1HERRE du hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;
1Ya RAB, öç alıcı Tanrı,Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2stå op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!
2Kalk, ey yeryüzünün yargıcı,Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?
3Kötüler ne zamana dek, ya RAB,Ne zamana dek sevinip coşacak?
4De fører tøjlesløs Tale, hver Udådsmand ter sig som Herre;
4Ağızlarından küstahlık dökülüyor,Suç işleyen herkes övünüyor.
5de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;
5Halkını eziyorlar, ya RAB,Kendi halkına eziyet ediyorlar.
6de myrder Enke og fremmed faderløse slår de ihjel;
6Dulu, garibi boğazlıyor,Öksüzleri öldürüyorlar.
7de siger: "HERREN kan ikke se,Jakobs Gud kan intet mærke!"
7‹‹RAB görmez›› diyorlar,‹‹Yakupun Tanrısı dikkat etmez.››
8Forstå dog, I Tåber blandt Folket! Når bliver I kloge, I Dårer?
8Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin;Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?
9Kulağı yaratan işitmez mi?Göze biçim veren görmez mi?
10Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?
10Ulusları yola getiren yargılamaz mı?İnsanı eğiten bilmez mi?
11HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.
11RAB insanın düşüncelerininBoş olduğunu bilir.
12Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov
12Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin,Yasanı öğrettiğin insana!
13for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;
13Kötüler için çukur kazılıncaya dek,Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.
14Çünkü RAB halkını reddetmez,Kendi halkını terk etmez.
15Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.
15Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak,Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16Hvo står mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udådsmænd?
16Kötülere karşı beni kim savunacak?Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.
17RAB yardımcım olmasaydı,Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18Når jeg tænkte: "Nu vakler min Fod", støtted din Nåde mig, HERRE;
18‹‹Ayağım kayıyor›› dediğimde,Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.
19Kaygılar içimi sarınca,Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20står du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?
20Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibiSeninle bağdaşır mı?
21Jager de end den ret,færdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,
21Onlar doğruya karşı birleşiyor,Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;
22Ama RAB bana kale oldu,Tanrım sığındığım kaya oldu.
23han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.
23Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğüKendi başlarına getirecek,Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak,Evet, köklerini kurutacak.