¹(Til sangmesteren. Af Koras sønner. Al-alamot. En sang.) Gud er vor Tilflugt og Styrke, en Hjælp i Angster, prøvet til fulde

¹Til söngstjórans. Eftir Kóraíta. Fyrir kvenraddir. Ljóð.

²Derfor frygter vi ikke, om Jorden end bølger og Bjergene styrter i Havenes Skød,

²Guð er oss hæli og styrkur, örugg hjálp í nauðum.

³om end deres Vande bruser og syder og Bjergene skælver ved deres Vælde. - Sela.

³Fyrir því hræðumst vér eigi, þótt jörðin haggist og fjöllin bifist og steypist í skaut sjávarins.

⁴En Flod og dens Bække glæder Guds Stad, den Højeste har helliget sin Bolig;

⁴Látum vötnin gnýja og freyða, látum fjöllin gnötra fyrir æðigangi hafsins. [Sela]

⁵i den er Gud, den rokkes ikke, Gud bringer den Hjælp, når Morgen gryr.

⁵Elfar-kvíslir gleðja Guðs borg, heilagan bústað Hins hæsta.

⁶Folkene larmed, Rigerne vakled, han løfted Røsten, så Jorden skjalv,

⁶Guð býr í henni, eigi mun hún bifast, Guð hjálpar henni, þegar birtir af degi.

⁷Hærskarers HERRE er med os, Jakobs Gud er vor faste Borg. - Sela.

⁷Þjóðir gnúðu, ríki riðuðu, raust hans þrumaði, jörðin nötraði.

⁸Kom hid og se på HERRENs Værk, han har udført frygtelige Ting på Jord.

⁸Drottinn hersveitanna er með oss, Jakobs Guð vort vígi. [Sela]

⁹Han gør Ende på Krig til Jordens Grænser, han splintrer Buen, sønderbryder Spydene, Skjoldene tænder han i Brand.

⁹Komið, skoðið dáðir Drottins, hversu hann framkvæmir furðuverk á jörðu.

¹⁰Hold inde og kend, at jeg er Gud, ophøjet blandt Folkene, ophøjet på Jorden!

¹⁰Hann stöðvar styrjaldir til endimarka jarðar, brýtur bogann, slær af oddinn, brennir skjöldu í eldi.,,Verið kyrrir og viðurkennið, að ég er Guð, hátt upphafinn meðal þjóðanna, hátt upphafinn á jörðu.`` [ (Psalms 46:12) Drottinn hersveitanna er með oss, Jakobs Guð vort vígi. [Sela] ]

¹¹Hærskarers HERRE er med os, Jakobs Gud er vor faste Borg. - Sela.

¹¹,,Verið kyrrir og viðurkennið, að ég er Guð, hátt upphafinn meðal þjóðanna, hátt upphafinn á jörðu.`` [ (Psalms 46:12) Drottinn hersveitanna er með oss, Jakobs Guð vort vígi. [Sela] ]