1(Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.) Frels mig Gud, thi Vandene når mig til Sjælen,
1Kurtar beni, ey Tanrı,Sular boyuma ulaştı.
2jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen går over mig;
2Dipsiz batağa gömülüyorum,Basacak yer yok.Derin sulara battım,Sellere kapıldım.
3træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie på min Gud;
3Tükendim feryat etmekten,Boğazım kurudu;Gözlerimin feri sönüyorTanrımı beklemekten.
4flere end mit Hoveds Hår er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!
4Yok yere benden nefret edenlerSaçlarımdan daha çok.Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım.Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
5Gud, du kender min Dårskab, min Skyld er ej skjult for dig.
5Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı,Suçlarım senden gizli değil.
6Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier på dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem der søger dig, Israels Gud!
6Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB,Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden!Ey İsrailin Tanrısı,Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
7Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Åsyn dækkes af Skændsel;
7Senin uğruna hakarete katlandım,Utanç kapladı yüzümü.
8fremmed er jeg for mine Brødre en Udlænding for min Moders Sønner.
8Kardeşlerime yabancı,Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
9Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet på mig:
9Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi,Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
10jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;
10Oruç tutup ağlayınca,Yine hakarete uğradım.
11i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.
11Çula büründüğüm zamanAlay konusu oldum.
12De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.
12Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor,Sarhoşların türküsü oldum.
13Men jeg beder, HERRE, til dig i Nådens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!
13Ama benim duam sanadır, ya RAB.Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla,Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğündeYanıtla beni.
14Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,
14Beni çamurdan kurtar,İzin verme batmama;Benden nefret edenlerden,Derin sulardan kurtulayım.
15lad Strømmen ikke gå over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.
15Seller beni sürüklemesin,Engin beni yutmasın,Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
16Svar mig, HERRE, thi god er din Nåde, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;
16Yanıt ver bana, ya RAB,Çünkü sevgin iyidir.Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
17dit Åsyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Våde, skynd dig og svar mig;
17Kulundan yüzünü gizleme,Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
18kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!
18Yaklaş bana, kurtar canımı,Al başımdan düşmanlarımı.
19Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede på alle mine Fjender.
19Bana nasıl hakaret edildiğini,Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun;Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
20Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves på Medynk, på Trøstere uden at finde;
20Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim,Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı,Avutacak birini aradım, bulamadım.
21de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.
21Yiyeceğime zehir kattılar,Sirke içirdiler susadığımda.
22Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;
22Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara,Yandaşları için kapan olsun!
23lad Øjnene slukkes, så Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!
23Gözleri kararsın, göremesinler!Bellerini hep bükük tut!
24Din Vrede udøse du over dem din glødende Harme nå dem;
24Gazabını yağdır üzerlerine,Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
25deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!
25Issız kalsın konakları,Çadırlarında oturan olmasın!
26Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du såred.
26Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor,Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
27Tilregn dem hver eneste Brøde lad dem ikke få Del i din Retfærd;
27Ceza yağdır başlarına,Senin tarafından aklanmasınlar!
28lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!
28Yaşam kitabından silinsin adları,Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
29Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!
29Bense ezilmiş ve kederliyim,Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
30Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;
30Tanrının adını ezgilerle öveceğim,Şükranlarımla Onu yücelteceğim.
31det er mer for HERREN end Okser end Tyre med Horn og Klove!
31RABbi bir öküzden,Boynuzlu, tırnaklı bir boğadanDaha çok hoşnut eder bu.
32Når de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!
32Mazlumlar bunu görünce sevinsin,Ey Tanrıya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
33Thi HERREN låner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.
33Çünkü RAB yoksulları işitir,Kendi tutsak halkını hor görmez.
34Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;
34Ona övgüler sunun, ey yer, gök,Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
35thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje;
35Çünkü Tanrı Siyonu kurtaracak,Yahuda kentlerini onaracak;Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
36hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.
36Kullarının çocukları orayı miras alacak,O'nun adını sevenler orada oturacak.