1(En Salme af Asaf.) Hedninger er trængt ind i din arvelod, Gud de har besmittet dit hellige Tempel og gjort Jerusalem til en Stenhob;
1Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı,Kutsal tapınağını kirletti,Yeruşalimi taş yığınına çevirdi.
2de har givet Himlens Fugle dine Tjeneres Lig til Æde, Jordens vilde Dyr dine frommes Kød;
2Kullarının ölülerini yem olarak yırtıcı kuşlara,Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler.
3deres Blod har de udøst som Vand omkring Jerusalem, ingen jorder dem;
3Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalimin çevresine,Onları gömecek kimse yok.
4vore Naboer er vi til Hån, vore Grander til Spot og Spe.
4Komşularımıza yüzkarası,Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.
5Hvor længe vredes du, HERRE - for evigt? hvor længe skal din Nidkærhed lue som Ild?
5Ne zamana dek, ya RAB?Sonsuza dek mi sürecek öfken,Alev gibi yanan kıskançlığın?
6Udøs din Vrede på Folk, der ikke kender dig, på Riger, som ikke påkalder dit Navn;
6Öfkeni seni tanımayan ulusların,Adını anmayan ülkelerin üzerine dök.
7thi de har opædt Jakob og lagt hans Bolig øde.
7Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler,Yurdunu viraneye çevirdiler.
8Tilregn os ikke Fædrenes Brøde, lad din Barmhjertighed komme os snarlig i Møde, thi vi er såre ringe,
8Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme,Sevecenliğini hemen göster bize,Çünkü tükendikçe tükendik.
9Hjælp os, vor Frelses Gud, for dit Navns Æres Skyld, fri os, forlad vore Synder for dit Navns Skyld!
9Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı,Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!
10Hvorfor skal Hedninger sige: "Hvor er deres Gud?" Lad dine Tjeneres udgydt Blod blive hævnet på Hedningerne for vore Øjne!
10Niçin uluslar, ‹‹Nerede onların Tanrısı?›› diye konuşsun,Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler,Gözlerimizle bunu görelim!
11Lad de fangnes Suk nå hen for dit Åsyn, udløs Dødens Børn efter din Arms Vælde,
11Tutsakların iniltisi senin katına erişsin,Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.
12lad syvfold Gengæld ramme vore Naboer for Hånen, de viser dig, Herre!
12Komşularımızın sana ettikleri hakaretiYedi kat iade et bağırlarına, ya Rab!
13Men vi dit Folk og den Hjord, du røgter, vi vil evindelig takke dig, forkynde din Pris fra Slægt til Slægt!
13Bizler, kendi halkın, otlağının koyunlarıSonsuza dek şükredeceğiz sana,Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.