¹Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:

¹¶ Ano ra ko Eripata Temani; i mea ia,

²"Gavner et Menneske Gud? Nej, den kloge gavner sig selv.

²E whai pai ano ranei te Atua i te tangata? He pono e whai pai te tangata i a ia ano ki te mea he ngakau mohio tona.

³Har den Almægtige godt af din Retfærd, Vinding af, at din Vandel er ret?

³He oranga ngakau ranei ki te Kaha Rawa tou tika? Hei taonga ranei ki a ia, ki te meinga e koe ou ara kia tino tika?

⁴Revser han dig for din Gudsfrygt? Eller går han i Rette med dig derfor?

⁴He wehi ranei nou i a ia i whakahe ai ia i a koe, i whakawa ai i a koe?

⁵Er ikke din Ondskab stor og din Brøde uden Ende?

⁵¶ He teka ianei he nui tou he? Kahore hoki he pito whakamutunga o ou kino.

⁶Thi du pantede Brødre uden Grund, trak Klæderne af de nøgne,

⁶I tangohia noatia hoki e koe nga mea a tou teina hei taunaha, huia ana e koe nga kakahu o te hunga e noho tahanga ana.

⁷gav ikke den trætte Vand at drikke og nægted den sultne Brød.

⁷Kihai i whakainumia e koe ki te wai te hunga ngenge; kaiponuhia ana e koe he taro ki te hunga e matekai ana.

⁸Den mægtige - hans var Landet, den hædrede boede der.

⁸Ko te tangata marohirohi, i a ia te whenua; ko te tangata honore, noho ana ia i reira.

⁹Du lod Enker gå tomhændet bort, knuste de faderløses Arme.

⁹Ko nga pouaru, unga rawakoretia atu ana e koe, whatiwhatiia ana nga ringa o nga pani.

¹⁰Derfor var der Snaret omkring dig, og Rædsel ængsted dig brat.

¹⁰Na reira karapotia putia ana koe e nga mahanga, raruraru ana koe i te wehi pa whakarere;

¹¹Dit Lys blev Mørke, du kan ej se, og Strømme af Vand går over dig!

¹¹I te pouri ranei, e kore ai koe e kite; a nui atu te wai e taupoki na i a koe.

¹²Er Gud ej i højen Himmel? Se Stjernernes Tinde, hvor højt de står!

¹²He teka ianei kei te wahi tiketike o te rangi te Atua? Tirohia atu ano hoki a runga o nga whetu, to ratou teitei!

¹³Dog siger du: "Hvad ved Gud, holder han Dom bag sorten Sky?

¹³A e mea na koe, He aha ta te Atua e mohio ai? E puta mai ranei tana whakawa i roto i te kapua pouri?

¹⁴Skyerne skjuler ham, så han ej ser, på Himlens Runding går han!"

¹⁴Ko tona wahi ngaro ko nga kapua matotoru, te kite ia; kei te taiawhio ano ia i nga rangi.

¹⁵Vil du følge Fortidens Sti, som Urettens Mænd betrådte,

¹⁵¶ Ka mau tonu ranei koe ki te ara o mua, i haerea ra e nga tangata kikino?

¹⁶de, som i Utide reves bort, hvis Grundvold flød bort som en Strøm,

¹⁶I kapohia atu nei i te mea kahore ano i rite o ratou ra; tahoroa ana to ratou turanga ano he awa:

¹⁷som sagde til Gud: "Gå fra os! Hvad kan den Almægtige gøre os?"

¹⁷I mea nei ki te Atua, Mawehe atu i a matou; a, He aha e taea e te Kaha Rawa mo matou?

¹⁸Og han havde dog fyldt deres Huse med godt. Men de gudløses Råd er ham fjernt.

¹⁸Heoi i whakakiia e ia o ratou whare ki nga mea papai: ko te whakaaro ia o te hunga kino e matara atu ana i ahau.

¹⁹De retfærdige så det og glædede sig, den uskyldige spottede dem:

¹⁹E kite ana te hunga tika, a koa ana: kataina iho ratou e te hunga harakore:

²⁰For vist, vore Fjender forgik, og Ild fortæred de sidste af dem.

²⁰Me te ki, He pono kua haukotia te hunga i tahuri mai ki a tatou, pau ake i te ahi te toenga o ratou.

²¹Bliv Ven med ham og hold Fred. derved vil der times dig Lykke;

²¹¶ Waiho ia hei hoa mou, katahi koe ka ata noho; ma reira ka tae mai ai te pai ki a koe.

²²tag dog mod Lærdom af ham og læg dig hans Ord på Sinde!

²²Tahuri mai ra ki te ture a tona mangai, rongoatia hoki ana kupu ki roto ki tou ngakau.

²³Vender du ydmygt om til den Almægtige, fjerner du Uretten fra dit Telt,

²³Ki te hoki koe ki te Kaha Rawa, tera koe e hanga; ki te nekehia atu e koe te kino kia mamao i ou teneti.

²⁴kaster du Guldet på Jorden, Ofirguldet blandt Bækkenes Sten,

²⁴A ka whakapuranga koe i tau taonga ki te puehu, te koura o Opira ki waenga i nga kohatu o nga awa;

²⁵så den Almægtige bliver dit Guld, hans Lov dit Sølv,

²⁵A ko te Kaha Rawa hei taonga mou, hei hiriwa utu nui ki a koe.

²⁶ja, da skal du fryde dig over den Almægtige og løfte dit Åsyn til Gud.

²⁶Ko reira hoki koe ahuareka ai ki te Kaha Rawa, a ka ara ake tou mata ki te Atua.

²⁷Beder du til ham, hører han dig, indfri kan du, hvad du har lovet;

²⁷Ka inoi ano koe ki a ia, a ka whakarongo mai ia ki a koe; ka whakamana ano e koe au kupu taurangi.

²⁸hvad du sætter dig for, det lykkes, det lysner på dine Veje;

²⁸Ka whakatakotoria hoki e koe he tikanga, a ka whakapumautia ki a koe; ka whiti ano te marama ki runga ki ou ara.

²⁹thi stolte, hovmodige ydmyger han, men hjælper den, der slår Øjnene ned;

²⁹Ki te maka koe e ratou ki raro, ka ki koe, Tenei ano he whakaarahanga ake; ka whakaorangia ano e ia te ngakau whakaiti.

³⁰han frelser uskyldig Mand; det sker ved hans Hænders Renhed!

³⁰Ka whakaorangia e ia te tangata ahakoa ehara i te harakore: ae ra, ka whakaorangia ia e te ma o ou ringa.