1ای خدای عدالت من، دعای مرا مستجاب فرما! در تنگی مرا وسعت بخشیدی. بر من رحمت نما و دعای مرا بشنو.
1Hear me when I call, O God of my righteousness: thou hast enlarged me when I was in distress; have mercy upon me, and hear my prayer.
2ای بنی آدم تا به کی جلال مرا بی حرمت خواهید کرد؟ تا به کی چیزهای باطل را دوست داشته و آنچه را که دروغ است می پذیرید؟
2O ye sons of men, how long will ye turn my glory into shame? how long will ye love vanity, and seek after leasing? Selah.
3اما این را بدانید که خداوند اشخاص صالح را برای خود انتخاب کرده است. وقتی بحضور او دعا می کنم، دعای مرا می شنود.
3But know that the LORD hath set apart him that is godly for himself: the LORD will hear when I call unto him.
4خشم، سبب گناه شما نشود. در دلها بر بسترهای خود تفکر کنید و خاموش باشید.
4Stand in awe, and sin not: commune with your own heart upon your bed, and be still. Selah.
5قربانی های عدالت را تقدیم کنید و بر خداوند توکل نمائید.
5Offer the sacrifices of righteousness, and put your trust in the LORD.
6بسیاری می گویند: «کیست که به ما احسان نماید؟» ای خداوند، نور چهرۀ خویش را بر ما بتابان!
6There be many that say, Who will shew us any good? LORD, lift thou up the light of thy countenance upon us.
7شادمانی ای که در قلب من به وجود آورده ای، بیشتر از خوشی ای است که به هنگام برداشت محصول فراوان پدید می آید.به سلامتی در بستر خود می روم و می خوابم، زیرا فقط تو ای خداوند، مرا در امنیت نگه می داری.
7Thou hast put gladness in my heart, more than in the time that their corn and their wine increased.
8به سلامتی در بستر خود می روم و می خوابم، زیرا فقط تو ای خداوند، مرا در امنیت نگه می داری.
8I will both lay me down in peace, and sleep: for thou, LORD, only makest me dwell in safety.