¹(Til sangmesteren. Af Koras sønner. Al-alamot. En sang.) Mit Hjerte svulmer af liflige Ord, jeg kvæder mit Kvad til Kongens Pris, som Hurtigskriverens Pen er min Tunge.

¹¶ Ki te tino kaiwhakatangi. He Homhanimi ma nga tama a Koraha. He Makiri, he waiata aroha. E pupuke ake ana te mea pai i roto i toku ngakau: ka korerotia e ahau aku i tito ai mo te kingi: he pene toku arero na te kaituhituhi hohoro.

²Den skønneste er du af Menneskens Børn, Ynde er udgydt på dine Læber, derfor velsignede Gud dig for evigt.

²Engari koe he ataahua i nga tama a te tangata: kua ringihia ou ngutu ki te ahuareka, na reira i manaakitia ai koe e te Atua ake ake.

³Omgjord din Lænd med Sværdet, o Helt,

³Whitikiria tau hoari ki tou huwha, e te Nui Rawa, tou kororia me tou honore.

⁴Lykken følge din Højhed og Hæder, far frem for Sandhedens Sag, for Ydmyghed og Retfærd, din højre lære dig frygtelige Ting!

⁴Aratakina hoki tou hoiho i runga i tou honore, i te kaha, hei mea hoki mo te pono, mo te mahaki, mo te tika, a ma tou matau koe e whakaako ki nga mea whakamataku.

⁵Dine Pile er hvæssede, Folkeslag falder for din Fod, Kongens Fjender rammes i Hjertet.

⁵He koi au pere; ka hinga nga iwi ki raro i a koe; kei roto ratou i te ngakau o nga hoariri o te kingi.

⁶Din Trone, o Gud, står evigt fast, en Retfærds Stav er din Kongestav.

⁶¶ He pumau, e te Atua, tou torona ake ake: he hepeta tika te hepeta o tou kingitanga.

⁷Du elsker Ret og hader Uret; derfor salvede Gud, din Gud, dig med Glædens Olie fremfor dine Fæller,

⁷Kua aroha koe ki te tika, kua kino ki te hara: na reira, nui atu i to ou hoa te whakawahinga a te Atua, a tou Atua i a koe ki te hinu o te hari.

⁸af Myrra, Aloe og Kassia dufter alle dine Klæder. Du glædes ved Strengeleg fra Elfenbenshaller,

⁸Ko tou kakahu katoa he kakara maira, he aroe, he kahia; ko nga mea aho, whakatangitangi o nga whare rei nana koe i whakaahuareka.

⁹Kongedøtre står i kostbare Klæder, Dronningen i Ofirguldets Skrud ved din højre.

⁹Kei roto i au wahine honore nga tamahine kingi; kei tou matau te kuini e tu ana, no Opira te koura.

¹⁰Hør, min Datter, opmærksomt og bøj dit Øre : Glem dit Folk og din Faders Hus,

¹⁰¶ Whakarongo, e ko, titiro, tahuri iho tou taringa: a kia wareware koe ki tou iwi, ki te whare ano o tou papa.

¹¹at Kongen må attrå din Skønhed, thi han er din Herre.

¹¹Penei ka matenuitia e te kingi tou ataahua: ko ia hoki tou Ariki; a me koropiko ki a ia.

¹²Tyrus's Datter skal hylde dig med Gaver, Folkets Rigmænd bejle til din Yndest.

¹²Ko reira ano te tamahine o Taira me te ohaoha: ka whai ano nga tangata taonga o te iwi kia manakohia e koe.

¹³Idel Pragt er Kongedatteren, hendes Dragt er Perler, stukket i Guld;

¹³Kei roto te tamahine a te kingi, he kororia kau, he mea whakairo ki te koura tona kakahu.

¹⁴fulgt af Jomfruer føres hun frem i broget Pragt, Veninderne fører hende hen til Kongen.

¹⁴He mea whakapaipai ki te ngira tona kakahu e kawea ai ia ki te kingi: ka arahina ki a koe nga wahine, ona takahoa e whai ana i a ia.

¹⁵De føres frem under Glæde og Jubel, holder deres Indtog i Kongens Palads.

¹⁵He hari, he koa ina kawea mai ratou; ka tomo ki te whare o te kingi.

¹⁶Dine Sønner træde ind i dine Fædres Sted, sæt dem til Fyrster rundt i Landet!

¹⁶Ko au tamariki hei whakakapi mo ou matua: ka meinga ano ratou e koe hei kawana mo te whenua katoa.

¹⁷Jeg vil minde om dit Navn fra Slægt til Slægt; derfor skal Folkene love dig evigt og altid.

¹⁷Ka meinga e ahau tou ingoa kia maharatia e nga whakatupuranga katoa: e whakamoemititia ai koe e nga iwi a ake ake.