der.

⁹því að hann talaði _ og það varð, hann bauð _ þá stóð það þar.

¹⁰HERREN kuldkasted Folkenes Råd, gjorde Folkeslags Tanker til intet;

¹⁰Drottinn ónýtir ráð þjóðanna, gjörir að engu áform lýðanna,

¹¹HERRENs Råd står fast for evigt, hans Hjertes Tanker fra Slægt til Slægt.

¹¹en ráð Drottins stendur stöðugt um aldur, áform hjarta hans frá kyni til kyns.

¹²Saligt det Folk, der har HERREN til Gud, det Folkefærd, han valgte til Arvelod!

¹²Sæl er sú þjóð er á Drottin að Guði, sá lýður er hann hefir kjörið sér til eignar.

¹³HERREN skuer fra Himlen, ser på alle Menneskens Børn;

¹³Drottinn lítur niður af himni, sér öll mannanna börn,

¹⁴fra sit Højsæde holder han Øje med alle, som bor på Jorden;

¹⁴frá bústað sínum virðir hann fyrir sér alla jarðarbúa,

¹⁵han, som danned deres Hjerter til Hobe, gennemskuer alt deres Værk.

¹⁵hann sem myndað hefir hjörtu þeirra allra og gefur gætur að öllum athöfnum þeirra.

¹⁶Ej frelses en Konge ved sin store Stridsmagt, ej fries en Helt ved sin store Kraft;

¹⁶Eigi sigrar konungurinn fyrir gnótt herafla síns, eigi bjargast kappinn fyrir ofurafl sitt.

¹⁷til Frelse slår Stridshesten ikke til, trods sin store Styrke redder den ikke.

¹⁷Svikull er víghestur til sigurs, með ofurafli sínu bjargar hann ekki.

¹⁸Men HERRENs Øje ser til gudfrygtige, til dem, der håber på Nåden,

¹⁸En augu Drottins hvíla á þeim er óttast hann, á þeim er vona á miskunn hans.

¹⁹for at fri deres Sjæl fra Døden og holde dem i Live i Hungerens Tid.

¹⁹Hann frelsar þá frá dauða og heldur lífinu í þeim í hallæri.

²⁰På HERREN bier vor Sjæl, han er vor Hjælp og vort Skjold;

²⁰Sálir vorar vona á Drottin, hann er hjálp vor og skjöldur.

²¹thi vort Hjerte glæder sig i ham, vi stoler på hans hellige Navn.

²¹Já, yfir honum fagnar hjarta vort, hans heilaga nafni treystum vér.Miskunn þín, Drottinn, sé yfir oss, svo sem vér vonum á þig.

²²Din Miskundhed være over os, HERRE, såsom vi håber på dig.

²²Miskunn þín, Drottinn, sé yfir oss, svo sem vér vonum á þig.