1Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
1Narito, nakita ang lahat na ito ng aking mata, ang aking tainga ay nakarinig at nakaunawa.
2hvad I ved, ved også jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
2Kung ano ang iyong nalalaman, ay nalalaman ko rin naman: hindi ako huli sa inyo.
3Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gå i Rette,
3Walang pagsalang ako'y magsasalita sa Makapangyarihan sa lahat, at nagnanasa akong makipagmatuwiranan sa Dios.
4mens I smører på med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
4Nguni't kayo'y mapagkatha ng mga kabulaanan. Kayong lahat ay mga manggagamot na walang kabuluhan.
5Om I dog vilde tie stille, så kunde I regnes for vise!
5Mano nawa ay magsitahimik kayong lahat! At magiging inyong karunungan.
6Hør dog mit Klagemål, mærk mine Læbers Anklage!
6Dinggin ninyo ngayon ang aking pangangatuwiran, at inyong dinggin ang mga pagsasanggalang ng aking mga labi.
7Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
7Kayo ba'y mangagsasalita ng kalikuan dahil sa Dios, at mangungusap ng karayaan dahil sa kaniya?
8Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
8Inyo bang lilingapin ang kaniyang pagka Dios? Inyo bang ipakikipagtalo ang Dios?
9Går det godt, når han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
9Mabuti ba na kayo'y siyasatin niya? O kung paanong dinadaya ang isang tao ay inyo bang dadayain siya?
10Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
10Walang pagsalang sasawayin niya kayo, kung lihim na kayo'y tatangi ng pagkatao.
11Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde på eder?
11Hindi ba kayo tatakutin ng kaniyang karilagan, at ang gulat sa kaniya ay sasa inyo?
12Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
12Ang inyong mga alaalang sabi ay kawikaang abo, ang inyong mga pagsasanggalang ay mga pagsasanggalang na putik.
13Ti stille, at jeg kan tale, så overgå mig, hvad der vil!
13Magsitahimik kayo, bayaan ninyo ako, na ako'y makapagsalita, at paratingin sa akin ang darating.
14Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Hånd;
14Bakit kakagatin ng aking mga ngipin ang aking laman, at aking ilalagay ang aking buhay sa aking kamay?
15se, han slår mig ihjel, jeg har intet Håb, dog lægger jeg for ham min Færd.
15Bagaman ako'y patayin niya, akin ding hihintayin siya: gayon ma'y aking aalalayan ang aking mga lakad sa harap niya.
16Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
16Ito man ay magiging aking kaligtasan; sapagka't ang isang di banal ay hindi makahaharap sa kaniya.
17Hør nu ret på mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
17Pakinggan ninyong masikap ang aking pananalita, at ang aking pahayag ay sumainyong mga pakinig.
18Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
18Narito, ngayon, aking inayos ang aking usap; talastas ko na ako'y matuwid.
19Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Ånden!
19Sino ang makikipagtalo sa akin? Sapagka't ngayo'y tatahimik ako at malalagot ang aking hininga.
20Kun for to Ting skåne du mig, så kryber jeg ikke i Skjul for dig:
20Dalawang bagay lamang ang huwag mong gawin sa akin, kung magkagayo'y hindi ako magkukubli sa iyong mukha:
21Din Hånd må du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
21Iurong mo ng malayo ang iyong kamay sa akin; at huwag akong takutin ng pangingilabot sa iyo.
22Så stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
22Kung magkagayo'y tumawag ka, at ako'y sasagot; o papagsalitain mo ako, at sumagot ka sa akin.
23Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
23Ilan ang aking mga kasamaan at mga kasalanan? Ipakilala mo sa akin ang aking pagsalangsang at ang aking kasalanan.
24Hvi skjuler du dog dit Åsyn og regner mig for din Fjende?
24Bakit ikinukubli mo ang iyong mukha, at inaari mo akong iyong kaaway?
25Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Strå,
25Iyo bang pangingilabutin ang isang dahong pinapaspas ng hangin? At iyo bang hahabulin ang dayaming tuyo?
26at du skriver mig så bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
26Sapagka't ikaw ay sumusulat ng mga mabigat na bagay laban sa akin, at ipinamamana mo sa akin ang mga kasamaan ng aking kabataan:
27lægger mine Fødder i Blokken, vogter på alle mine Veje. indkredser mine Fødders Trin!
27Iyo ring inilalagay ang aking mga paa sa pangawan, at pinupuna mo ang lahat kong landas: ikaw ay gumuguhit ng isang guhit sa palibot ng mga talampakan ng aking mga paa:
28Og så er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,
28Bagaman ako'y parang bagay na bulok na natutunaw, na parang damit na kinain ng tanga.