1ای تمامی قوم ها این را بشنوید! ای تمامی ساکنین روی زمین، گوش گیرید،
1(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En salme.) Hør det, alle Folkeslag, lyt til, al Verdens Folk,
2خورد و بزرگ، ثروتمندان و فقیران!
2både høj og lav, både rig og fattig!
3زبانم به حکمت سخن می راند و تفکر دل من پُر از دانایی است.
3Min Mund skal tale Visdom, mit Hjerte udgransker Indsigt;
4گوش خود را به مثلی فرا می گیرم و با نوای چنگ معمایی خود را حل می کنم.
4jeg bøjer mit Øre til Tankesprog, råder min Gåde til Strengeleg.
5چرا در روزهای مصیبت، وقتیکه شرارت حیله گران احاطه ام کنند، ترسان باشم؟
5Hvorfor skulle jeg frygte i de onde dage, når mine lumske Fjender omringer mig med Brøde,
6آنانی که متکی به ثروت خود هستند و به زیادی مال و دارائی خود می بالند،
6de, som stoler på deres gods og bryster sig af deres store rigdom?
7هیچیک از اینها نمی تواند با مال و دارائی خود بهای حیات یکنفر را بپردازد و یا کفارۀ او را به خدا تقدیم کند.
7Visselig, ingen kan købe sin sjæl fri og give Gud en løsesum
8زیرا فدیۀ جان ایشان گرانبهاست و غیر قابل دسترسی.
8- Prisen for hans sjæl blev for høj, for evigt måtte han opgive det - så han kunde blive i Live
9هیچ کسی نمی تواند تا به ابد زنده بماند و فساد را نبیند.
9og aldrig få Graven at se;
10زیرا می بیند که حکیمان می میرند و جاهلان و احمقان باهم هلاک می گردند و ثروت خود را برای دیگران ترک می کنند.
10nej, han skal se den; Vismænd dør, både Dåre og Tåbe går bort. Deres Gods må de afstå til andre,
11فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و جایداد ایشان از یک نسل به نسل دیگر. آن ها برای اینکه خاطرۀ شان جاودانی باشد، نام خود را بر زمین های خود می گذارند.
11deres Grav er deres Hjem for evigt, deres Bolig Slægt efter Slægt, om Godser end fik deres Navn.
12لیکن انسان در شکوه خود باقی نمی ماند بلکه همچون حیوان جان می سپارد.
12Trods Herlighed bliver Mennesket ikke, han er som Dyrene, der forgår.
13این راه ایشان، جهالت ایشان است و نیز سرنوشت بازماندگان ایشان که سخن آن ها را می پسندند.
13Så går det dem, der tror sig trygge, så ender det for dem, deres Tale behager. - Sela.
14مثل گوسفندان به طرف کشتارگار روانند و موت آن ها را شبانی می کند. صبحگاهان مردمان راستکار بر ایشان حکومت می کند و وجود شان در قبر پوسیده می شوند و خانۀ ابدی شان گور است.
14I Dødsriget drives de ned som Får, deres Hyrde skal Døden være; de oprigtige træder på dem ved Gry, deres Skikkelse går Opløsning i Møde, Dødsriget er deres Bolig.
15اما خدا جان مرا از گور می رهاند زیرا که مرا به حضور خود می برد.
15Men Gud udløser min Sjæl af Dødsrigets Hånd, thi han tager mig til sig. - Sela.
16پس ترسان مباش، چون شخصی ثروتمند شود و جلال خانۀ او افزوده گردد!
16Frygt ej, når en Mand bliver rig, når hans Huses Herlighed øges;
17زیرا چون بمیرد، چیزی از آن با خود نمی برد و جلالش او را همراهی نخواهد کرد.
17thi intet tager han med i Døden, hans Herlighed følger ham ikke.
18البته تا وقتیکه زنده است خود را برکت یافته می داند و چون ثروتمند است مردم از او توصیف می کنند،
18Priser han end i Live sig selv: "De lover dig for din Lykke!"
19اما عاقبت می میرد و با اجداد خود می پیوندد و دیگر نور را تا به ابد نمی بیند.انسانی که در شکوه است و فهم ندارد، همچون حیوان جان می سپارد.
19han vandrer til sine Fædres Slægt, der aldrig får Lyset at skue.
20انسانی که در شکوه است و فهم ندارد، همچون حیوان جان می سپارد.
20Den, som lever i Herlighed, men uden Forstand, han er som Dyrene, der forgår.