1Så tog Job til Orde og svarede:
1Eyüp şöyle yanıtladı:
2"Også i Dag er der Trods i min Klage, tungt ligger hans Hånd på mit Suk!
2‹‹Bugün de acı acı yakınacağım,İniltime karşın Tanrının üzerimdeki eli ağırdır.
3Ak, vidste jeg Vej til at finde ham, kunde jeg nå hans Trone!
3Keşke Onu nerede bulacağımı bilseydim,Tahtına varabilseydim!
4Da vilde jeg udrede Sagen for ham og fylde min Mund med Beviser,
4Davamı önünde dile getirir,Kanıtlarımı art arda sıralardım.
5vide, hvad Svar han gav mig, skønne, hvad han sagde til mig!
5Bana vereceği yanıtı öğrenir,Ne diyeceğini anlardım.
6Mon han da satte sin Almagt imod mig? Nej, visselig agted han på mig;
6Eşsiz gücüyle bana karşı mı çıkardı?Hayır, yalnızca dinlerdi beni.
7da gik en oprigtig i Rette med ham, og jeg bjærged for evigt min Ret.
7Haklı kişi davasını oraya, Onun önüne getirebilirdi,Ben de yargılanmaktan sonsuza dek kurtulurdum.
8Men går jeg mod Øst, da er han der ikke, mod Vest, jeg mærker ej til ham;
8‹‹Doğuya gitsem orada değil,Batıya gitsem Onu bulamıyorum.
9jeg søger i Nord og ser ham ikke, drejer mod Syd og øjner ham ej.
9Kuzeyde iş görse Onu seçemiyorum,Güneye dönse Onu göremiyorum.
10Thi han kender min Vej og min Vandel, som Guld går jeg frem af hans Prøve.
10Ama O tuttuğum yolu biliyor,Beni sınadığında altın gibi çıkacağım.
11Min Fod har holdt fast ved hans Spor, hans Vej har jeg fulgt, veg ikke derfra,
11Adımlarını yakından izledim,Sapmadan yolunu tuttum.
12fra hans Læbers Bud er jeg ikke veget, hans Ord har jeg gemt i mit Bryst.
12Ağzından çıkan buyruklardan ayrılmadım,Günlük ekmeğimden çok ağzından çıkan sözlere değer verdim.
13Men han gjorde sit Valg, hvem hindrer ham Han udfører, hvad hans Sjæl attrår.
13‹‹O tek başınadır, kim Onu caydırabilir?Canı ne isterse onu yapar.
14Thi han fuldbyrder, hvad han bestemte, og af sligt har han meget for.
14Benimle ilgili kararını yerine getirir,Daha nice tasarısı vardır.
15Derfor forfærdes jeg for ham og gruer ved Tanken om ham.
15Bu yüzden dehşete düşerim huzurunda,Düşündükçe korkarım Ondan.
16Ja, Gud har nedbrudt mit Mod, forfærdet mig har den Almægtige;
16Tanrı cesaretimi kırdı,Her Şeye Gücü Yeten beni yıldırdı.
17thi jeg går til i Mørket, mit Åsyn dækkes af Mulm.
17Karanlık beni susturamadı,Yüzümü örten koyu karanlık.