¹ای خداوند، ای قوّت من! تو را محبت می نمایم.

¹I will love thee, O LORD, my strength.

²خداوند صخرۀ من است و پناهگاه و نجات دهندۀ من. خدایم صخرۀ من است که به او پناه می برم. او سپر من و رهانندۀ نیرومند و پناهگاه امن من است.

²The LORD is my rock, and my fortress, and my deliverer; my God, my strength, in whom I will trust; my buckler, and the horn of my salvation, and my high tower.

³خداوند را که شایستۀ ستایش است، می خوانم. پس، از دشمنانم رهایی می یابم.

³I will call upon the LORD, who is worthy to be praised: so shall I be saved from mine enemies.

⁴رشته های مرگ مرا احاطه کرده و امواج نیستی مرا ترسانیده بود.

⁴The sorrows of death compassed me, and the floods of ungodly men made me afraid.

⁵رشته های گور بدورم پیچیده شده و دامهای مرگ در سر راهم قرار داشت.

⁵The sorrows of hell compassed me about: the snares of death prevented me.

⁶در افسردگی و پریشانی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خود فریاد برآوردم. او آواز مرا از عبادتگاه مقدس خود شنید و فریاد من به حضورش به گوش وی رسید.

⁶In my distress I called upon the LORD, and cried unto my God: he heard my voice out of his temple, and my cry came before him, even into his ears.

⁷آنگاه از خشم او زمین تکان خورده و لرزان گردید. کوهها لرزیدند و اساس آن ها متزلزل شد.

⁷Then the earth shook and trembled; the foundations also of the hills moved and were shaken, because he was wroth.

⁸از بینی او دود برآمد و از دهانش شعلۀ سوزنده فروزان شد و آتش ها از آن افروخته گردید.

⁸There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it.

⁹آسمان را پاره کرد و فرود آمد و زیر پاهایش تاریکی غلیظی بود.

⁹He bowed the heavens also, and came down: and darkness was under his feet.

¹⁰بر کَروب، یعنی فرشتۀ مقرب، سوار بود و بر بالهای تندباد پرواز می کرد.

¹⁰And he rode upon a cherub, and did fly: yea, he did fly upon the wings of the wind.

¹¹تاریکی را همچو پرده و خیمه ای بدور خود قرار داد. مثل تاریکی آب های عمیق و ابر های غلیظ آسمان.

¹¹He made darkness his secret place; his pavilion round about him were dark waters and thick clouds of the skies.

¹²درخشندگی حضور او، ابر های تیره را شگافت و ژاله و شعله های آتش پدید آورد.

¹²At the brightness that was before him his thick clouds passed, hail stones and coals of fire.

¹³آنگاه خداوند از آسمان با صدای رعدآسا سخن گفت و آواز خداوند متعال از میان ژاله و شعله های آتش شنیده شد.

¹³The LORD also thundered in the heavens, and the Highest gave his voice; hail stones and coals of fire.

¹⁴پس تیرهای خود را فرستاد و ایشان را پراگنده ساخت و با رعد و برق آن ها را پریشان کرد.

¹⁴Yea, he sent out his arrows, and scattered them; and he shot out lightnings, and discomfited them.

¹⁵آنگاه به امر تو ای خداوند و با دمیدن نَفَس تو، اعماق بحرها نمایان شدند و اساس زمین آشکار گردید.

¹⁵Then the channels of waters were seen, and the foundations of the world were discovered at thy rebuke, O LORD, at the blast of the breath of thy nostrils.

¹⁶آنگاه از عالم بالا فرستاده، مرا برداشت و از اعماق آب های بسیار بیرون کشید.

¹⁶He sent from above, he took me, he drew me out of many waters.

¹⁷او مرا از دست دشمنان زورآورم رهایی داد و از بدخواهانی که قویتر از من بودند.

¹⁷He delivered me from my strong enemy, and from them which hated me: for they were too strong for me.

¹⁸در روز بلای من بر سرم ریختند، اما خداوند پشتیبان من بود.

¹⁸They prevented me in the day of my calamity: but the LORD was my stay.

¹⁹او مرا به جای وسیع آورد و نجات داد، زیرا که از من خوشنود بود.

¹⁹He brought me forth also into a large place; he delivered me, because he delighted in me.

²⁰خداوند مرا مطابق عدالتم اجر داد و بر حسب پاکی دستم پاداش داد.

²⁰The LORD rewarded me according to my righteousness; according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.

²¹زیرا که طریق های خداوند را پیروی نموده و از حضور او منحرف نگردیدم.

²¹For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.

²²جمیع اوامر او را مد نظر داشته و فرایض او را از خود دور نکرده ام،

²²For all his judgments were before me, and I did not put away his statutes from me.

²³در حضور او بی عیب بوده ام و از گناه خودداری کرده ام،

²³I was also upright before him, and I kept myself from mine iniquity.

²⁴بنابران خداوند مرا مطابق عدالتم و بر حسب پاکی دستم پاداش داده است.

²⁴Therefore hath the LORD recompensed me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his eyesight.

²⁵به اشخاص وفادار، وفادار هستی و به مردم کامل، کامل.

²⁵With the merciful thou wilt shew thyself merciful; with an upright man thou wilt shew thyself upright;

²⁶با کسانی که پاک هستند به پاکی رفتار می نمائی. با آنهائی که مکار هستند با مکر معامله می کنی.

²⁶With the pure thou wilt shew thyself pure; and with the froward thou wilt shew thyself froward.

