1Pris Herren, påkald hans navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!
1¶ Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.
2Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere;
2Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.
3ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN;
3Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.
4spørg efter HERREN og hans magt, søg bestandig hans Åsyn;
4Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.
5kom i Hu de Undere, han gjorde, hans Tegn og hans Munds Domme,
5Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,
6I, hans Tjener Abrahams Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!
6E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.
7Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme når ud over Jorden;
7Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.
8han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,
8¶ Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.
9Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak;
9Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;
10han holdt den i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,
10A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.
11idet han sagde: "Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod."
11I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.
12Da de kun var en liden Hob, kun få og fremmede der,
12I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.
13og vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,
13I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;
14tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger
14Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.
15"Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!"
15I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.
16Hungersnød kaldte han frem over Landet, hver Brødets Støttestav brød han;
16I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.
17han sendte forud for dem en Mand, Josef solgtes som Træl;
17I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:
18de tvang hans Fødder med Lænker, han kom i Lænker af Jern,
18I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;
19indtil hans Ord blev opfyldt; ved HERRENs Ord stod han Prøven igennem.
19A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.
20På Kongens Bud blev han fri, Folkenes Hersker lod ham løs:
20I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.
21han tog ham til Herre for sit Hus, til Hersker over alt sit Gods;
21A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;
22han styred hans Øverster efter sin Vilje og viste hans Ældste til Rette.
22Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.
23Og Israel kom til Ægypten, Jakob boede som Gæst i Kamiternes Land.
23I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.
24Han lod sit Folk blive såre frugtbart og stærkere end dets Fjender;
24Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.
25han vendte deres Sind til Had mod sit Folk og til Træskhed imod sine Tjenere.
25¶ I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.
26Da sendte han Moses, sin Tjener, og Aron, sin udvalgte Mand;
26I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.
27han gjorde sine Tegn i Ægypten og Undere i Kamiternes Land;
27Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.
28han sendte Mørke, så blev det mørkt, men de ænsede ikke hans Ord;
28I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.
29han gjorde deres Vande til Blod og slog deres Fisk ihjel;
29I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.
30af Frøer vrimlede Landet, selv i Kongens Sale var de;
30I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.
31han talede, så kom der Bremser og Myg i alt deres Land;
31I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.
32han sendte dem Hagl for Regn og luende Ild i Landet;
32I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.
33han slog både Vinstok og Figen og splintrede Træerne i deres Land;
33I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.
34han talede, så kom der Græshopper, Springere uden Tal,
34I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.
35de åd alt Græs i Landet, de åd deres Jords Afgrøde;
35A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.
36alt førstefødt i Landet slog han, Førstegrøden af al deres Kraft;
36I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.
37han førte dem ud med Sølv og Guld, ikke een i hans Stammer snubled
37A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.
38Ægypterne glæded sig, da de drog bort, thi de var grebet af Rædsel for dem.
38Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.
39Han bredte en Sky som Skjul og Ild til at lyse i Natten;
39I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.
40de krævede, han bragte Vagtler, med Himmelbrød mættede han dem;
40I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.
41han åbnede Klippen, og Vand strømmede ud, det løb som en Flod i Ørkenen.
41I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.
42Thi han kom sit hellige Ord i Hu til Abraham, sin Tjener;
42I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.
43han lod sit Folk drage ud med Fryd, sine udvalgte under Jubel;
43A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.
44han gav dem Folkenes Lande, de fik Folkeslags Gods i Eje.
44A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;
45Derfor skulde de holde hans Bud og efterkomme hans Love. Halleluja!
45Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.