¹(Af David.) Lovet være HERREN, min Klippe, som oplærer mine hænder til Strid mine Fingre til Krig,

¹Ellerime vuruşmayı,Parmaklarıma savaşmayı öğretenKayam RABbe övgüler olsun!

²min Miskundhed og min Fæstning, min Klippeborg, min Frelser, mit Skjold og den, jeg lider på, som underlægger mig Folkeslag!

²Odur benim vefalı dostum, kalem,Kurtarıcım, kulem,Kalkanım, Ona sığınırım;Odur halkları bana boyun eğdiren!

³HERRE, hvad er et Menneske, at du kendes ved det, et Menneskebarn, at du agter på ham?

³Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin,İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?

⁴Mennesket er som et Åndepust, dets Dage som svindende Skygge.

⁴İnsan bir soluğu andırır,Günleri geçici bir gölge gibidir.

⁵HERRE, sænk din Himmel, stig ned og rør ved Bjergene, så at de ryger;

⁵Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in,Dokun dağlara, tütsünler.

⁶slyng Lynene ud og adsplit Fjenderne, send dine Pile og indjag dem Rædsel;

⁶Şimşek çaktır, dağıt düşmanı,Savur oklarını, şaşkına çevir onları.

⁷udræk din Hånd fra det høje, fri og frels mig fra store Vande,

⁷Yukarıdan elini uzat, kurtar beni;Çıkar derin sulardan,Al eloğlunun elinden.

⁸fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

⁸Onların ağzı yalan saçar,Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.

⁹Gud, jeg vil synge dig en ny Sang, lege for dig på tistrenget Harpe,

⁹Ey Tanrı, sana yeni bir ezgi söyleyeyim,Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.

¹⁰du, som giver Konger Sejr og udfrier David, din Tjener.

¹⁰Sensin kralları zafere ulaştıran,Kulun Davutu kötülük kılıcından kurtaran.

¹¹Fri mig fra det onde Sværd, frels mig fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

¹¹Kurtar beni, özgür kılEloğlunun elinden.Onların ağzı yalan saçar,Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.

¹²I Ungdommen er vore Sønner som højvoksne Planter, vore Døtre er som Søjler, udhugget i Tempelstil;

¹²O zaman gençliğindeSağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız,Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.

¹³vore Forrådskamre er fulde, de yder Forråd på, Forråd, vore Hjorde føder Tusinder, Titusinder på vore Marker,

¹³Her türlü ürünle dolup taşacak ambarlarımız;Binlerce, on binlerce yavrulayacakÇayırlarda davarlarımız.

¹⁴fede er vore Okser; intet Murbrud, ingen Udvandring, ingen Skrigen på Torvene.

¹⁴Semiz olacak sığırlarımız;Surlarımıza gedik açılmayacak,İnsanlarımız sürgün edilmeyecek,Meydanlarımızda feryat duyulmayacak!

¹⁵Saligt det Folk, der er således stedt, saligt det Folk, hvis Gud er HERREN!

¹⁵Ne mutlu bunlara sahip olan halka!Ne mutlu Tanrısı RAB olan halka!