1(En Salme. En Sang for Sabbatsdagen.) Det er godt at takke HERREN, lovsynge dit navn, du højeste,
1Ya RAB, sana şükretmek,Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek,Sabah sevgini,Gece sadakatini,On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!
2ved Gry forkynde din Nåde, om Natten din Trofasthed
4Çünkü yaptıklarınla beni sevindirdin, ya RAB,Ellerinin işi karşısında sevinç ilahileri okuyorum.
3til tistrenget Lyre, til Harpe, til Strengeleg på Citer!
5Yaptıkların ne büyüktür, ya RAB,Düşüncelerin ne derin!
4Thi ved dit Værk har du glædet mig, HERRE, jeg jubler over dine Hænders Gerning.
6Aptal insan bilemez,Budala akıl erdiremez:
5Hvor store er dine Gerninger, HERRE, dine Tanker såre dybe!
7Kötüler mantar gibi bitse,Suçlular pıtrak gibi açsa bile,Bu onların sonsuza dek yok oluşu demektir.
6Tåben fatter det ikke, Dåren skønner ej sligt.
8Ama sen sonsuza dek yücesin, ya RAB.
7Spirer de gudløse end som Græsset, blomstrer end alle Udådsmænd, er det kun for at lægges øde for stedse,
9Ya RAB, düşmanların kesinlikle,Evet, kesinlikle yok olacak,Suç işleyen herkes dağılacak.
8men du er ophøjet for evigt, HERRE.
10Beni yaban öküzü kadar güçlü kıldın,Taze zeytinyağını başıma döktün.
9Thi se, dine Fjender, HERRE, se, dine Fjender går under, alle Udådsmænd spredes!
11Gözlerim düşmanlarımın bozgununu gördü,Kulaklarım bana saldıran kötülerin sonunu duydu.
10Du har løftet mit Horn som Vildoksens, kvæget mig med den friskeste Olie;
12Doğru insan hurma ağacı gibi serpilecek,Lübnan sediri gibi yükselecek.
11det fryder mit Øje at se mine Fjender, mit Øre at høre mine Avindsmænd.
13RABbin evinde dikilmiş,Tanrımızın avlularında serpilecek.
12De retfærdige grønnes som Palmen, vokser som Libanons Ceder;
14Böyleleri yaşlanınca da meyve verecek,Taptaze ve yeşil kalacaklar.
13plantet i HERRENs Hus grønnes de i vor Guds Forgårde;
15‹‹RAB doğrudur! Kayamdır benim!O'nda haksızlık bulunmaz!›› diye duyuracaklar.
14selv grånende bærer de Frugt, er friske og fulde af Saft
15for at vidne, at HERREN er retvis, min Klippe, hos hvem ingen Uret findes.