¹(Til sangmesteren. Al-mut-labben. En Salme af David.) Jeg vil takke HERREN af hele mit Hjerte, kundgøre alle dine Undere,

¹¶ Ki te tino kaiwhakatangi. Muturapena. He himene na Rawiri. Ka whakapaua toku ngakau ki te whakamoemiti ki a Ihowa, ka korerotia e ahau au mahi whakamiharo katoa.

²glæde og fryde mig i dig, lovsynge dit Navn, du Højeste,

²Ka koa ahau, ka whakamanamana ki a koe, ka himene atu ki tou ingoa, e te Runga Rawa.

³fordi mine Fjender veg, faldt og forgik for dit Åsyn.

³I te hokinga whakamuri o oku hoariri, tutuki ana ratou, ngaro iho i tou aroaro.

⁴Thi du hævded min Ret og min Sag, du sad på Tronen som Retfærds Dommer.

⁴Nau hoki i whakatika aku korero me toku whakawa; i runga koe i te torona e noho ana, e whakarite tika ana.

⁵Du trued ad Folkene, rydded de gudløse ud, deres Navn har du slettet for evigt.

⁵Kua whakatupehupehu koe ki nga tauiwi, huna ana e koe te tangata kino, horoia atu ana to ratou ingoa ake ake.

⁶Fjenden er borte, lagt øde for stedse, du omstyrted Byer, de mindes ej mer.

⁶Ko te hoariri, mutu pu ratou, he ngaromanga oti tonu iho: a ko nga pa i huna e koe, ngaro whakarere to ratou whakamaharatanga.

⁷Men HERREN troner evindelig, han rejste sin Trone til Dom,

⁷Ko Ihowa ia noho tonu hei kingi ake, ake: kua whakapaia e ia tona torona mo te whakawa.

⁸skal dømme Verden med Retfærd, fælde Dom over Folkefærd med Ret.

⁸A e whakarite ia mo te ao i runga i te tika, ka whakatakoto tikanga mo nga iwi i runga i te pono.

⁹HERREN blev de fortryktes Tilflugt, en Tilflugt i Trængselstider;

⁹Hei pa teko ano a Ihowa mo te tangata e tukinotia ana, hei pa teko i nga wa o te he.

¹⁰og de stoler på dig, de, som kender dit Navn, thi du svigted ej dem, der søgte dig, HERRE.

¹⁰A ka whakawhirinaki ki a koe te hunga e matau ana ki tou ingoa: no te mea e kore e whakarerea e koe, e Ihowa, te hunga e rapu ana i a koe.

¹¹Lovsyng HERREN, der bor på Zion, kundgør blandt Folkene, hvad han har gjort!

¹¹¶ Himene ki a Ihowa e noho nei i Hiona: whakapuakina i waenganui i nga iwi ana mahi.

¹²Thi han, der hævner Blodskyld, kom dem i Hu, han glemte ikke de armes Råb:

¹²Ka whakataki toto ia, ka mahara ia ki a ratou: kahore e wareware i a ia te karanga a te hunga iti.

¹³"HERRE, vær nådig, se, hvad jeg lider af Avindsmænd, du, som løfter mig op fra Dødens Porte,

¹³Tohungia ahau, e Ihowa; titiro ki toku mate i te hunga e kino ana ki ahau, e te kaiwhakaara i ahau i nga tatau o te mate:

¹⁴at jeg kan kundgøre al din Pris, juble over din Frelse i Zions Datters Porte!"

¹⁴Kia whakakitea katoatia ai e ahau ou whakamoemiti i nga tatau o te tamahine o Hiona: ka hari ahau ki tau whakaoranga.

¹⁵Folkene sank i Graven, de grov, deres Fod blev hildet i Garnet, de satte.

¹⁵Kua tapoko nga tauiwi ki te rua i keria e ratou: kua mau to ratou waewae i roto i te kupenga i huna e ratou.

¹⁶HERREN blev åbenbar, holdt Dom, den gudløse hildedes i sine Hænders Gerning. - Higgajon Sela.

¹⁶Kua matauria a Ihowa ki te whakawa e whakaritea ana e ia: he mahanga mo te tangata kino te mahi a ona ringa. (Hikaiono. Hera.

¹⁷Til Dødsriget skal de gudløse fare, alle Folk, der ej kommer Gud i Hu.

¹⁷Ka hoki nga tangata kino ki te reinga, ara nga iwi katoa e wareware ana ki te Atua.

¹⁸Thi den fattige glemmes ikke for evigt, ej skuffes evindelig ydmyges Håb.

¹⁸E kore hoki e warewarea tonutia te tangata rawakore: e kore e taka tonu ta te hunga iti i tumanako atu ai.

¹⁹Rejs dig, HERRE, lad ikke Mennesker få Magten, lad Folkene dømmes for dit Åsyn;

¹⁹E ara, e Ihowa, kei riro i ta te tangata: kia whakawakia nga tauiwi i tou aroaro.

²⁰HERRE, slå dem med Rædsel, lad Folkene kende, at de er Mennesker! - Sela.

²⁰E Ihowa, meinga ratou kia wehi: kia matau nga tauiwi he tangata nei ano ratou. (Hera.