¹Råb kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?

¹Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo? At sa kanino sa mga banal babalik ka?

²Thi Dårens Harme koster ham Livet, Tåbens Vrede bliver hans Død.

²Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal, at ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.

³Selv har jeg set en Dåre rykkes op, hans Bolig rådne brat;

³Aking nakita ang hangal na umuunlad: nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.

⁴hans Sønner var uden Hjælp, trådtes ned i Porten, ingen reddede dem;

⁴Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan, at sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan, na wala mang magligtas sa kanila.

⁵sultne åd deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.

⁵Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom, at kinukuha na mula sa mga tinik, at ang silo ay nakabuka sa kanilang pag-aari.

⁶Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,

⁶Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok, ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;

⁷men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.

⁷Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan. Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.

⁸Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,

⁸Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios, at sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:

⁹som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,

⁹Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita; ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:

¹⁰som giver Regn på Jorden og nedsender Vand over Marken

¹⁰Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa, at nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;

¹¹for at løfte de bøjede højt, så de sørgende opnår Frelse,

¹¹Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas yaong nangasa mababa; at yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.

¹²han, som krydser de kloges Tanker, så de ikke virker noget, der varer,

¹²Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha, na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.

¹³som fanger de vise i deres Kløgt, så de listiges Råd er forhastet;

¹³Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha: at ang payo ng suwail ay napapariwara.

¹⁴i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.

¹⁴Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw, at nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.

¹⁵Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Hånd,

¹⁵Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig, sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.

¹⁶så der bliver Håb for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.

¹⁶Na anopa't ang dukha ay may pagasa, at ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.

¹⁷Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!

¹⁷Narito, maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios: kaya't huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.

¹⁸Thi han sårer, og han forbinder, han slår, og hans Hænder læger.

¹⁸Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal; siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.

¹⁹Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv går Ulykken uden om dig;

¹⁹Kaniyang ililigtas ka sa anim na kabagabagan. Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.

²⁰han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;

²⁰Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan; at sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.

²¹du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, når Voldsdåd kommer;

²¹Ikaw ay makukubli sa talas ng dila; na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.

²²du ler ad Voldsdåd og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde dyr;

²²Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka; ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.

²³du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;

²³Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang; at ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.

²⁴du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;

²⁴At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan; at iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.

²⁵du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;

²⁵Iyo rin namang makikilala na ang iyong binhi ay magiging dakila, at ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.

²⁶Graven når du i Ungdomskraft, som Neg føres op, når Tid er inde.

²⁶Ikaw ay darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan. Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.

²⁷Se, det har vi gransket, således er det; det har vi hørt, så vid også du det!

²⁷Narito, aming siniyasat, at gayon nga; dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.