¹(Til sangmesteren. En salme. En sang.) Bryd ud i Jubel for Gud, al Jorden,

¹Til söngstjórans. Ljóð. Sálmur. Fagnið fyrir Guði, gjörvallt jarðríki,

²lovsyng hans Navns Ære, syng ham en herlig Lovsang,

²syngið um hans dýrlega nafn, gjörið lofstír hans vegsamlegan.

³sig til Gud: "Hvor forfærdelige er dine Gerninger! For din vældige Styrkes Skyld logrer Fjenderne for dig,

³Mælið til Guðs: Hversu óttaleg eru verk þín, sakir mikilleiks máttar þíns hræsna óvinir þínir fyrir þér.

⁴al Jorden tilbeder dig, de lovsynger dig, lovsynger dit Navn." - Sela.

⁴Öll jörðin lúti þér og lofsyngi þér, lofsyngi nafni þínu. [Sela]

⁵Kom hid og se, hvad Gud har gjort i sit Virke en Rædsel for Menneskenes Børn.

⁵Komið og sjáið verkin Guðs, sem er óttalegur í breytni sinni gagnvart mönnunum.

⁶Han forvandlede Hav til Land, de vandrede til Fods over Strømmen; lad os fryde os højlig i ham.

⁶Hann breytti hafinu í þurrlendi, þeir fóru fótgangandi yfir ána. Þá glöddumst vér yfir honum.

⁷Han hersker med Vælde for evigt, på Folkene vogter hans Øjne, ej kan genstridige gøre sig store. - Sela.

⁷Hann ríkir um eilífð sakir veldis síns, augu hans gefa gætur að þjóðunum, uppreistarmenn mega eigi láta á sér bæra. [Sela]

⁸I Folkeslag, lov vor Gud, lad lyde hans Lovsangs Toner,

⁸Þér lýðir, lofið Guð vorn og látið hljóma lofsöng um hann.

⁹han, som har holdt vor Sjæl i Live og ej lod vor Fod glide ud!

⁹Hann veitti sálum vorum lífið og lét oss eigi verða valta á fótum.

¹⁰Thi du ransaged os, o Gud, rensede os, som man renser Sølv;

¹⁰Því að þú hefir rannsakað oss, ó Guð, hreinsað oss, eins og silfur er hreinsað.

¹¹i Fængsel bragte du os, lagde Tynge på vore Lænder,

¹¹Þú hefir varpað oss í fangelsi, lagt byrði á lendar vorar.

¹²lod Mennesker skride hen over vort Hoved, vi kom gennem Ild og Vand; men du førte os ud og bragte os Lindring!

¹²Þú hefir látið menn ganga yfir höfuð vor, vér höfum farið gegnum eld og vatn, en nú hefir þú leitt oss út á víðan vang.

¹³Med Brændofre vil jeg gå ind i dit Hus og indfri dig mine Løfter,

¹³Ég kem í hús þitt með brennifórnir, efni heit mín við þig,

¹⁴dem, mine Læber fremførte, min Mund udtalte i Nøden.

¹⁴þau er varir mínar hétu og munnur minn nefndi, þá er ég var í nauðum staddur.

¹⁵Jeg bringer dig Ofre af Fedekvæg sammen med Vædres Offerduft, jeg ofrer Okser tillige med Bukke. - Sela.

¹⁵Ég færi þér brennifórn af feitum dýrum, ásamt fórnarilm af hrútum, ég fórna nautum og höfrum. [Sela]

¹⁶Kom og hør og lad mig fortælle jer alle, som frygter Gud, hvad han har gjort for min Sjæl!

¹⁶Komið, hlýðið til, allir þér er óttist Guð, að ég megi segja frá, hvað hann hefir gjört fyrir mig.

¹⁷Jeg råbte til ham med min Mund og priste ham med min Tunge.

¹⁷Til hans hrópaði ég með munni mínum, en lofgjörð lá undir tungu minni.

¹⁸Havde jeg tænkt på ondt i mit Hjerte, da havde Herren ej hørt;

¹⁸Ef ég hygg á illt í hjarta mínu, þá heyrir Drottinn ekki.

¹⁹visselig, Gud har hørt, han lytted til min bedende Røst.

¹⁹En Guð hefir heyrt, gefið gaum að bænarópi mínu.Lofaður sé Guð, er eigi vísaði bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.

²⁰Lovet være Gud, som ikke har afvist min Bøn eller taget sin Miskundhed fra mig!

²⁰Lofaður sé Guð, er eigi vísaði bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.