1(En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!
1¶ He himene na Rawiri, hei whakamahara. E Ihowa, kaua e whakatupehupehu mai ki ahau ina riri koe, kaua ano ahau e pakia ina arita koe.
2Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.
2Titi tonu hoki au pere ki ahau: kaha rawa te pehi a tou ringa i ahau.
3Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;
3Kahore he wahi ora o oku kikokiko, na tou riri hoki: kahore ano e ata takoto oku wheua, noku i hara nei.
4thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.
4Kua taupokina iho hoki toku matenga e oku kino: ano he pikaunga taimaha e pehi rawa ana i ahau.
5Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;
5E piro ana oku whiunga, kua pirau i taku mahi poauau.
6jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.
6E whakawiria ana ahau, piko rawa; e tangi haere ana i te roa o te ra.
7Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,
7Kei te tahuna hoki toku hope, kapi tonu: kahore hoki he wahi ora o oku kikokiko.
8jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.
8Kua kore oku kaha, maru rawa ahau: hamama ana taku aue i te mamae o toku ngakau.
9HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;
9E te Ariki, kei tou aroaro oku hiahia katoa; kahore hoki e ngaro i a koe taku aue.
10mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.
10Kihakiha kau toku ngakau, kua hemo toku kaha: me te marama o oku kanohi, kua kore hoki ena oku.
11For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;
11Matara noa atu i toku mate te turanga mai o nga tangata i aroha mai ki ahau, o oku hoa hoki; i tawhiti ano oku whanaunga e tu ke mai ana.
12de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.
12¶ E whakatakoto mahanga ana moku te hunga e whai ana i ahau kia whakamatea; he nanakia ano nga kupu a te hunga e rapu ana i te he moku; he whakaaro tinihanga ano a ratou a pau noa te ra.
13Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,
13Ko ahau ia, i rite ki te turi, kihai i rongo, ki te tangata wahangu, kahore nei e hamamu tona mangai.
14som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.
14Na rite tonu ahau ki te tangata kahore nei e rongo, kahore nei he whakatupehupehu i tona mangai.
15Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,
15E tumanako nei hoki ahau ki a koe, e Ihowa: ka whakahoki kupu mai ano koe, e te Ariki, e toku Atua.
16når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"
16I mea hoki ahau, Kei koa mai ratou ki ahau: ka paheke toku waewae, ka whakahihi ratou ki ahau.
17Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;
17Ko ahau hoki, meake kopa, a kei inua tonu i ahau toku pouri.
18thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.
18Ka whaki hoki ahau i toku kino, ka pouri mo toku hara.
19Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,
19Ko oku hoariri ia hauhau tonu, kaha tonu; kua tokomaha ano te hunga e kino noa ana ki ahau.
20som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.
20He hoariri ano ki ahau te hunga e utu ana i te pai ki te kino: moku e whai ana i te pai.
21HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,
21Kaua ahau e whakarerea, e Ihowa, e toku Atua; kei mamao atu koe i ahau.
22il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!
22Hohoro ki te awhina i ahau, e te Ariki, e toku whakaoranga.