1ای متکبر چرا از بدی فخر می کنی؟ رحمت خدا همیشه پایدار است.
1(Til sangmesteren. En maskil af David, da edomitten Doeg kom og meldte Saul, at David var gået ind i Ahimeleks hus.) Du stærke, hvi bryster du dig af din Ondskab imod den fromme?
2زبان تو ای حیله گر، مثل تیغ تیز، شرارت را اختراع می کند.
2Du pønser hele Dagen på ondt; din Tunge er hvas som en Kniv, du Rænkesmed,
3بدی را زیادتر از نیکویی دوست می داری و دروغ را بیشتر از راستگویی.
3du foretrækker ondt for godt, Løgn for sanddru Tale. - Sela.
4همۀ سخنان تباه کننده را دوست می داری، ای زبان فریبنده.
4Du elsker al ødelæggende Tale, du falske Tunge!
5خدا نیز ترا برای همیشه نابود می کند. ترا از خانه ات ربوده و می راند و از زمین زندگان ریشه کن می سازد.
5Derfor styrte Gud dig for evigt, han gribe dig, rive dig ud af dit Telt, han rykke dig op af de levendes Land! - Sela.
6عادلان این را دیده، می ترسند و بر او می خندند:
6De retfærdige ser det, frygter og håner ham leende:
7«این شخص را ببینید که بر خدا توکل نکرد، بلکه متکی به ثروت سرشار خود بود و از بدی خویش خود را زورآور ساخت.»
7"Se der den Mand, der ej gjorde Gud til sit Værn, men stoled på sin megen Rigdom, trodsede på sin Velstand!"
8اما من مثل درخت سرسبز زیتون در خانۀ خدا هستم و به رحمت خدا تا به ابد توکل می دارم.تو را برای هر آنچه انجام داده ای تا به ابد شکر می گویم و امید من به نام تو است که در نزد مقدسان تو نیکوست.
8Men jeg er som et frodigt Olietræ i Guds Hus, Guds Miskundhed stoler jeg evigt og altid på.
9تو را برای هر آنچه انجام داده ای تا به ابد شکر می گویم و امید من به نام تو است که در نزد مقدسان تو نیکوست.
9Evindelig takker jeg dig, fordi du greb ind; jeg vidner iblandt dine fromme, at godt er dit Navn.