¹(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En salme.) Hør det, alle Folkeslag, lyt til, al Verdens Folk,

¹Ey bütün halklar, dinleyin!Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,

²både høj og lav, både rig og fattig!

²Halk çocukları, bey çocukları,Zenginler, yoksullar!

³Min Mund skal tale Visdom, mit Hjerte udgransker Indsigt;

³Bilgelik dökülecek ağzımdan,Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,

⁴jeg bøjer mit Øre til Tankesprog, råder min Gåde til Strengeleg.

⁴Kulak vereceğim özdeyişlere,Lirle yorumlayacağım bilmecemi.

⁵Hvorfor skulle jeg frygte i de onde dage, når mine lumske Fjender omringer mig med Brøde,

⁵Niçin korkayım kötü günlerdeNiyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?

⁶de, som stoler på deres gods og bryster sig af deres store rigdom?

⁶Onlar varlıklarına güvenir,Büyük servetleriyle böbürlenirler.

⁷Visselig, ingen kan købe sin sjæl fri og give Gud en løsesum

⁷Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez,Tanrıya fidye veremez.

⁸- Prisen for hans sjæl blev for høj, for evigt måtte han opgive det - så han kunde blive i Live

⁸Çünkü hayatın fidyesi büyüktür,Kimse ödemeye yeltenmemeli.

⁹og aldrig få Graven at se;

⁹Böyle olmasa,Sonsuza dek yaşar insan,Mezar yüzü görmez.

¹⁰nej, han skal se den; Vismænd dør, både Dåre og Tåbe går bort. Deres Gods må de afstå til andre,

¹⁰Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü,Aptallarla budalaların yok olduğunu.Mallarını başkalarına bırakıyorlar.

¹¹deres Grav er deres Hjem for evigt, deres Bolig Slægt efter Slægt, om Godser end fik deres Navn.

¹¹Mezarları, sonsuza dek evleri,Kuşaklar boyu konutları olacak,Topraklarına kendi adlarını verseler bile. evleri, kuşaklar boyu konutları olacak››, Masoretik metin ‹‹ ‹Evlerimiz sonsuza dek kalacak› diye düşünüyorlar››.

¹²Trods Herlighed bliver Mennesket ikke, han er som Dyrene, der forgår.

¹²Bütün gösterişine karşın geçicidir insan,Ölüp giden hayvanlar gibi.

¹³Så går det dem, der tror sig trygge, så ender det for dem, deres Tale behager. - Sela.

¹³Budalaların yolu,Onların sözünü onaylayanların sonu budur. |iSela

¹⁴I Dødsriget drives de ned som Får, deres Hyrde skal Døden være; de oprigtige træder på dem ved Gry, deres Skikkelse går Opløsning i Møde, Dødsriget er deres Bolig.

¹⁴Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler,Ölüm güdecek onları.Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak,Cesetleri çürüyecek,Ölüler diyarı onlara konut olacak.

¹⁵Men Gud udløser min Sjæl af Dødsrigets Hånd, thi han tager mig til sig. - Sela.

¹⁵Ama Tanrı beniÖlüler diyarının pençesinden kurtaracakVe yanına alacak. |iSela

¹⁶Frygt ej, når en Mand bliver rig, når hans Huses Herlighed øges;

¹⁶Korkma biri zenginleşirse,Evinin görkemi artarsa.

¹⁷thi intet tager han med i Døden, hans Herlighed følger ham ikke.

¹⁷Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez,Görkemi onunla mezara gitmez.

¹⁸Priser han end i Live sig selv: "De lover dig for din Lykke!"

¹⁸Yaşarken kendini mutlu saysa bile,Başarılı olunca övülse bile.

¹⁹han vandrer til sine Fædres Slægt, der aldrig får Lyset at skue.

¹⁹Atalarının kuşağına katılacak,Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.

²⁰Den, som lever i Herlighed, men uden Forstand, han er som Dyrene, der forgår.

²⁰Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan,Ölüp giden hayvanlar gibi.