1Halleluja! Salig er den, der frygter Herren og ret har lyst til hans bud!
1Övgüler sunun RABbe! Ne mutlu RABden korkan insana,Onun buyruklarından büyük zevk alana!
2Hans Æt bliver mægtig på Jord, den oprigtiges Slægt velsignes;
2Soyu yeryüzünde güç kazanacak,Doğruların kuşağı kutsanacak.
3Velstand og Rigdom er i hans Hus, hans Retfærdighed varer evindelig.
3Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden,Sonsuza dek sürer doğruluğu.
4For den oprigtige oprinder Lys i Mørke; han er mild, barmhjertig retfærdig.
4Karanlıkta ışık doğar dürüstler için,Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.
5Salig den, der ynkes og låner ud og styrer sine Sager med Ret;
5Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren,İşlerini adaletle yürüten insana!
6thi han rokkes aldrig i Evighed, den retfærdige ihukommes for evigt;
6Asla sarsılmaz,Sonsuza dek anılır doğru insan.
7han frygter ikke for onde Tidender, hans Hjerte er trøstigt i Tillid, til HERREN;
7Kötü haberden korkmaz,Yüreği sarsılmaz, RABbe güvenir.
8fast er hans Hjerte og uden Frygt, indtil han skuer sine Fjender med Fryd;
8Gözü pektir, korku nedir bilmez,Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.
9til fattige deler han rundhåndet ud, hans Retfærdighed varer evindelig; med Ære løfter hans Horn sig.
9Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi;Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır,Gücü ve saygınlığı artar.
10Den gudløse ser det og græmmer sig, skærer Tænder og går til Grunde; de gudløses Attrå bliver til intet.
10Kötü kişi bunu görünce kudurur,Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir.Kötülerin dileği boşa çıkar.