¹(Af David.) Græm dig ikke over Ugerningsmænd, misund ikke dem, der gør Uret!

¹Davíðssálmur. Ver eigi of bráður vegna illvirkjanna, öfunda eigi þá er ranglæti fremja,

²Thi hastigt svides de af som Græsset, visner som det friske Grønne.

²því að þeir fölna skjótt sem grasið, visna sem grænar jurtir.

³Stol på HERREN og gør det gode, bo i Landet og læg Vind på Troskab,

³Treyst Drottni og gjör gott, bú þú í landinu og iðka ráðvendni,

⁴da skal du have din Fryd i HERREN, og han skal give dig, hvad dit Hjerte attrår.

⁴þá munt þú gleðjast yfir Drottni, og hann mun veita þér það sem hjarta þitt girnist.

⁵Vælt din Vej på HERREN, stol på ham, så griber han ind

⁵Fel Drottni vegu þína og treyst honum, hann mun vel fyrir sjá.

⁶og fører din Retfærdighed frem som Lyset, din Ret som den klare Dag.

⁶Hann mun láta réttlæti þitt renna upp sem ljós og rétt þinn sem hábjartan dag.

⁷Vær stille for HERREN og bi på ham, græm dig ej over den, der har Held, over den, der farer med Rænker.

⁷Ver hljóður fyrir Drottni og vona á hann. Ver eigi of bráður vegna þeirra er vel gengur, vegna þess manns er svik fremur.

⁸Tæm din Harme, lad Vreden fare, græm dig ikke, det volder kun Harm.

⁸Lát af reiði og slepp heiftinni, ver eigi of bráður, það leiðir til ills eins.

⁹Thi Ugerningsmænd skal ryddes ud, men de, der bier på HERREN, skal arve Landet.

⁹Illvirkjarnir verða afmáðir, en þeir er vona á Drottin, fá landið til eignar.

¹⁰En liden Stund, og den gudløse er ikke mere; ser du hen til hans Sted, så er han der ikke.

¹⁰Innan stundar eru engir guðlausir til framar, þegar þú gefur gætur að stað þeirra, eru þeir horfnir.

¹¹Men de sagtmodige skal arve Landet, de fryder sig ved megen Fred.

¹¹En hinir hógværu fá landið til eignar, gleðjast yfir ríkulegri gæfu.

¹²Den gudløse vil den retfærdige ilde og skærer Tænder imod ham;

¹²Óguðlegur maður býr yfir illu gegn réttlátum, nístir tönnum gegn honum.

¹³men Herren, han ler ad ham, thi han ser hans Time komme.

¹³Drottinn hlær að honum, því að hann sér að dagur hans kemur.

¹⁴De gudløse drager Sværdet og spænder Buen for at fælde arm og fattig, for at nedslagte dem, der vandrer ret;

¹⁴Óguðlegir bregða sverðinu og benda boga sína til þess að fella hinn hrjáða og snauða, til þess að brytja niður hina ráðvöndu.

¹⁵men Sværdet rammer dem selv i Hjertet, og Buerne brydes sønder og sammen.

¹⁵En sverð þeirra lendir í þeirra eigin hjörtum, og bogar þeirra munu brotnir verða.

¹⁶Det lidt, en retfærdig har, er bedre end mange gudløses Rigdom;

¹⁶Betri er lítil eign réttláts manns en auðlegð margra illgjarnra,

¹⁷thi de gudløses Arme skal brydes, men HERREN støtter de retfærdige;

¹⁷því að armleggur illgjarnra verður brotinn, en réttláta styður Drottinn.

¹⁸HERREN kender de uskyldiges Dage, deres Arvelod bliver evindelig;

¹⁸Drottinn þekkir daga ráðvandra, og arfleifð þeirra varir að eilífu.

¹⁹de beskæmmes ikke i onde Tider, de mættes i Hungerens Dage.

¹⁹Á vondum tímum verða þeir eigi til skammar, á hallæristímum hljóta þeir saðning.

²⁰Thi de gudløse går til Grunde, som Engenes Pragt er HERRENs Fjender, de svinder, de svinder som Røg.

²⁰En óguðlegir farast, og óvinir Drottins eru sem skraut vallarins: þeir hverfa _ sem reykur hverfa þeir.

²¹Den gudløse låner og bliver i Gælden, den retfærdige ynkes og giver;

²¹Guðlaus maður tekur lán og borgar eigi, en hinn réttláti er mildur og örlátur.

