1جان من تنها نزد خدا آرامی می یابد، زیرا نجات من از جانب اوست.
1(Til sangmesteren. Til Jedutun. En salme af David.) Min Sjæl er Stille for Gud alene, min Frelse kommer fra ham;
2تنها او صخره و نجات من است و پناهگاه من، پس هرگز لغزش نمی خورم.
2ja, han er min Klippe, min Frelse, mit Værn, jeg skal ikke rokkes meget.
3تا به کی بر مردی هجوم می آورید و همگی تان می خواهید او را که مثل یک دیوار خمیده و شکسته است از بین ببرید؟
3Hvor længe stormer I løs på en Mand, - alle slår I ham ned - som på en hældende Væg, en faldende Mur?
4آن ها فقط در فکر این هستند که او را از مقام اش سقوط دهند و دروغ را دوست می دارند. آن ها به زبان خود برکت می دهند ولی در دل خود لعنت می کنند.
4Ja, de oplægger Råd om at styrte ham fra hans Højhed. De elsker Løgn, velsigner med Munden, men forbander i deres Indre. - Sela.
5ای جان من، تنها نزد خدا آرام یاب، زیرا امید من بر اوست.
5Vær stille hos Gud alene, min Sjæl, thi fra ham kommer mit Håb;
6تنها او صخره و نجات من است و پناهگاه من، پس لغزش نمی خورم.
6ja, han er min Klippe, min Frelse, mit Værn, jeg skal ikke rokkes.
7نجات و عزت من بر خداست. صخرۀ قوّت من و پناه من در اوست.
7Hos Gud er min Hjælp og min Ære, min stærke Klippe, min Tilflugt har jeg i Gud;
8ای قوم، همیشه به او توکل کنید و دلهای خود به حضور وی خالی نمائید، زیرا خدا پناهگاه ما است.
8stol på ham, al Folkets Forsamling, udøs for ham eders Hjerte, Gud er vor Tilflugt. - Sela.
9بنی آدم چه عادی باشد و چه مهم، در هر صورت ناچیز است. وقتی در ترازو وزن شود از هوا هم سبکتر است.
9Kun Tomhed er Mennesker, Mænd en Løgn, på Vægtskålen vipper de op, de er Tomhed til Hobe.
10بر ظلم توکل نکنید، بر غارت افتخار نکنید و چون مال و دارائی تان افزوده شود دل به آن نبندید.
10Forlad eder ikke på vold, lad jer ikke blænde af Ran; om Rigdommen vokser, agt ikke derpå!
11خدا یک بار گفته است و دو بار این را شنیده ام که قوّت از آن خداست.ای خداوند، رحمت نیز از آن تو است، زیرا به هر کس مطابق اعمالش اجر و جزا می دهی.
11Een Gang talede Gud, to Gange hørte jeg det: at Magten er Guds,
12ای خداوند، رحمت نیز از آن تو است، زیرا به هر کس مطابق اعمالش اجر و جزا می دهی.
12Og Miskundhed er hos dig, o Herre. Thi enhver gengælder du efter hans Gerning.