1(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En salme.) Alle Folkeslag, klap i Hænderne, bryd ud i jublende Lovsang for Gud!
1¶ Ki te tino kaiwhakatangi. He himene ma nga tama a Koraha. Pakia o koutou ringa, e nga iwi katoa: hamama ki te Atua, kia hari te reo.
2Thi HERREN, den Højeste, er frygtelig, en Konge stor over hele Jorden.
2No te mea he wehi a Ihowa, te Runga Rawa, he kingi nui ia no te whenua katoa.
3Han bøjede Folkefærd under os og Folkeslag under vor Fod;
3Mana e riro ai nga iwi ki raro i a tatou, me nga tautangata ki raro ki o tatou waewae.
4han udvalgte os vor Arvelod, Jakob hans elskedes Stolthed. - Sela.
4Mana e whiriwhiri to tatou nohoanga mo tatou, te mea pai rawa o Hakopa, o tana i aroha ai. (Hera.
5Gud steg op under Jubel, HERREN under Homets Klang.
5¶ Kua kake atu te Atua i roto i te hamama, a Ihowa i roto i te tangi o te tetere.
6Syng, ja syng for Gud, syng, ja syng for vor Konge;
6Himene ki te Atua, himene atu; himene ki to tatou Kingi, himene atu.
7thi han er al Jordens Konge, syng en Sang for Gud.
7Ko te Atua hoki te Kingi o te whenua katoa: himene atu i runga i te mohio.
8Gud har vist, han er Folkenes Konge, på sin hellige Trone har Gud taget Sæde.
8Ko te Atua te Kingi o nga tauiwi: e noho ana te Atua i runga i te torona o tona tapu.
9Folkenes Stormænd samles med Folket, der tilhører Abrahams Gud; thi Guds er Jordens Skjolde, højt ophøjet er han!
9Kua huihui nga rangatira o nga iwi, hei iwi mo te Atua o Aperahama: na te Atua hoki nga whakangungu rakau o te whenua; kua whakanuia rawatia ia.