¹(En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!

¹Davíðssálmur. Minningarljóð.

²Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.

²Drottinn, refsa mér ekki í reiði þinni og tyfta mig ekki í gremi þinni.

³Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

³Örvar þínar standa fastar í mér, og hönd þín liggur þungt á mér.

⁴thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

⁴Enginn heilbrigður blettur er á líkama mínum sakir reiði þinnar, ekkert heilt í beinum mínum sakir syndar minnar.

⁵Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;

⁵Misgjörðir mínar ganga mér yfir höfuð, sem þung byrði eru þær mér of þungar orðnar.

⁶jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

⁶Ódaun leggur af sárum mínum, rotnun er í þeim sakir heimsku minnar.

⁷Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,

⁷Ég er beygður og mjög bugaður, ráfa um harmandi daginn langan.

⁸jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.

⁸Lendar mínar eru fullar bruna, og enginn heilbrigður blettur er á líkama mínum.

⁹HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;

⁹Ég er lémagna og kraminn mjög, kveina af angist hjartans.

¹⁰mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

¹⁰Drottinn, öll mín þrá er þér kunn og andvörp mín eru eigi hulin þér.

¹¹For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;

¹¹Hjarta mitt berst ákaft, kraftur minn er þrotinn, jafnvel ljós augna minna er horfið mér.

¹²de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.

¹²Ástvinir mínir og kunningjar hörfa burt fyrir kröm minni, og frændur mínir standa fjarri.

¹³Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,

¹³Þeir er sitja um líf mitt, leggja snörur fyrir mig, þeir er leita mér meins, mæla skaðræði og hyggja á svik allan liðlangan daginn.

¹⁴som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

¹⁴En ég er sem daufur, ég heyri það ekki, og sem dumbur, er eigi opnar munninn,

¹⁵Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

¹⁵ég er sem maður er eigi heyrir og engin andmæli eru í munni hans.

¹⁶når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"

¹⁶Því að á þig, Drottinn, vona ég, þú munt svara mér, Drottinn minn og Guð minn,

¹⁷Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

¹⁷því að ég segi: ,,Lát þá eigi hlakka yfir mér, eigi hælast um af því, að mér skriðni fótur.``

¹⁸thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.

¹⁸Því að ég er að falli kominn, og þjáningar mínar eru mér æ fyrir augum.

¹⁹Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

¹⁹Ég játa misgjörð mína, harma synd mína,

²⁰som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.

²⁰og þeir sem án saka eru óvinir mínir, eru margir, fjölmargir þeir er hata mig að ástæðulausu.

²¹HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,

²¹Þeir gjalda mér gott með illu, sýna mér fjandskap, af því ég legg stund á það sem gott er.Yfirgef mig ekki, Drottinn, Guð minn, ver ekki fjarri mér, [ (Psalms 38:23) skunda til liðs við mig, Drottinn, þú hjálp mín. ]

²²il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!

²²Yfirgef mig ekki, Drottinn, Guð minn, ver ekki fjarri mér, [ (Psalms 38:23) skunda til liðs við mig, Drottinn, þú hjálp mín. ]