¹(Af David.) Jeg vil prise dig HERRE, at hele lovsynge dig for Guderne;

¹Bütün yüreğimle sana şükrederim, ya RAB,İlahlar önünde seni ilahilerle överim.

²jeg vil tilbede, vendt mod dit hellige Tempel, og mere end alt vil jeg prise dit Navn for din Miskundheds og Trofastheds Skyld; thi du har herliggjort dit Ord.

²Kutsal tapınağına doğru eğilir,Adına şükrederim,Sevgin, sadakatin için.Çünkü adını ve sözünü her şeyden üstün tuttun.

³Den Dag jeg råbte, svared du mig, du gav mig Mod, i min Sjæl kom Styrke.

³Seslendiğim gün bana yanıt verdin,İçime güç koydun, beni yüreklendirdin.

⁴Alle Jordens Konger skal prise dig, HERRE, når de hører din Munds Ord,

⁴Şükretsin sana, ya RAB, yeryüzü krallarının tümü,Çünkü ağzından çıkan sözleri işittiler.

⁵og synge om HERRENs Veje; thi stor er HERRENs Ære,

⁵Yaptığın işleri ezgilerle övsünler, ya RAB,Çünkü çok yücesin.

⁶thi HERREN er ophøjet, ser til den ringe, han kender den stolte i Frastand.

⁶RAB yüksekse de,Alçakgönüllüleri gözetir,Küstahları uzaktan tanır.

⁷Går jeg i Trængsel, du værger mig Livet, mod Fjendernes Vrede udrækker du Hånden, din højre bringer mig Frelse.

⁷Sıkıntıya düşersem, canımı korur,Düşmanlarımın öfkesine karşı el kaldırırsın,Sağ elin beni kurtarır.

⁸HERREN vil føre det igennem for mig, din Miskundhed, HERRE, varer evindelig. Opgiv ej dine Hænders Værk!

⁸Ya RAB, her şeyi yaparsın benim için.Sevgin sonsuzdur, ya RAB,Elinin eserini bırakma!