¹(En salme af Asaf.) Gud, Gud HERREN talede og stævnede Jorden hid fra Sol i Opgang til Sol i Bjærge;

¹Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor;Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadarYeryüzünün tümüne sesleniyor.

²fra Zion, Skønhedens Krone, viste Gud sig i Stråleglans

²Güzelliğin doruğu SiyondanParıldıyor Tanrı.

³vor Gud komme og tie ikke! - Foran ham gik fortærende Ild, omkring ham rasede Storm;

³Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak,Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor,Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.

⁴han stævnede Himlen deroppe hid og Jorden for at dømme sit Folk:

⁴Halkını yargılamak içinYere göğe sesleniyor:

⁵"Saml mig mine fromme, der sluttede Pagt med mig ved Ofre!"

⁵‹‹Toplayın önüme sadık kullarımı,Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.››

⁶Og Himlen forkyndte hans Retfærd, at Gud er den, der dømmer. Sela.

⁶Gökler Onun doğruluğunu duyuruyor,Çünkü yargıç Tanrının kendisidir. |iSela

⁷Hør, mit Folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne imod dig, Gud, din Gud er jeg!

⁷‹‹Ey halkım, dinle de konuşayım,Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim:Ben Tanrıyım, senin Tanrınım!

⁸Jeg laster dig ikke for dine Slagtofre, dine Brændofre har jeg jo stadig for Øje;

⁸Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum,Yakmalık sunuların sürekli önümde.

⁹jeg tager ej Tyre fra dit Hus eller Bukke fra dine Stalde;

⁹Ne evinden bir boğa,Ne de ağıllarından bir teke alacağım.

¹⁰thi mig tilhører alt Skovens Vildt, Dyrene på de tusinde Bjerge;

¹⁰Çünkü bütün orman yaratıkları,Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.

¹¹jeg kender alle Bjergenes Fugle, har rede på Markens Vrimmel.

¹¹Dağlardaki bütün kuşları korurum,Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.

¹²Om jeg hungred, jeg sagde det ikke til dig, thi mit er Jorderig og dets Fylde!

¹²Acıksam sana söylemezdim,Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.

¹³Mon jeg æder Tyres Kød eller drikker Bukkes Blod?

¹³Ben boğa eti yer miyim?Ya da keçi kanı içer miyim?

¹⁴Lovsang skal du ofre til Gud og holde den Højeste dine Løfter.

¹⁴Tanrıya şükran kurbanı sun,Yüceler Yücesine adadığın adakları yerine getir.

¹⁵Og kald på mig på Nødens Dag; jeg vil udfri dig, og du skal ære mig,

¹⁵Sıkıntılı gününde seslen bana,Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.

¹⁶Men til Den gudløse siger Gud: Hvi regner du op mine Bud og fører min Pagt i Munden,

¹⁶Ama Tanrı kötüye şöyle diyor:‹‹Kurallarımı ezbere okumayaYa da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?

¹⁷når du dog hader Tugt og kaster mine Ord bag din Ryg?

¹⁷Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor,Sözlerimi arkana atıyorsun.

¹⁸Ser du en Tyv, slår du Følge med ham, med Horkarle bolder du til,

¹⁸Hırsız görünce onunla dost oluyor,Zina edenlere ortak oluyorsun.

¹⁹slipper Munden løs med ondt, din Tunge bærer på Svig.

¹⁹Ağzını kötülük için kullanıyor,Dilini yalana koşuyorsun.

²⁰Du sidder og skænder din Broder, bagtaler din Moders Søn;

²⁰Oturup kardeşine karşı konuşur,Annenin oğluna kara çalarsın.

²¹det gør du, og jeg skulde tie, og du skulde tænke, jeg er som du! Revse dig vil jeg og gøre dig det klart.

²¹Sen bunları yaptın, ben sustum,Beni kendin gibi sandın.Seni azarlıyorum,Suçlarını gözünün önüne seriyorum.

²²Mærk jer det, I, som glemmer Gud, at jeg ikke skal rive jer redningsløst sønder.

²²‹‹Dikkate alın bunu, ey Tanrıyı unutan sizler!Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.

²³Den, der ofrer Taksigelse, ærer mig; den, der agter på Vejen, lader jeg se Guds Frelse.

²³Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir;Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.››