1Så tog Job til Orde og svarede:
1Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
2"Gid man vejed min Harme og vejed min Ulykke mod den!
2Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
3Thi tungere er den end Havets Sand, derfor talte jeg over mig!
3Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
4Thi i mig sidder den Almægtiges Pile, min Ånd inddrikker deres Gift; Rædsler fra Gud forvirrer mig.
4Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
5Skriger et Vildæsel midt i Græsset, brøler en Okse ved sit Foder?
5Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
6Spiser man ferskt uden Salt, smager mon Æggehvide godt?
6Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
7Min Sjæl vil ej røre derved, de Ting er som Lugt af en Løve.
7Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
8Ak, blev mit Ønske dog opfyldt, Gud give mig det, som jeg håber
8Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
9vilde d dog knuse mig, række Hånden ud og skære mig fra,
9Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
10så vilde det være min Trøst - jeg hopped af Glæde trods skånselsløs Kval at jeg ikke har nægtet den Helliges Ord.
10Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
11Hvad er min Kraft, at jeg skal holde ud, min Udgang, at jeg skal være tålmodig?
11Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
12Er da min Kraft som Stenens, er da mit Legeme Kobber?
12Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
13Ak, for mig er der ingen Hjælp, hver Udvej lukker sig for mig.
13Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
14Den, der nægter sin Næste Godhed, han bryder med den Almægtiges Frygt.
14Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
15Mine Brødre sveg mig som en Bæk, som Strømme, hvis Vand svandt bort,
15Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
16de, der var grumset af os, og som Sneen gemte sig i,
16Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
17men som svandt ved Solens Glød, tørredes sporløst ud i Hede;
17Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
18Karavaner bøjer af fra Vejen, drager op i Ørkenen og går til Grunde;
18Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
19Temas Karavaner spejder, Sabas Rejsetog håber på dem,
19Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
20men de beskæmmes i deres Tillid, de kommer derhen og skuffes!
20Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
21Ja, slige Strømme er I mig nu, Rædselen så I og grebes af Skræk!
21Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
22Har jeg mon sagt: "Giv mig Gaver, løs mig med eders Velstand,
22Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
23red mig af Fjendens Hånd, køb mig fri fra Voldsmænds Hånd!"
23O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
24Lær mig, så vil jeg tie, vis mig, hvor jeg har fejlet!
24Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
25Redelig Tale, se, den gør Indtryk; men eders Revselse, hvad er den værd?
25Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
26Er det jer Hensigt at revse Ord? Den fortvivledes Ord er dog Mundsvejr!
26Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
27Selv om en faderløs kasted I Lod og købslog om eders Ven.
27Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
28Men vilde I nu dog se på mig! Mon jeg lyver jer op i Ansigtet?
28Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
29Vend jer hid, lad der ikke ske Uret, vend jer, thi end har jeg Ret!
29Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
30Er der Uret på min Tunge, eller skelner min Gane ej, hvad der er ondt?
30May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?