1ای خدا، ما به گوش خود شنیده ایم و پدران ما کاری را که در روزهای شان و در ایام قدیم انجام داده ای، به ما بیان کرده اند.
1(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En maskil.) Gud, vi har hørt det med egne ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Dåd i deres Dage, i Fortids Dage med din Hånd;
2تو با دست خود امت ها را بیرون کردی، اما پدران ما را برقرار نمودی. قوم ها را تباه کردی و ایشان را منتشر ساختی.
2Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;
3زیرا که اجداد ما با شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان آن ها را نجات نداد بلکه دست راست تو و بازوی تو و نور روی تو. زیرا از ایشان خشنود بودی.
3thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.
4ای خدا تو پادشاه من هستی، پس بر نجات اولادۀ یعقوب امر فرما.
4Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.
5با کمک تو دشمنان را مغلوب می کنیم و به نام تو مخالفان خود را پایمال می سازیم.
5Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;
6زیرا بر کمان خود اعتماد نمی کنم و شمشیرم مرا نجات نمی دهد،
6thi ej på min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;
7بلکه تو ما را از دست جفاکنندگان ما رهایی می بخشی و دشمنان ما را رسوا می سازی.
7men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.
8تمامی روز بر خدا فخر می نمائیم و نام تو را تا به ابد ستایش می کنیم.
8Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. - Sela.
9اما حالا تو ما را ترک کرده و رسوا ساخته ای و دیگر لشکرهای ما را همراهی نمی کنی.
9Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;
10ما را از پیش دشمن فرار داده ای و آنانی که از ما نفرت دارند، ما را تاراج می کنند.
10du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;
11ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده ای و ما را در میان امت ها پراگنده ساخته ای.
11du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,
12قوم برگزیدۀ خود را ارزان فروختی و از قیمت ایشان سودی نبردی.
12dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.
13ما را نزد همسایگان خوار ساخته ای و ما مورد توهین و تمسخر اطرافیان قرار گرفته ایم.
13Til Hån for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,
14ما را در میان امت ها ضرب المثل ساخته ای و باعث جنبانیدن سر در میان قوم ها.
14du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste på Hovedet ad os.
15رسوایی من همه روزه در نظر من است و خجالت رویم را پوشانیده است،
15Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Åsyn
16از آواز ملامت کننده و دشنام دهنده، از روی دشمن و انتقام گیرنده.
16for spottende, hånende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.
17این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده ایم و پیمانی را که با ما بسته ای نشکسته ایم،
17Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!
18دل ما از تو دور نگردیده و پاهای ما از طریق تو منحرف نشده است.
18Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.
19هرچند ما را در مکان شغالان کوبیدی و با تاریکی مطلق پوشانیدی.
19Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.
20اگر ما نام خدای خود را فراموش می کردیم و دست خود را بسوی خدایان غیر دراز می کردیم،
20Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,
21آیا خدا از این واقف نمی شد؟ زیرا او اسرار قلب را می داند.
21vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løn dom
22یقیناً به خاطر تو همواره با مرگ روبرو بوده و مثل گوسفندانی هستیم که منتظر کشته شدن باشند.
22nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!
23ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده ای؟ برخیز و ما را تا به ابد ترک مکن.
23Vågn op, hvi sover du, Herre? Bliv vågen, forstød ej for stedse!
24چرا روی خود را از ما پنهان کرده و ذلت و خواری ما را نادیده می گیری؟
24Hvorfor vil du skjule dit Åsyn, glemme vor Nød og Trængsel?
25زیرا که جان ما بر خاک افتاده و بدن ما به زمین خم شده است.به جهت کمک ما برخیز و به خاطر رحمت خود ما را نجات بخش.
25Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden.
26به جهت کمک ما برخیز و به خاطر رحمت خود ما را نجات بخش.
26Stå op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!