²²de, han velsigner, skal arve Landet, de, han forbander, udryddes.

²²Því að þeir sem Drottinn blessar, fá landið til eignar, en hinum bannfærðu verður útrýmt.

²³Af HERREN stadfæstes Mandens Skridt, når han har Behag i hans Vej;

²³Frá Drottni kemur skrefum mannsins festa, þegar hann hefir þóknun á breytni hans.

²⁴om end han snubler, falder han ikke, thi HERREN støtter hans Hånd.

²⁴Þótt hann falli, þá liggur hann ekki flatur, því að Drottinn heldur í hönd hans.

²⁵Ung har jeg været, og nu er jeg gammel, men aldrig så jeg en retfærdig forladt eller hans Afkom tigge sit Brød;

²⁵Ungur var ég og gamall er ég orðinn, en aldrei sá ég réttlátan mann yfirgefinn né niðja hans biðja sér matar.

²⁶han ynkes altid og låner ud, og hans Afkom er til Velsignelse.

²⁶Ætíð er hann mildur og lánar, og niðjar hans verða öðrum til blessunar.

²⁷Vig fra ondt og øv godt, så bliver du boende evindelig;

²⁷Forðastu illt og gjörðu gott, þá munt þú búa kyrr um aldur,

²⁸thi HERREN elsker Ret og svigter ej sine fromme. De onde udslettes for evigt, de gudløses Afkom udryddes;

²⁸því að Drottinn hefir mætur á réttlæti og yfirgefur ekki sína trúuðu. Þeir verða eilíflega varðveittir, en niðjar óguðlegra upprætast.

²⁹de retfærdige arver Landet og skal bo der til evig Tid.

²⁹Hinir réttlátu fá landið til eignar og búa í því um aldur.

³⁰Den retfærdiges Mund taler Visdom; hans Tunge siger, hvad ret er;

³⁰Munnur réttláts manns mælir speki og tunga hans talar það sem rétt er.

³¹sin Guds Lov har han i Hjertet, ikke vakler hans Skridt.

³¹Lögmál Guðs hans er í hjarta hans, eigi skriðnar honum fótur.

³²Den gudløse lurer på den retfærdige og står ham efter Livet,

³²Hinn guðlausi skimar eftir hinum réttláta og situr um að drepa hann,

³³men, HERREN giver ham ej i hans Hånd og lader ham ikke dømmes for Retten.

³³en Drottinn ofurselur hann honum ekki og lætur hann ekki ganga sekan frá dómi.

³⁴Bi på HERREN og bliv på hans Vej, så skal han ophøje dig til at arve Landet; du skal skue de gudløses Undergang.

³⁴Vona á Drottin og gef gætur að vegi hans, þá mun hann hefja þig upp, að þú erfir landið, og þú skalt horfa á, þegar illvirkjum verður útrýmt.

³⁵Jeg har set en gudløs trodse, bryste sig som en Libanons Ceder

³⁵Ég sá hinn óguðlega í ofstopa sínum og þenja sig út sem grænt tré á gróðrarstöðvum sínum,

³⁶men se, da jeg gik der forbi, var han borte; da jeg søgte ham, fandtes han ikke.

³⁶og ég gekk fram hjá, og sjá, hann var þar ekki framar, ég leitaði hans, en hann fannst ekki.

³⁷Vogt på Uskyld, læg Vind på Oprigtighed, thi Fredens Mand har en Fremtid;

³⁷Gef gætur að hinum ráðvanda og lít á hinn hreinskilna, því að friðsamir menn eiga framtíð fyrir höndum,

³⁸men Overtræderne udryddes til Hobe, de gudløses Fremtid går tabt.

³⁸en afbrotamönnum verður útrýmt öllum samt, framtíðarvon óguðlegra bregst.

³⁹De retfærdiges Frelse kommer fra HERREN, deres Tilflugt i Nødens Stund;

³⁹Hjálp réttlátra kemur frá Drottni, hann er hæli þeirra á neyðartímum.Drottinn liðsinnir þeim og bjargar þeim, bjargar þeim undan hinum óguðlega og hjálpar þeim, af því að þeir leituðu hælis hjá honum.

⁴⁰HERREN hjælper og frier dem, fra de gudløse frier og frelser han dem; thi hos ham har de søgt deres Tilflugt.

⁴⁰Drottinn liðsinnir þeim og bjargar þeim, bjargar þeim undan hinum óguðlega og hjálpar þeim, af því að þeir leituðu hælis hjá honum.