²⁷زیرا مردم مظلوم را نجات می بخشی و اشخاص متکبر را سرنگون می کنی.

²⁷For thou wilt save the afflicted people; but wilt bring down high looks.

²⁸خداوندا، چراغ مرا برافروز. ای خداوند، خدای من، تو راه تاریک مرا روشن می کنی.

²⁸For thou wilt light my candle: the LORD my God will enlighten my darkness.

²⁹با کمک تو بر صفوف دشمن حمله می کنم و با خدای خود از حصارها می گذرم.

²⁹For by thee I have run through a troop; and by my God have I leaped over a wall.

³⁰راه خدا کامل است و کلام او قابل اطمینان. او برای کسانی که به او پناه می آورند، سپر است.

³⁰As for God, his way is perfect: the word of the LORD is tried: he is a buckler to all those that trust in him.

³¹زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره ای غیر از خدای ما؟

³¹For who is God save the LORD? or who is a rock save our God?

³²خدایی که مرا قوّت می بخشد و راههای مرا راست می گرداند.

³²It is God that girdeth me with strength, and maketh my way perfect.

³³پاهای مرا مثل پاهای آهو چُست و چالاک ساخته است و بر کوهها استوارم نگاه می دارد.

³³He maketh my feet like hinds' feet, and setteth me upon my high places.

³⁴دستهایم را برای جنگ ماهر می سازد تا بازوانم بتوانند از کمان برنجی کار بگیرند.

³⁴He teacheth my hands to war, so that a bow of steel is broken by mine arms.

³⁵تو به من سپر نجات را بخشیدی. دست توانای تو حمایتم کرد و مهربانی تو مرا وسعت بخشیده است.

³⁵Thou hast also given me the shield of thy salvation: and thy right hand hath holden me up, and thy gentleness hath made me great.

³⁶راه را برای قدم هایم فراخ کردی تا نلغزم.

³⁶Thou hast enlarged my steps under me, that my feet did not slip.

³⁷دشمنانم را تعقیب نموده، به آن ها رسیدم و تا که آن ها را از بین نبردم بر نگشتم.

³⁷I have pursued mine enemies, and overtaken them: neither did I turn again till they were consumed.

³⁸آن ها را بزمین کوبیدم تا نتوانند برخیزند و زیر پاهایم افتادند.

³⁸I have wounded them that they were not able to rise: they are fallen under my feet.

³⁹زیرا تو مرا برای جنگ قوّت بخشیدی و دشمنانم را بزیر پاهایم افگندی.

³⁹For thou hast girded me with strength unto the battle: thou hast subdued under me those that rose up against me.

⁴⁰دشمنانم را مجبور کردی که عقب نشینی کنند و از من فرار نمایند و من خصمانم را نابود کردم.

⁴⁰Thou hast also given me the necks of mine enemies; that I might destroy them that hate me.

⁴¹آن ها برای کمک زاری نمودند، اما رهانندۀ نبود. بحضور خداوند استغاثه کردند، اما او هم به آن ها جوابی نداد.

⁴¹They cried, but there was none to save them: even unto the LORD, but he answered them not.

⁴²ایشان را مثل غبار به دست باد سپردم و مثل گِل و لای کوچه ها دور ریختم.

⁴²Then did I beat them small as the dust before the wind: I did cast them out as the dirt in the streets.

⁴³در جنگها پیروزم کرده، حکمفرمای ملتها ساختی و قومی را که نشناخته بودم، خدمتگار من شدند.

⁴³Thou hast delivered me from the strivings of the people; and thou hast made me the head of the heathen: a people whom I have not known shall serve me.

⁴⁴به مجردیکه نام مرا شنیدند تابع من گردیدند و در برابر من سر تعظیم خم کردند.

⁴⁴As soon as they hear of me, they shall obey me: the strangers shall submit themselves unto me.

⁴⁵بیگانگان جرأت خود را باخته، با ترس و لرز از قلعه های خود بیرون آمدند.

⁴⁵The strangers shall fade away, and be afraid out of their close places.

⁴⁶خداوند زنده است! متبارک باد صخرۀ من و متعال باد خدای نجات من!

⁴⁶The LORD liveth; and blessed be my rock; and let the God of my salvation be exalted.

⁴⁷خدائی که انتقام مرا از دشمنان می گیرد و ملل جهان را به دست من مغلوب می سازد.

⁴⁷It is God that avengeth me, and subdueth the people under me.

⁴⁸او مرا از دست دشمنان رهایی بخشید، پیش بدخواهان سرفرازم ساخت و از مردم ظالم نجاتم داد.

⁴⁸He delivereth me from mine enemies: yea, thou liftest me up above those that rise up against me: thou hast delivered me from the violent man.

⁴⁹بنابران ای خداوند، تو را در میان مردم ستایش کرده و به نام تو سرود سپاسگزاری می خوانم.او پادشاه خود را به پیروزی شایانی نایل می سازد و به برگزیدۀ خود رحمت نموده است، یعنی به داود و نسل های او تا به ابد.

⁴⁹Therefore will I give thanks unto thee, O LORD, among the heathen, and sing praises unto thy name.

⁵⁰او پادشاه خود را به پیروزی شایانی نایل می سازد و به برگزیدۀ خود رحمت نموده است، یعنی به داود و نسل های او تا به ابد.

⁵⁰Great deliverance giveth he to his king; and sheweth mercy to his anointed, to David, and to his seed for evermore.